Μόλις ένα χρόνο κράτησε η περιπέτεια της Κάλιαρι στη Serie Β, αφού κατάφερε να εξασφαλίσει άμεσα την άνοδο και την επιστροφή της στα μεγάλα σαλόνια. Εκεί, όπου έχει ζήσει στιγμές δόξας, πριν από μερικές δεκαετίες. Γιατί, για όσους δεν το θυμούνται ή δεν το γνωρίζουν, οι «ροσομπλού» έχουν κατακτήσει μία φορά στην ιστορία τους τον τίτλο της πρωταθλήτριας στη Serie A. Ήταν το 1969-70.

Την προηγούμενη χρονιά είχε χάσει στις λεπτομέρειες τον τίτλο από την Φιορεντίνα, όμως την αμέσως επόμενη σεζόν έφτασε στο θρίαμβο. Ο Άντζελο Ντομενγκίνι είχε φτιάξει μια ομάδα με άμυνα που... τσάκιζε κόκκαλα (μόλις 11 γκολ παθητικό). Μεγάλος πρωταγωνιστής εκείνης της επιτυχίας δεν ήταν άλλος από τον Τζίτζι Ρίβα. Με 21 τέρματα, οδήγησε εκ του ασφαλούς την Κάλιαρι στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, με τον ίδιο να κερδίζει τον τίτλο του πρώτου σκόρερ.

Γεννημένος στις 7 Νοεμβρίου 1944, στο χωριό Λετζούνο, κοντά στην πόλη Βαρέζε, ο Ρίβα ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στην ερασιτεχνική Λαβένο Μομπέλο. Η ικανότητα του στο σκοράρισμα του έδωσε το 1962 μία θέση στη Λενιάνο, η οποία τότε αγωνιζόταν στην τρίτη κατηγορία και ένα χρόνο αργότερα έκανε το μεγάλο άλμα. Μεταγραφή στην Κάλιαρι, η οποία έμελλε να εξελιχθεί σε ομάδα της καρδιάς του και στη μοναδική που αγωνίστηκε, μέχρι την ολοκλήρωση της καριέρας του. Τότε, ήταν αριστερός μεσοεπιθετικός. Αργότερα εξελίχθηκε σε έναν από τους κορυφαίους φορ.

Σε 315 ματς πρωταθλήματος, σε 13 χρόνια, ο Ρίβα σημείωσε 164 γκολ με την Κάλιαρι. Εκτός από το 1970, που οι «ροσομπλού» κατέκτησαν το πρωτάθλημα και ο ίδιος αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ, άλλες δύο φορές ο Ιταλός επιθετικός είχε πετύχει τα περισσότερα τέρματα στην κατηγορία. Το 1966-67 (18 γκολ) και το 1968-69 (20 γκολ). Η κλάση του Ρίβα ήταν τέτοια, που δύο φορές έχασε... στο νήμα τη Χρυσή Μπάλα. Το 1969 ήταν δεύτερος πίσω από το συμπατριώτη του Τζιάνι Ριβέρα και το 1970 τρίτος πίσω από τους Γκερντ Μίλερ και Μπόμπι Μουρ. Όλα αυτά όχι μόνο τον έκαναν ίνδαλμα στους οπαδούς της Κάλιαρι, αλλά η εκρηκτικότητά, η δύναμη και η αποτελεσματικότητά του, του έδωσαν το παρατσούκλι «Κεραυνός» (Rombo di Tuono).

Εκτός από την Κάλιαρι, η άλλη μεγάλη αγάπη του Τζίτζι Ρίβα ήταν η εθνική Ιταλίας. Ντεμπούτο με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του έκανε το 1965, σε ηλικία 21 ετών, σε ένα παιχνίδι κόντρα στην Ουγγαρία, ενώ το πρώτο τέρμα το σημείωσε δύο χρόνια αργότερα απέναντι στην Κύπρο. Εν τω μεταξύ δεν είχε συμπεριληφθεί στην αποστολή της «σκουάτρα ατζούρα» στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966.

Την επόμενη χρονιά έσπασε το πόδι του, σε ένα ματς κόντρα στην εθνική Πορτογαλίας, όμως ο «κεραυνός» γύρισε γρήγορα και... δριμύτερος. Το 1968 οδήγησε την εθνική Ιταλίας στην κατάκτηση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, σκοράροντας στον επαναληπτικό τελικό απέναντι στην Γιουγκοσλαβία, που ολοκληρώθηκε με 2-0 υπέρ των «ατζούρι» (ο πρώτος τελικός είχε λήξει 1-1 και έγινε δεύτερο παιχνίδι δύο ημέρες μετά).

Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970, λίγες εβδομάδες μετά την κατάκτηση της Serie A με την Κάλιαρι, ο Ρίβα ήταν εκ των πρωταγωνιστών της «σκουάτρα ατζούρα» στην πορεία μέχρι τον τελικό της διοργάνωσης, όπου ηττήθηκε με σκορ 4-1 από την Βραζιλία του Πελέ. Ο Ιταλός επιθετικός ήταν ο πρώτος σκόρερ της ομάδας του (3 γκολ), βρίσκοντας δίχτυα και στην παράταση του συγκλονιστικού ημιτελικού με τη Δυτική Γερμανία, που ολοκληρώθηκε με 4-3 υπέρ της Ιταλίας και χαρακτηρίστηκε ως «το παιχνίδι του αιώνα». Ο Ρίβα ήταν αυτός που είχε κάνει με αριστερό σουτ μέσα από τη μεγάλη περιοχή το 3-2.

Η ατυχία ξαναχτύπησε την πόρτα του Τζίτζι Ρίβα αμέσως μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο στο Μεξικό (κάταγμα κνήμης και περόνης). Κι όμως, ο «κεραυνός» έκανε ξανά το comeback στην καριέρα του, πετυχαίνοντας 21 τέρματα στη Serie A τη σεζόν 1971-72. Ένα χρόνο μετά έφτασε σε ένα ρεκόρ, που κρατάει έως και σήμερα. Σε ένα παιχνίδι της Ιταλίας με την Ελβετία, ο Ρίβα σκόραρε και έφτασε τα 35 γκολ με τη «σκουάτρα ατζούρα». Ένας αριθμός τερμάτων που δεν έχει καταρριφθεί από κανέναν Ιταλό διεθνή μέχρι και τις μέρες μας. Το επίτευγμά του γίνεται ακόμη πιο σημαντικό, αν σκεφτεί κανείς πως ο Ιταλός πέτυχε 35 τέρματα με το εθνόσημο, σε μόλις 42 παιχνίδια συνολικά. Είχε, δηλαδή, μέσο όρο 0.83 γκολ ανά αγώνα.

Μέσα σε όλες αυτές τις στιγμές δόξας με την εθνική Ιταλίας, η Κάλιαρι είχε αρχίσει να παίρνει... την κατηφόρα. Αν και ο Ρίβα θα μπορούσε να είχε πάρει μεταγραφή σε κάποιον άλλο σύλλογο, εκείνος προτίμησε να μείνει πιστός στους «ροσομπλού». Αφού συμμετείχε και στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974, ο Ιταλός έβαλε τέλος στην καριέρα του το 1976, λόγω ενός ακόμη τραυματισμού, αυτή τη φορά στον προσαγωγό.

Μόλις στα 32 του ο Τζίτζι Ρίβα έβαλε τέλος στη μεγαλειώδη καριέρα του. Ακόμη και σήμερα, όμως, ο «θρύλος» του παραμένει. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο πως η Κάλιαρι απέσυρε το Νο11 (αριθμός που φορούσε ο Ρίβα), προς τιμήν του. Και μάλιστα, αυτό έγινε σε έναν αγώνα της εθνικής Ιταλίας κόντρα στην Ρωσία στις 9 Φεβρουαρίου του 2005. Και που αλλού; Στο Σαν Ελία, το γήπεδο που είχε μεγαλουργήσει ο «κεραυνός»...