Οι τελευταίες στιγμές του Ηλία Μπαζίνα

Τον Μπαζίνα τον περιμένανε να πεθάνει. Από μέρα, σε μέρα. Από ώρα, σε ώρα. Οι απόλυτα δικοί του άνθρωποι. Η οικογένειά του, και οι γείτονές του, μια δρασκελιά από την οικία του, οι για δεκαετίες φίλοι του Παλαιοκρασάς και Καραγιαννίδης. Κανείς άλλος δεν γνώριζε την επίθεση που τις τελευταίες εβδομάδες δέχθηκε το σώμα του από τον καρκίνο.

Ήταν λίγο μετά τις δέκα και μισή το βράδυ, όταν ο Διονύσης άνοιξε την πόρτα και είπε στον Νώντα Παλαιοκρασά και τον Νίκο Καραγιαννίδη: «Ο πατέρας μου τελείωσε…».

Οι δύο άνδρες, μαζύ με την Κίτυ, για μια ακόμα φορά μπήκαν στο υπνοδωμάτιο του Ηλία, αυτή τη φορά να τον δουν νεκρό.

Όταν κλονίστηκε η υγεία του δεν υπήρχε επιστροφή για τον Μπαζίνα, που ήθελε να πεθάνει στο σπίτι του, όχι στο νοσοκομείο. Πάντα έλεγε ότι ευχόταν εύκολο θάνατο, μια ευλογημένη ανακοπή. Έφυγε ακόμα πιο μακάρια, σαν πουλάκι. Σα να πρωτάνοιξε τα φτερά του.

Η Κίτυ, η γυναίκα του Μπαζίνα, το είπε λίγα λεπτά αργότερα: «Αυτός ο γλυκός θάνατος του, το πόσο γαλήνια τελείωσε, αποδεικνύει ότι ήταν καλός άνθρωπος…»

Τα κείμενα του αποδυτηριάκια για τον Ηλία Μπαζίνα στο apodytiriakias.gr