Φάκελος “Καισαρικές” (ξανά)
Αυτό το άρθρο πρέπει να το γράψω γρήγορα… Τωρα δλδ… δεν σηκώνει να το αναβάλω, γιατί θα μου ’χει περάσει ο θυμός.
Όπως καταλαβαίνετε λόγω της Ολιβιας και του eimaimama τα τελευταία 2-3 χρόνια έχω έρθει σε επαφή (γνωρίσει, συναντήσει, έχουμε γίνει φίλοι κ.λ.π.) με πάααααααρα πολλές μανούλες… Πάρα πολλές λοιπόν απ’ αυτές τις ήδη πολλές γυναίκες (ξανα)μένουν έγκυες, είτε γιατι θέλουν να κάνουν κι άλλο παιδάκι, είτε γιατί γεννούν για πρώτη φορά.
Το ’χω ξαναγράψει. Ως άνδρας δεν είχα σκεφτεί ποτέ στα σοβαρά τον τρόπο που μια γυναίκα θα γεννήσει το μωρό της.
«Αρκεί να γεννηθεί και να ’ναι καλά» ήταν η κυρίαρχη (μου) σκέψη.
Και ξαφνικά εμφανίζεται στην ζωή μου η Ολιβ. Ερωτευόμαστε, αγαπιόμαστε, παντρευόμαστε και κάνουμε το πρώτο μας παιδί… την Αθηνούλα… ω, τι ευτυχία… ανείπωτη…
Όμως παρατηρώντας διακρίνω ότι η γυναίκα μου μέσα σ’ αυτην την ανείπωτη ευτυχία, έχει ένα μικρό… τόσο δαααααα κενό… που όμως μοιάζει σαν μικρό κατάμαυρο μυγάκι στο ολόλευκο γάλα.
-Γιατί δεν γέννησα ψυσιολογικά, αλλά με καισαρική;
Η απάντηση είναι πάντα ή ίδια:
-Τι σημασία έχει; Το μωρό μας είναι μια χαρα στην υγεία του.
Το μυγάκι όμως συνεχίζει να επιπλέει.
Αν το βγάλεις με ένα κουταλάκι, το πίνεις μετά το γάλα ή όχι;
Χα. Καλή παρατηρηση.
Μην το ξανακουβεντιάσουμε γιατί σ’ αυτό το site το έχουμε σχεδόν εξαντλήσει αυτό το θέμα.
Και έρχεται η δεύτερη εγκυμοσύνη.
Η Ολιβ επιστρέφει στην «εμμονή» της… Θέλω να γεννήσω φυσολογικά.
Ο γυναικολόγος-μαιευτήρας… της λέει:
- Βέβαια… βέβαια…
Τριάντα χρόνια δημοσιογράφος είμαι… έχω δει και μιλήσει μαζί τους από serial killers μέχρι Νομπελίστες… λέτε να μην μπορώ να διακρίνω ποιος εννοεί αυτό που λέει η όχι;
Τέσπα, την ιστορία μας την γνωρίζετε λίγο-πολύ.
Και από τότε αρχίζω να παρατηρώ τα πράγματα. Στην αρχή από προσωπικό ενδιαφέρον και αργότερα ξυπνά μέσα μου ο δημοσιογράφος και αρχίζω να το ψάχνω περισσότερο.
Ο Αρχέλαος είναι ήδη 43 ημερών… μέσα σ’ αυτό το μικρό χρονικό διάστημα διαπιστώνω ότι όσες περιπτώσεις τοκετού μαθαίνω (και μαθαίνω σχετικά αρκετές) σε όλες οι μαιευτήρες υπόσχονται φυσιολογικό τοκετό (ΠΡΟΣΕΞΤΕ) σ΄ αυτές που τον επιθυμούν, αλλά την τελευταίααααααααα στιγμήηηηηηηηηηηη όλο κάτι παρουσιάζεται… και προχωράνε σε μια… αναγκαστική καισαρική.
Δεν έχω ιατρική άποψη και αν έχω είναι πεζοδρομιακή… έχω όμως άποψη για τη συχνότητα του πράγματος… και αυτή η συχνότητα δεν είναι θεωρητική, απλά απολύτως πραγματική.
Δεν λέω ότι είναι επίσημη στατιστική, λέω ότι τέτοιες περιπτώσεις έτυχε να μάθω εγώ… αν εσείς έχετε άλλη αποψη, είμαι ετοιμος να τη δεχθώ…
Έχετε;
Τα επίσημα στατιστικά βρίσκουν την Ελλάδα πρωταθλητρια στις καισαρικές. Να είναι μια πανευρωπαϊκή στατιστική συνωμοσία εναντίον των Ελλήνων, μάλλον το αποκλείω.
Για να μην μπορούν τόσες Ελληνίδες να γεννήσουν φυσιολογικά; Πρόκειται περί γελοιότητος.
Θέλω να είμαι ειλικρινής και τίμιος με τις αναγνώστριες μου και τους άμεσα ενδιαφερόμενους ή θιγόμενους (εκτός αν φτύνω και κάποιοι νομίζουν ότι ψιχαλίζει)… προσωπικά πιστεύω ακράδαντα ότι μια γυναίκα είναι μοναδική που μπορεί να επιλέξει πώς θέλει να γεννήσει…
Ξέρω πολλές που θέλουν να γεννήσουν με καισαρική. Και τα σκυλιά δεμένα. Μα-ζί τους… Ολόψυχα μαζί τους…
Όμως μου κάνει τρομερή εντύπωση που διαβάζω ότι πολλές γυναίκες γκρινιάζουν ότι ενώ επέμεναν και ήθελαν σφόδρα να γεννήσουν φυσιολογικά τελικά τις (δεν είναι πάντα σωστό το ρήμα και ούτε αφορά όλες τις περιπτώσεις) έπεισαν να γεννήσουν με καισαρική και μάλιστα (κοντά) στην τελευταία στιγμή… από την άλλη δεν έχω ακούσει ούτε μία φορά το ανάποδο… δλδ να μια γυναίκα να διαμαρτύρεται ότι ήθελε να γεννήσει με καισαρική και τελευταία στγιμή να της έπεισαν να γεννήσει φυσιολογικά…
Προφανώς και το δεύτερο δεν γίνεται… αναρωτιέμαι όμως γιατί προφανώς πρέπει να γίνεται το πρώτο…
Συγγνώμη που είμαι καχύποπτος, αλλά στην Ελλάδα ζω παιδιόθεν…
Και επειδή καλά τα λογάκια τα αστειάκια και οι λεξιλαγνίες… Προκαλώ τον Ιατρικό Σύλλογο της Αθήνας να μου (μας) εξηγήσει γιατί τα ποσοστά γεννήσεων με καισαρική είναι τοσο υψηλά στην Ελλάδα…
ΥΓ. Εχω καλή πληροφορία ότι ακόμα και η Τρόϊκα αναρωτήθηκε για το ίδιο πράγμα, όταν έπιασε τον Φάκελο «Υγεία»…
ΥΓ2. Και για να είμαστε απολύτως σοβαροί, ελπίζω να γνωρίζουν μερικοί ότι οι εγχειρήσεις χωρίς λόγο είναι αδίκημα. Σοβαρό αδίκημα.
ΥΓ3. Πολλές από εσάς που ενδεχομένως με διαβάζετε ξέρετε ότι τα mail σας με έσπρωξαν να γράψω αυτό το άρθρο. Μail γεμάτα απόγνωση. Γράφω εδώ στο eimaimama ως μπαμπάς… όμως πάντα είμαι ένας μπαμπάς-δημοσιογράφος.
Σας φιλώ
Μάνος
Πηγή: eimaimama.gr
