Οι Κύπριοι δεν επαναστάτησαν στο Facebook...

Οπως όλα δείχνουν την ώρα που γράφω αυτό το κείμενο η Κύπρος θα γίνει η πρώτη χώρα που με τον πλέον επίσημο τρόπο, μέσω του Κοινοβουλίου της δηλαδή θα πει όχι στους Ευρωπαίους εταίρους. Τι θα σημάνει αυτό για την χώρα κι' αν όντως αυτή ήταν η καλύτερη επιλογή, ούτε ειδικός είμαι για να το εκτιμήσω, ούτε πολύ περισσότερο μπορώ να το αναλύσω μακροοικονομικά.

Από την άλλη πλευρά αν συγκρίνω αυτά που έχουν ψηφιστεί στο ελληνικό κοινοβούλιο με την περίφημη φράση “ναι σε όλα” και μάλιστα κατ' επανάληψη και όχι μία φορά, με αυτό που ζητήθηκε από τους Κύπριους (τον απλό κόσμο) είναι σαφώς ηπιότερο το δεύτερο.

Αν βρεθεί σήμερα πολιτικός που θα πει στο μέσο Ελληνα, “θα πάρεις πίσω την δουλειά σου ή τα χρήματα που σου κόψαμε από τον μισθό σου, δεν θα ξαναπληρώσεις χαράτσι και η φορολογία θα επιστρέψει εκεί που ήταν πριν από τα μνημόνια και ως αντάλλαγμα θα μας δώσεις το 7% των καταθέσεών σου την εποχή που ξεκίνησε η κρίση” δεν θα ακούσει απλώς ένα μεγαλοπρεπέστατο “ναι”, αλλά θα τον αγκαλιάσει, θα τον φιλήσει και θα τον αποκαλέσει “πολιτικό που του έδωσε πίσω την ζωή του και την αξιοπρέπειά του”.

Η διαφορά όμως της Κύπρου και της Ελλάδας δεν είναι μόνο οι πολιτικοί. Η διαφορά είναι ότι στην Κύπρο ο κόσμος αντέδρασε. Οχι μέσω facebook, ούτε καν μέσω twitter, αλλά πολύ πιο δυναμικά. Και το δυναμικά δεν σημαίνει μόνο βγαίνω στον δρόμο (που κι' αυτό το έκαναν), αλλά και μηνύω την κυβέρνησή μου και τις τράπεζες. Από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστό το σχέδιο δεκάδες καταθέτες έσπευσαν στα δικηγορικά γραφεία για να βρουν τρόπους (νομικούς) να μπλοκάρουν τέτοιο ενδεχόμενο.

Εκεί την... επανάσταση τους δεν την έκαναν όπως εμείς οι Ελληνες με έξυπνα ή καυστικά σχόλια στο facebook και το twitter... Προφανώς οι Κύπριοι ακόμη δεν έχουν καταλάβει την δύναμη των social media σε αντίθεση με εμάς τους προηγμένους Ελληνες που ξέρουμε καλά την νέα εποχή... Αυτοί βγήκαν στους δρόμους, φώναξαν, αντέδρασαν και αποφάσισαν για τους εαυτούς τους...

Σήμερα σε όλα τα social media διαπιστώνεις ότι η μόνη διαφορά της Ελλάδας από την Κύπρο είναι οι πολιτικοί της. Εύκολη δικαιολογία για μία ακόμη φορά από όλους εμάς τους Ελληνες. Εκεί, λέει έχουν ήρωες, εδώ είχαμε... προδότες. Φυσικά δεν θα θυμίσω ότι ο λαός επιλέγει τους πολιτικούς του που είναι το εύκολο...

Θα θυμίσω όμως ότι ο Αναστασιάδης είχε πει “ναι” στις Βρυξέλες, όταν του είπαν για κούρεμα. Το ίδιο “ναι σε όλα” που είπαν και οι δικοί μας πολιτικοί. Με την διαφορά ότι όταν γύρισε στην πατρίδα του, δεν χρειάστηκε παρά μερικές ώρες για να καταλάβει ότι αυτό δεν γίνεται, δεν περνάει, διότι ο κόσμος δεν το θέλει. Να δεχτώ ότι είναι πιο κοντά στον λαό του και αφουγκράστηκε αμέσως τα θέλω του σε σχέση με τους δικούς μας πολιτικούς; Να το δεχτώ.

Πάντως δεν είναι ήρωας, ήρωας έγινε, επειδή το απαίτησε ο κυπριακός λαός. Και “ναι” είπε, ενώ προεκλογικά είχε δεσμευτεί σε όλους τους τόνους ότι “αποκλείεται να δεχτώ κούρεμα των καταθέσεων” και στο διάγγελμά του εξηγούσε τους λόγους που είπε “ναι” και τους πολιτικούς και τους πολίτες της χώρας προσπάθησε με όλες τις δυνάμεις του να πείσει για το ορθό του “ναι”. Απλά δεν τα κατάφερε, γιατί εκεί η αντίδραση και η... επανάσταση του λαού δεν έγινε στο twitter, ούτε στο facebook όπως δυστυχώς κάναμε και κάνουμε εμείς στην Ελλάδα...