Άγιος, κωλόπαιδο ή gentleman?

Το άστρο του Αίρτον ξεκίνησε ουσιαστικά το 1985. Τότε ξεκίνησαν οι νίκες και τα ραντάρ όλων των ομάδων πήραν εμπρός. Ποιος είναι αυτός ο τύπος που καταφέρνει να νικά με αυτοκίνητα μη ανταγωνιστικά; Το 1984 παραλίγο να το κάνει στο βρεγμένο Μονακό και το 1985 νίκησε σε Πορτογαλία και Βέλγιο με ένα σαφώς υποδεέστερο αυτοκίνητο. Τα μέσα της δεκαετίας του '80 ήταν μια περίεργη εποχή από άποψη στυλ, με την Ελλάδα να συνέρχεται από τον γύψο της προηγούμενης δεκαετίας. Οι γυναίκες είχαν περίεργα μαλλιά και τρίχες... γενικώς, φορούσαν φαρδιά, φανταχτερά σε χρώμα ρούχα με βάτες και οι νέοι τις εποχής οδηγούσαν μοτοσυκλέτες δίχως κράνος, συνήθως μόνο στην πίσω ρόδα. Ήταν μια διψασμένη για ζωή εποχή... «Ρόδα, τσάντα και κοπάνα». Στην τηλεόραση ο αείμνηστος Άρης Σταθάκης μας μάθαινε τα μυστικά της Formula 1 και στο περίπτερο κάθε μήνα, περίμενες με λαχτάρα τους 4Τροχούς του Κώστα Καββαθά, το περιοδικό που άλλαξε τον τρόπο που αντιλαμβανόμασταν την αυτοκίνηση. Στους 4Τ, ο Βασίλης Γούσιας πιτσιρικάς τότε έγραφε με λυρισμό τα τεκταινόμενα στο τσίρκο της F1 (σήμερα Πρωτομαγιά θα είναι καλεσμένος στην μετάδοση της ΕΡΤ) και νόμιζες πως διάβαζες μυθιστόρημα αντί για την περιγραφή του αγώνα και στο Ράλι Ακρόπολις ο Γιώργος Μοσχούς και ο Stratissino κυριαρχούσαν και ήταν ανταγωνιστικοί σε παγκόσμιο επίπεδο με τα Nissan 240RS. Στη Formula 1, ένας νεαρός Βραζιλιάνος προβλημάτιζε συναθλητές και ομαδάρχες. Τι είναι αυτός ο τύπος...

O Σένα το 1984 ξεκινά την καριέρα του ως οδηγός F1 με την ομάδα της Toleman. Στην πρώτη του χρονιά καταφέρνει να ανέβει μέχρι την 9η θέση στο πρωτάθλημα. Tα επόμενα τρία χρόνια (1985,1986, 1987) τρέχει με την ομάδα της John Player Special Team/Camel Lotus, και καταφέρνει τις δύο πρώτες χρονιές να ανέβει στην 4η θέση, ενώ την τελευταία χρονιά μαζί τους, καταφέρνει να φτάσει στην 3η θέση του πρωταθλήματος. Οι εξαιρετικές του εμφανίσεις και η καθολική κυριαρχία του στο βρεγμένο - ανάμεσα σε όλους τους οδηγούς- του εξασφαλίζει για το 1988, μια θέση στη Mc Laren. Εκεί o Αίρτον βρίσκει τις κατάλληλες συνθήκες και ξεδιπλώνει το ταλέντο του, κερδίζοντας αμέσως το πρώτο του Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Η επόμενη χρονιά το 1989, είναι μια χρονιά σταθμός. Στην Mc Laren, ο teamate του Αλέν Πρόστ έχει αποφασίσει να κερδίσει αυτός το πρωτάθλημα πάση θυσία. Μέσα σε ένα επεισοδιακό Σαββατοκύριακο στην Suzuka, εξ’ αιτίας της συζήτησης για το από που, θα πρέπει να βρίσκεται η πρώτη θέση στο grid, o Σένα παρ’ όλο που έχει την pole position, ξεκινά από την «βρώμικη» πλευρά και δεν ξεκινά όσο καλά θα ήθελε. Ο Πρόστ καταφέρνει να προηγηθεί για 46 γύρους πριν ο Senna τον φτάσει και προσπαθήσει να τον περάσει στο κλειστό σικέϊν, πριν την ευθεία της εκκίνησης. Εκεί ακουμπούν και βγαίνουν και οι δύο, εκτός πίστας. Ο Σένα καταφέρνει να συνεχίσει τον αγώνα με την βοήθεια των κριτών που τον έσπρωξαν και καταφέρνει να νικήσει. Οι κριτές όμως τον μηδενίζουν λόγω της σύγκρουσης με τον Πρόστ και έτσι ο Πρόστ κατακτά το τρίτο του πρωτάθλημα. Η επόμενη χρονιά (1990) επιφύλασσε ένα παρόμοιο τέλος. Ακριβώς ένα χρόνο μετά, πάλι στη Suzuka, ο Σένα, χρειάζεται να μην τερματίσει ο Προστ, για να στεφθεί ο ίδιος μαθηματικά πρωταθλητής. Στην πρώτη στροφή του αγώνα στριμώχνει τον Προστ, ακουμπούν και τελειώνει και για τους δύο ο αγώνας, με τον Σένα πρωταθλητή στο δεύτερό του πρωτάθλημα. Ο Αίρτον θα κερδίσει άλλο ένα πρωτάθλημα.... και μετά θα περάσει σε μια περίοδο ατυχών επιλογών κινητήρα για λογαριασμό της McLaren. Οι σχέσεις τους τελικά θα διαταραχθούν και ο Σένα, θα καταλήξει στην Williams. Αυτή είναι λίγο πολύ η καριέρα του. Το τέλος το γνωρίζετε και μπορείτε να το διαβάσετε εδώ. Ο Αίρτον Σένα, υπήρξε εξαιρετικός οδηγός, πολυπρωταθλητής αλλά δεν έγινε διαχρονική περσόνα μόνο γι’ αυτό. Ήταν μια χαρισματική προσωπικότητα που εξέπεμπε μια σπάνια ζεστασιά και ένα παλμό συμπάθειας. Ο Σένα ήταν πέρα από το φυσιολογικό αγαπητός. Υπήρχε λογική σε αυτό; Υπήρχε. Ήταν τρομερά θρήσκος, πίστευε πως έχει μια ιδιαίτερη επικοινωνία με Τον Θεό και πως πραγματικά Εκείνος ήταν μαζί του, όταν οδηγούσε. Και το εξηγούσε με μαγικό τρόπο. Χρησιμοποιούσε λέξεις και εκφράσεις που σε έκανε να το πιστεύεις και να το δέχεσαι. Ήταν απίστευτος αυτός ο δεσμός του με Τον Θεό, σε τέτοιο προφανώς σημείο, που Εκείνος Τον πήρε -μέσα από μια αλληλουχία συμπτώσεων- κοντά Του. Ακριβώς στις 2:17 το μεσημέρι της Πρωτομαγιάς του 1994 στην Ίμολα, ο Σένα πλησίαζε την στροφή Ταμπουρέλο με σχεδόν 300 χλμ./ώρα. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Όλη του η ζωή, υπήρξε ένας αγώνας κυριαρχίας γι’ αυτόν, κυρίως μέσα στις πίστες αλλά και έξω από αυτές. Άγιος, κωλόπαιδο και gentleman, ταυτόχρονα, σε μια σχεδόν απίστευτη και μαγική ισορροπία, ενέπνευσε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο και κέρδισε το σεβασμό αντιπάλων και ομόσταυλων. Δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ.