Ποιος ξέρει τον Ναύαρχο Παππά και το “Βέλος”;
Ολο και κάπου θα ακούσατε ή διαβάσατε την δυσάρεστη είδηση του θανάτου του Ναύαρχου, Νίκου Παππά. Η αφορμή για να γράψω το συγκεκριμένο κείμενο ήταν ένα ανόητο σχόλιο ενός πιτσιρικά στα social media. “Για να εκφράζουν την θλίψη τους, όλα τα κόμματα και οι πολιτικοί αρχηγοί για τον θάνατο ενός Ναυάρχου, φαντάζομαι τι ήταν ο συγχωρεμένος...” έγραψε ο μικρός, εμφανώς ικανοποιημένος για τα υπονοούμενα που άφησε και από κάτω δεκάδες “likes” τον επιβεβαίωσαν.
Δυστυχώς αλλά το σχόλιο είναι λογικό... Προφανώς και δεν φταίει ο μικρός. Ποιος πιτσιρικάς άλλωστε ξέρει την ιστορία του Ναύαρχου Παππά; Βλέπει λοιπόν ο μικρός, ότι κάθε πολιτικός της χώρας έσπευσε να βγάλει ανακοίνωση για να εκφράσει την θλίψη του για την μεγάλη εθνική απώλεια και προβληματίζεται...
Πώς όμως να μην προβληματιστεί, όταν δεν έχει διδαχτεί. Στην δική μου εποχή, για τον Ναύαρχο Παππά δεν διδάχτηκα ποτέ στο σχολείο. Δεν ήταν κεφάλαιο κανενός βιβλίου ιστορίας. Φαντάζομαι (δεν το ξέρω) το ίδιο ισχύει και σήμερα. Θεωρείται περιττό από το σύστημα παιδείας της χώρας να μάθουν τα παιδιά την ιστορία του. Δεν βρέθηκε και κανένα... μεγάλο κανάλι να την κάνει σίριαλ, οπότε πώς να μάθει ο πιτσιρικάς ποιος ήταν ο Ναύαρχος Νίκος Παππάς και τι έκανε...
Ας γράψω λοιπόν σήμερα αντί για οτιδήποτε άλλο, δύο κουβέντες για την Ιστορία του Νίκου Παππά προσπαθώντας να εξηγήσω, έστω και σε έναν πιτσιρικά που θα διαβάσει το κείμενο, γιατί ο θάνατός του, είναι πραγματικά μία μεγάλη απώλεια για τον τόπο που λένε και οι πολιτικοί και που σε αυτήν την περίπτωση έχουν δίκιο, πράγμα που όντως σπανίως συμβαίνει μαζί τους.
Ο Ναύαρχος Νίκος Παππάς, κυβερνήτης του αντιτορπιλικού “Βέλος”, ήταν ένας από τους πρωτεργάτες του Κινήματος του Ναυτικού το οποίο εκδηλώθηκε τον Μάιο του 1973 και ήταν η πρώτη σοβαρή κίνηση αντίστασης εναντίον του στρατιωτικού καθεστώτος. Στο Κίνημα, εκτός από στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού, είχαν συμμετάσχει και ορισμένοι αξιωματικοί της Πολεμικής Αεροπορίας και του Στρατού Ξηράς.
Οταν η δράση του κινήματος αποκαλύφθηκε από τη Χούντα, ο Ναύαρχος Παππάς αποφάσισε να αποχωρήσει από την άσκηση του ΝΑΤΟ στην οποία συμμετείχε με το αντιτορπιλικό “Βέλλος” και ζήτησε πολιτικό άσυλο στην Ιταλία αγκυροβολώντας στις ακτές του Φιουμιτσίνο. Τρεις αξιωματικοί του πληρώματος αποβιβάστηκαν στην ακτή και κατευθύνθηκαν στο αεροδρόμιο της πόλης, καλώντας όλα τα διεθνή πρακτορεία ειδήσεων τα οποία και ενημέρωσαν για τις πράξεις της Χούντας στην Ελλάδα, ενώ ο καπετάνιος, οι αξιωματικοί και οι περισσότεροι από τους υπαξιωματικούς παρέμειναν στο εξωτερικό ως πολιτικοί πρόσφυγες.
Η πράξη του Ναυάρχου Παππά, θεωρείται ως το πρώτο βαρύ πλήγμα εναντίον της στρατιωτικής δικτατορίας και δημιούργησε αίσθηση στο εξωτερικό, με αποτέλεσμα να συλληφθεί ο Παππάς ως πρωταίτιος των γεγονότων.
Κατά την άποψη μου, ακόμη πιο σημαντική ήταν η στάση του Παππά μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα. Παρά το γεγονός ότι δεκάδες φορές του προτάθηκαν θέσεις σε κυβερνητικά σχήματα, υπουργικά γραφεία, ακόμη και θέση αντιπροέδρου Κυβέρνησης, ΠΑΝΤΑ έλεγε “όχι”, και εξηγούσε: “Δεν μπορεί να έχει κομματικά χαρακτηριστικά μία προσπάθεια που έγινε με στόχο την αποκατάσταση της δημοκρατίας για όλους τους Ελληνες”.
Τώρα σκεφτείτε τους πολιτικούς που χρόνια τώρα κάνουν καριέρα με την περίφημη ταμπέλα “η γενιά του Πολυτεχνείου” και συγκρίνεται τη στάση τους και την πορεία τους με αυτή του Ναύαρχου Παππά...
Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που σήμερα ελάχιστοι πιτσιρικάδες γνωρίζουν την ιστορία του, ή γνώριζαν ακόμη και την ύπαρξη του, σε αντίθεση με κάποιους από τους ήρωες του Πολυτεχνείου που είναι πασίγνωστοι.
Βλέπετε όλα αυτά τα χρόνια ο Νίκος Παππάς δεν φώναξε ποτέ “Εδώ αντιτορπιλικό Βέλος, εδώ αντιτορπιλικό Βέλος”...
