Η γκόμενα του Ωνάση!

Στην Ελλάδα δεν μπορούμε να υπολογίσουμε σωστά το μέγεθος των πραγμάτων γιατί απλούστατα το στριμώγνουμε στα δικά μας μέτρα.Ας πάρουμε ένα καλό παράδειγμα:
Την εποχή που κατασκευαζόταν το Διεθνές Αεροδρόμιο στην Αθήνα έγινε μια μεγάαααααλη κουβέντα για το πώς θα ονομαζόταν.Ανάμεσα στα ονόματα που έπεσαν στον τραπέζει ήταν και της Μαρίας Κάλλας.
Έπεσε το γέλιο της αρκούδας.-Της ποιάς;
-Της Μαρίας Κάλλας!-Της τραγουδίστριας; (πάλι καλά που δεν την είπαν «τραγουδιάρα»)
Φυσικά η πρόταση απορρίφθηκε μετά βδελυγμίας.Σ’ αυτη τη χώρα μπορούμε να σκοτώσουμε αν κάποιος μας θίξει την Κάλλας. Είμαστε τόσο υπερήφανοι που είναι δικιά μας η μεγαλύτερη πριμαντόνα που εμφανίστηκε ποτέ στη γή... αλλά βασικά δεν έχουμε ακούσει ούτε δυο λεπτά απ’ αυτα που’χει τραγουδήσει.
Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι ήταν χοντρή και αδυνάτισε... και βέβαια ότι ήταν γκόμενα του Ωνάση, που την εγκατέλειψε για την Τζάκι. Τέλος!Πώς ηταν λοιπόν δυνατόν να ονοματίσουμε το νέο μας στολίδι (θυμάστε που βάζανε τους ηλικιωμένους σε πούλμαν για να πάνε να το δούνε... και μετα φέυγανε τα πουλμαν και αφήνανε παππούδες και γιαγιάδες αμανάτι εκεί να κόψουνε το κεφάλι τους να επιστρέψουν μόνοι τους;)...πώς ηταν λοιπον δυνατόν να ονομάσουμε την αεροδρομιάρα μας «Μαρία Κάλλας»;
Με άλλα λόγια σκεφτήκαμ(ν)ε τί αντίκτυπο θα’χε αυτο το ονομά στο εσωτερικό και όχι διεθνώς... “Airport Maria Kallas”… Aστε που υποθέτω ότι θα έπαιξε (αρνητικό) ρόλο και το γεγονός ότι ήταν... γυναίκα.Ετσι, αφού το φέρανε από δω ...το φέρανε από εκεί καταλήξανε στο εξαιρετικά (για τους ξένους) εύηχο: Ελευθέριος Βενιζέλος...
Δείτε το στα λατινικά για να συνεννοηθούμε:Eleftherios Venizelos..
Σκέψου μόνο να’σαι Φινλανδός ή Γιαπωνέζος και να πρέπει να πεις Eleftherios Venizelos… αχαχαχαχαχαχαχαχαχα.Το γελοίο είναι ότι γέμισαν την Αθήνα με ταμπέλες που έλεγαν: «Εl Venizelos!”… κάτι σαν το «Ελ Πάσο»... πού να χωρέσει ολόκληρο το ονομα σε ταμπέλα.... Γε-λοι-ό-τη-τες σαν λέωωωωωωω
Γιατί έγινε αυτη η επιλογή;Μα επειδή οι Τούρκοι έχουν το «Κεμάλ Ατατούρκ».
Mε άλλα λόγια προσαρμόσαμε –όπως έγραψα στον πρόλογο- το μεγεθος στα δικά μας μέτρα.Το πιο αστείο (τραγικό) είναι ότι διάβαζα ότι οι Ιταλοί που την λατρεύουν την Κάλλας, σκέφτονται να δώσουν σε ένα από τα νέα τους αεροδρόμια το ονομα της...
Αν συμβεί αυτο, θα βγούμε και θα τσιρίζουμε ότι μας «κλέψανε» το όνομα. Πάμε στοίχημα;Α, και κάτι τελευταίο. Το αποτέλεσμα ήταν να ονομάζεται διεθνώς το αεροδρόμιο της ελληνικής πρωτεύουσας: «Αthens Airport!”…
Oσοι από σας έχετε την απορία γιατί δεν το είπαμε: Socrates, Acropolis, Alexander κλπ, σας συμβουλεύω να’χετε καλύτερες απορίες.Πάμε σε άλλο παράδειγμα:
Οταν στις αρχές της δεκαετίας του 2000 φτιάχναμε τα στάδια για την Ολυμπιάδα που θα διοργανώναμε... κάποιος (οι) έριξε την ιδέα να δώσουμε το όνομα του Νίκου Γκάλη σε κάποιο απ’ αυτά.Οι υπεύθυνοι πάθανε σόκ....
-Μα ζεί!-Ε, και; Πρέπει μήπως να τον δολοφονήσουμε και μετα να τον τιμήσουμε;
Τόσα στάδια και ούτε ένα δεν ονομάζεται «Γκάλης».Ο άνθρωπος άλλαξε τον ελληνικό αθλητισμό.
Είτε σ’ αρέσει το μπάσκετ...είτε όχι...είτε είσαι ΠΑΟΚ, ΠΑΟ, Ολυμπιακός, ΑΕΚ, Σερρες ή ΟΦΗ... ο Γκάλης είναι ο Γκάλης... μην το αναλύσουμε τώρα το θέμα, γιατί δεν είναι αυτη η πρόθεσή μου... Εχουμε γήπεδο με το όνομα του Γιάννη Παθιακάκη (πολύ καλά κάνανε οι άνθρωποι του Ακράτητου και τον τίμησαν), αλλά όχι με το ονομα του Νίκου Γκάλη... Εχουμε πλοίο με το όνομα του Κεντέρη (καλύτερα να μην την πιάσουμε την ιστορία)...
Αναρωτιέμαι αν στο νέο γήπεδο του ΠΑΟ (όταν το σχεδιάζαν ντε... τι φαρσοκωμωδία κι αυτό!) είχαν σκεφτεί να ονομάσουνε μια Θύρα «Φέρεντς Πούσκας»; Πολύ αμφιβάλω...
Ειλικρινά δεν ξέρω αν στο ‘Καραϊσκάκης» έχουν αφιερώσει μια γωνιά του στον αείμνηστο Γουλανδρή, που τόσα τους πρόσφερε.
Πάμε και σε άλλο παράδειγμα:
Ο μακαρίτης ο Αντώνης Τρίτσης είχε φάει το κράξιμο της ζωής του όταν είχε προτείνει να βάλουμε τραμ στην Αθήνα. Τελικά έφυγε απρόσμενα από τη ζωή... και μετα από μερικά χρόνια βάλαμε το τραμ στην πρωτεύουσα... Δεν πίστευα στα μάτια μου, που ούτε ένας δέν σκέφτηκε να δώσει το ονομά του σε μια στάση.
Είμαι σίγουρος ότι κάποια κομματική τσίμπλα τους στράβωσε.
Δεν μ αρέσουνε οι μικρόψυχοι, γιατί κάνουνε τον κόσμο μας μικρό.

Τα παιδιά μας πρέπει να μεγαλώσουν σε έναν μεγάλο, άπλετο χωρο (κόσμο) και όχι σε έναν στενό (στενά-χωρο).

Τόσο δύσκολο είναι;

Μάνος Αντώναρος