Η πρωταθλήτρια της άρσης βαρών από το Ιράν, που είναι μέρος της ομάδας άρσης βαρών προσφύγων (WRT), Παρίσα Γιαχανφεκριάν σκόπευε να αγωνιστεί στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα άρσης βαρών που διεξήχθη στην πόλη Ριγιάντ της Σαουδικής Αραβίας. Όμως δεν κατάφερε να ταξιδέψει ποτέ.
Η Παρίσα Γιαχανφεκριάν ζει τον τελευταίο χρόνο σε καμπ προσφύγων στη Γερμανία και προπονείται καθημερινά, με στόχο να βρίσκεται στις μεγάλες διοργανώσεις. Προετοιμάστηκε για το ταξίδι της και για τον αγώνα, η διεθνής ομοσπονδία άρσης βαρών της έβγαλε συγκεκριμένες πτήσεις για να μπορέσει να συνεννοηθεί εκ των προτέρων σχετικά με τη visa και τα ταξιδιωτικά της έγγραφα και της έδωσαν επίσης επιστολή που να επιβεβαιώνει την ταυτότητά της ως πρόσφυγα αλλά και τον λόγο που χρειάζεται να ταξιδέψει. Όμως, δεν της επετράπη να επιβιβαστεί στο αεροπλάνο. Η Γιαχανφεκριάν δεν ήταν η μοναδική που έχασε την ευκαιρία να αγωνιστεί στο παγκόσμιο λόγω του ότι είναι πρόσφυγας.
«Στο Ιράν δεν μπορούσα να αγωνιστώ γιατί είμαι γυναίκα, τώρα δεν μπορώ γιατί είμαι πρόσφυγας»
Η ίδια μίλησε στο insidethegames και ανέφερε χαρακτηριστικά σχετικά με όσα συνέβησαν:
«Όταν ήμουν στο Ιράν, επειδή είμαι γυναίκα σε μία μισογυνίστικη κοινωνία, δεν μπορούσα να αγωνιστώ υπό δίκαιες συνθήκες.
Τώρα που ζω στη Γερμανία, επειδη είμαι πρόσφυγας, δεν μπορώ να αγωνιστώ υπό δίκαιες συνθήκες.
Δεν έχασα μόνο τον αγώνα μου αλλά έσπασε και η καρδιά μου, η ψυχή μου. Τον τελευταίο χρόνο πέρασα πολύ δύσκολα, ήμουν σε καμπ προσφύγων, έκανα προπόνηση κάθε μέρα επειδή έχω μεγάλη αγάπη για το άθλημά μου.
Σήμερα, δεν μου επιτρέπεται να αγωνιστώ στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα γιατί είμαι πρόσφυγας. Δεν είναι καθόλου δίκαιο».
Συνολικά, η ομάδα των προσφύγων αποτελούνταν από επτά άτομα, τα οποία μετά έγιναν έξι (αποσύρθηκε ένα μέλος από την Υεμένη λόγω εργασιακών υποχρεώσεων) και από αυτά μόνο δύο κατάφεραν να βρεθούν τελικά στο Ριγιάντ και να αγωνιστούν στο Παγκόσμιο. Αξίζει να σημειώσουμε πως η συμμετοχή στη συγκεκριμένη διοργάνωση ήταν απαραίτητη και για την Ολυμπιακή πρόκριση στο Παρίσι 2024.
Η Γιαχανφεκριάν, πλέον, ετοιμάζεται να ταξιδέψει για την Ελλάδα και την Αρχαία Ολυμπία όπου θα συμμετάσχει στο πρώτο EWF Cup στη συγκεκριμένη τοποθεσία.
Ποια είναι η Παρίσα Γιαχανφεκριάν
Η ιστορία της συγκεκριμένης αθλήτριας έγινε γνωστή όταν τον Μάιο του 2022 είχε κάνει γνωστό πως για τρία χρόνια είχε πληρωθεί μόλις 90 δολάρια, μόνο και μόνο επειδή ήταν μία γυναίκα στην μισογυνίστικη κοινωνία του Ιράν.
«Όσο η ομάδα των ανδρών πληρωνόταν κάθε μήνα, εγώ όταν ήμουν στην εθνική ομάδα πληρώθηκα τρεις φορές από 30 δολάρια μέσα σε τρία χρόνια. Πραγματικά αυτά ήταν τα χρήματα που πήρα μόνο και μόνο για να λέει η ομοσπονδία πως πληρώνει τη γυναικεία ομάδα της.
Δεν είχαμε καμία οικονομική υποστήριξη από την ομοσπονδία και δεν μας επέτρεπαν και να έχουμε κανέναν χορηγό. Η έλλειψη οικονομικής βοήθειας και σεβασμού αλλά και η προκατάληψη εναντίον των γυναικών, με έκαναν να φύγω από τη χώρα», έχει εξηγήσει παλαιότερα στο insidethegames.
Η Γιαχανφεκριάν, πρωταθλήτρια της άρσης βαρών, είχε χάσει την ευκαιρία να αγωνιστεί στο Τόκιο 2020 και έχει ρίξει την ευθύνη για αυτό ξεκάθαρα στην ιρανική ομοσπονδία που δεν της έδωσε την ευκαιρία: «Όταν προκρίθηκα για τους Ολυμπιακούς του Τόκιο, θα έπρεπε να έχω πάρει χρηματική επιβράβευση από τρεις οργανισμούς- την εθνική ομοσπονδία άρσης βαρών, την Ολυμπιακή επιτροπή και το Υπουργείο αθλητισμού. Μόνο το Υπουργείο μου έδωσε χρήματα και οι αρνήθηκαν να με πληρώσουν.
Έπρεπε να δουλεύω ως personal trainer παράλληλα για να μπορώ να επιβιώνω ενώ όταν πηγαίναμε σε καμπ με την Εθνική δεν μπορούσα να δουλεύω και άρα χαλούσα χρήματα από τις οικονομίες μου.
Οι συνθήκες που έπρεπε να υπομείνουμε ήταν άθλιες, σε πολύ κακές εγκαταστάσεις. Μας απαγορευόταν να ποστάρουμε στα social media βίντεο από τα καμπ με την εθνική για να μη δουν οι άλλοι τις συνθήκες. Και, φυσικά, όλες οι αρσιβαρίστριες -μόνο οι γυναίκες- απαγορευόταν να δώσουμε συνεντεύξεις σε διεθνή μέσα ενημέρωσης.
Όταν παραπονέθηκα, με κάλεσαν σε απολογία και έπειτα μου χρέωσαν εξάμηνο αποκλεισμό. Έναν μήνα πριν τους Ολυμπιακούς με απέκλεισαν για το επόμενο εξάμηνο. Απλά διέλυσαν το όνειρό μου για τους Ολυμπιακούς», τόνισε.
Η ίδια έχει επισημάνει πολλάκις πως οι αθλήτριες στο Ιράν δεν είναι ελεύθερες αλλα αντιθέτως δέχονται κριτική για το παραμικρό, σε αντίθεση με τους άνδρες που τυγχάνουν εντελώς διαφορετικής μεταχείρισης.