The blind side!

Παιδικές αναμνήσεις…

Η ιστορία του γνωστή. Χωρίς ποτέ να γίνουν γνωστές περισσότερες λεπτομέρειες, χωρίς το πρώτο κομμάτι της ζωής του να κερδίσει δημοσιότητα από τις ικανότητές του στο μπάσκετ. Ο Κωνσταντίνος Σχορτσιανίτης άφησε την Ελλάδα για το Καμερούν. Οι επαγγελματικές του υποχρεώσεις, τον ανάγκασαν να ταξιδέψει στην Αφρική, όπου θα άλλαζε η ζωή του. Εκεί γνώριζε τη Ζωρζέτ και κάπως έτσι άρχισε η… ιδέα του Σοφοκλή. Στις 22 Ιουνίου του 1985 γεννήθηκε στο Τίκο, όπου θα περνούσε τα πρώτα του παιδικά χρόνια. Ο λόγος που τον έφερε στη ζωή, ήταν εκείνος που θα τον έφερνε και σε επαφή με την Ελλάδα. Οι επαγγελματικές υποχρεώσεις του Κωνσταντίνου έχουν ως αποτέλεσμα τον επαναπατρισμό του, μαζί με την οικογένεια που είχε δημιουργήσει.

Οι τρεις τους θα ξεκινήσουν από την Αλεξανδρούπολη, πριν καταλήξουν στην Καβάλα με ενδιάμεσο σταθμό την Ξάνθη και συχνές μετακομίσεις. Στην ανατολική Μακεδονία θα στεριώσουν κι εκεί, ο Σοφοκλής θα αρχίσει να κάνει όνειρα. Θα ξεκινήσει την καριέρα του σε ηλικία 12 ετών από τον Ηρακλή Ποταμιάς και σύντομα το όνομά του θα φτάσει σε κάθε άκρη της Ελλάδας. Το ταλέντο του, σε συνδυασμό με τα σπάνια – ειδικά για τη χώρα μας – σωματικά του προσόντα θα τον μετατρέψουν σε ένα… ελκυστικό προϊόν με παρόν και μέλλον. Η συνέχεια θα μοιάζει με αμερικάνικη ταινία και ο Σοφοκλής με τον Μάικλ Όιερ στην βραβευμένη ταινία «the blind side»…

Για ένα καλοκαίρι, το σπίτι του θα θυμίζει εκείνα των τελειόφοιτων στις χολιγουντιανές παραγωγές, με εκπροσώπους κολεγίων να κάνουν ό,τι μπορούν για να τους πείσουν να δεχτούν τη δική τους υποτροφία. Μόνο που για τον 15χρονο Σοφοκλή το δέλεαρ δεν ήταν η υποτροφία, ενώ οι παράγοντες δεν εκπροσωπούσαν σχολεία. Στόχος ήταν να αποσπάσουν την υπογραφή του και σε παιδική ακόμα ηλικία να τον εντάξουν στον… μαγικό κόσμο του επαγγελματικού μπάσκετ! Όπως κι έγινε…

Εφηβικές αναζητήσεις…

Τα πιο μεγάλα ονόματα που έριζαν τότε για την υπογραφή του ήταν ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ. Το αουτσάιντερ, θα κέρδιζε. Ίσως λόγω ονόματος, ίσως λόγω πόλης, ο Ηρακλής θα κατόρθωνε το καλοκαίρι του 2000 να αποκτήσει τον Σοφοκλή Σχορτσιανίτη και σε μια ομάδα που θα δέσποζε ο Νίκος Χατζηβρέττας με τον Λάζαρο Παπαδόπουλο, ενώ θα αρχίσει να ξεπετάγεται ο Δημήτρης Διαμαντίδης. Το παιδί-θαύμα του ελληνικού μπάσκετ, που φυσικά και είχε χριστεί διεθνής με τις μικρότερες Εθνικές ομάδες, δεν θα αργούσε να κάνει ντεμπούτο. Στις 17 Φεβρουαρίου του 2001, ο Ηρακλής υποδεχόταν τον Πανιώνιο, ο Λάζαρος είχε πυρετό και η πεντάδα του γηραιού είχε μια έκπληξη…

«Ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης είναι μεγάλο ταλέντο. Σε δύο χρόνια θα είναι βασικό στέλεχος της ομάδας και λίγο αργότερα μέλος του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος στην Ολυμπιάδα του 2004», θα πει ο Ηλίας Αρμένης που θα τον εμπιστευτεί για 5.45 λεπτά, στα οποία ο «Big Sofo» θα έχει τέσσερις πόντους (0/1 1π., 2/2 2π.) κι ένα επιθετικό ριμπάουντ. Κόντρα στον Ολυμπιακό θα κάνει τη δεύτερη εμφάνισή του εκείνη τη σεζόν, ενώ θα αγωνιστεί και σε ένα παιχνίδι πλέι οφ απέναντι στους ερυθρόλευκους. Στη δεύτερή του σεζόν με τον Ηρακλή θα… αποκτήσει μέσο όρο, με 6,7 λεπτά συμμετοχής και 2,8 πόντους, ενώ το μεγάλο ξεπέταγμα θα έρθει στην τρίτη του σεζόν. Ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης θα έχει 21 λεπτά συμμετοχής, 11, 5 πόντους και 6,1 ριμπάουντ, παρέα με τον Δημήτρη Διαμαντίδη…

«Με το Μήτσο, ξεκινούσα το παιχνίδι με δέκα πόντους μόνο από τις ασίστ του», θα δηλώσει χρόνια αργότερα. Χάρη στην παρουσία του θα αναδειχθεί κορυφαίος νέος παίκτης του πρωταθλήματος και θα σχολιάσει πως «αποτελεί μεγάλη τιμή για μένα η εκτίμηση και η εμπιστοσύνη των ανθρώπων του Τύπου. Ταυτόχρονα αποτελεί κι ένα επιπρόσθετο κίνητρο για την περαιτέρω προσπάθειά μου». Το υψηλότερο κίνητρο, όμως, θα ερχόταν στις 27 Ιουνίου του 2003, πέντε ημέρες μετά τα γενέθλιά του. Οι Λος Άντζελες Κλίπερς θα τον επέλεγαν στο νούμερο 34 του ντραφτ και παρότι εκείνη την εποχή ο «Big Sofo» ήταν αφοσιωμένος στην Εθνική εφήβων, δεν έκρυβε το όνειρό του. «Η αλήθεια είναι ότι θέλω να αγωνιστώ στο ΝΒΑ, θέλω να παίξω από φέτος στους Κλίπερς».

Νεανική αλαζονεία…

Εκείνο το καλοκαίρι δεν σημαδεύτηκε μόνο από την επιτυχία στο ντραφτ… Οι περισσότερες αναλύσεις που έχουν γίνει για τον Σοφοκλή Σχορτσιανίτη βρίσκουν κοινό παρονομαστή στην αλλαγή συμπεριφοράς του λίγο μετά την ενηλικίωσή του. Οι φήμες τον θέλουν κατά τη διάρκεια του παγκοσμίου πρωταθλήματος στη Θεσσαλονίκη να τριγυρνάει στα κλαμπ της Χαλκιδικής με φανέλα των Clippers και το όνομά του στην πλάτη. Η συμπεριφορά του είχε αρχίσει να παρεκκλίνει από το φυσιολογικό και στη διάρκεια της διοργάνωσης. Μιας διοργάνωσης, στην οποία η Ελλάδα φιλοδοξούσε να επαναλάβει το όνειρο του 1995, όταν η Εθνική εφήβων είχε κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο στο Μουντομπάσκετ της Αθήνας.

Αυτή τη φορά, η Θεσσαλονίκη ήταν οικοδέσποινα και το πλούσιο ταλέντο εκείνης της ομάδας έμεινε στην 3η θέση. Το τουρνουά σημαδεύτηκε από τη συμπεριφορά του Σχορτσιανίτη κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά τον μικρό τελικό, όταν πλάκωσε στις μπουνιές τον Σιλίνσκις και αργότερα τον Λίνας Κλέιζα. Η οργή του εκτονώθηκε σε ό,τι έβρισκε μπροστά του, από πινακίδες, τσάντες μέχρι και… αυτοκίνητα. Όταν το επεισόδιο ξεχαστεί, θα έρθουν νέα να διατηρήσουν το όνομά του στο προσκήνιο. Κι αφού το φλερτ με τον Παναθηναϊκό δεν ευοδώθηκε, ο νεαρός σέντερ έπρεπε να βρει μια νέα ομάδα να συνεχίσει την καριέρα του. Η ακμή του Ηρακλή είχε παρέλθει και προκειμένου να μείνει ελεύθερος, χρειάστηκε να ξενιτευτεί.

Πήγε στην Ιταλία και υπέγραψε στην Καντού στις 11 Σεπτεμβρίου, προκειμένου να σπάσει τα δεσμά. Οι πρώτοι του μήνες στην Ιταλία ήταν εξαιρετικοί και η Καντού έμοιαζε να έχει «χτυπήσει» φλέβα χρυσού. αφού οι εμφανίσεις του Σοφοκλή Σχορτσιανίτη ήταν εντυπωσιακές. Σύντομα, όμως, ήρθαν τα γνωστά σκαμπανεβάσματα, τόσο στα κιλά του, όσο και στην αγωνιστική του παρουσία. Οι φήμες μιλάνε για δύο χαρακτηριστικά γεγονότα. Το πρώτο είναι η φωτιά που έβαλε στο σπίτι του και συγκεκριμένα στην κουζίνα. Όντας – θεωρητικά – σε περίοδο που ακολουθούσε ειδική διατροφή, ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης επέστρεψε από ξενύχτι με συμπαίκτες του και θέλησε να φάει κάτι. Αποφάσισε να μαγειρέψει πατάτες τηγανητές, όμως τον πήρε ο ύπνος και κάηκε το σπίτι του. Επίσης, φημολογείται ότι ο Κάρλος Ρεκαλκάτι τον συμβούλεψε μια μέρα να προσέχει τη διατροφή του. Κι όταν ο Σοφοκλής του είπε πως είναι ιδιαίτερα προσεκτικός, πήρε την εξής απάντηση: «Δεν προσέχεις και το ξέρω. Η πιτσαρία που τρως κάθε βράδυ στο Καντού είναι της κόρης μου».

Ένα χρόνο μετά, θα έπαιρνε την μεταγραφή που εξ αρχής επιθυμούσε. «Πάντα ήθελα να αγωνιστώ στον Άρη, από τότε που ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ», θα δηλώσει και η λέξη «σεβασμός» θα ακολουθεί πάντα τον χαρακτηρισμό του για τον Άρη. Έστω κι αν τα πράγματα ούτε σε αυτή την περίπτωση εξελίχθηκαν όπως τα ήθελαν αμφότερες οι πλευρές. Αρχικά, ακολούθησε ειδικό πρόγραμμα διατροφής για να μπορέσει να ενταχθεί στον Άρη και υπήρχαν παράπονα από τον Τσαρλς Μπάρτον, τόσο για τις συχνές απουσίες του από τις προπονήσεις, όσο και για το γεγονός ότι δεν πρόσεχε τη διατροφή του και τα κιλά του. Παράλληλα, φούντωναν οι φήμες που τον ήθελαν να έχει κάκιστη εξωγηπεδική ζωή, να ξενυχτάει και να πίνει, σε βαθμό που όποιοι τον έβλεπαν σε νυχτερινό μαγαζί ενημέρωναν την επόμενη μέρα την ΚΑΕ με σχετικό mail!! Μάλιστα, έλειψε για έναν μήνα από τις υποχρεώσεις του Άρη, με την αιτιολογία της ίωσης, όμως η πραγματική αιτία ήταν η προσπάθεια να χάσει τα περιττά κιλά που είχε «βάλει» σε χρόνο ρεκόρ.

Μετά από ένα χρόνο, όταν ήρθε η ώρα για επαναδιαπραγμάτευση του συμβολαίου, όλα έπαιξαν τον ρόλο τους. Ο Άρης είχε προτείνει στον Σοφοκλή τεράστια μείωση (κοντά στο 40%) σε όσα προέβλεπε το συμβόλαιο και παρότι ο Σχορτσιανίτης είχε διάθεση να βάλει νερό στο κρασί του, δεν δεχόταν να πιει και... σκέτο νερό. Ο Άρης προσπάθησε να βάλει επιπλέον όρους, σχετικά με τη διατροφή του και τα κιλά του και να υπάρχει ακόμα και ρήτρα διακοπής συμβολαίου σε περίπτωση που ο «Big Sofo» παρέβαινε έναν από τους όρους. Κάτι που δεν δέχτηκε και κάπως έτσι φτάσαμε στο τέλος. Το τέλος της περιπέτειάς του με τον Άρη, αλλά όχι στο τέλος της αλαζονείας.

Οι φωνές, αλλά και η απελπισία του Μάνου Μανουσέλη το καλοκαίρι του 2005 στο Καρπενήσι αποτελούν ακόμα μια ιστορία, πίσω από την οποία βρίσκεται ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης. Ο θηριώδης σέντερ στις μισές προπονήσεις εμφανιζόταν με σαγιονάρες και αρνούταν να ακολουθήσει το ίδιο πρόγραμμα με τους συμπαίκτες του. Ο ομοσπονδιακός τεχνικός της Εθνικής Νέων που προετοιμαζόταν για το παγκόσμιο πρωτάθλημα στην Αργεντινή του έδωσε πολλές ευκαιρίες, όμως εκείνος τις σπατάλησε όλες. Η συμπεριφορά του είχε σημάδια έπαρσης και απέναντι στους συμπαίκτες του, αφού όποτε έπαιρνε μέρος στην προπόνηση, αποχωρούσε (συνήθως μετά από καλάθι στη «μούρη» του Μαυροκεφαλίδη) λέγοντας πως δεν έχει αντίπαλο.

Ως επίσημη δικαιολογία το καλοκαίρι του 2005 δόθηκε η «ψυχολογική και αγωνιστική του ανετοιμότητα», όμως υπάρχει και μια διαφορετική προσέγγιση. Εκείνη που είχε πει στους ανθρώπους του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος για την στάση που κρατάει απέναντι στην προσπάθεια της Εθνικής Νέων. «Δε θέλω να παίξω στον παγκόσμιο πρωτάθλημα διότι δεν έχει τίποτα να μου προσφέρει. Σε καμία ομάδα δεν υπάρχει παίκτης να με αντιμετωπίσει».

Σχέση ζωής…

21 Ιουλίου του 2005. Ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης δεν σβήνει ό,τι έχει γράψει μέχρι τώρα στο βιβλίο του. Αποφασίζει να σκίσει τις σελίδες! Υπογράφει στον Ολυμπιακό και δηλώνει έτοιμος να αλλάξει και παράλληλα να διαψεύσει όσους τον κατηγορούσαν. «Είμαι ευχάριστα μπερδεμένος. Θέλω σίγουρα να δώσω απαντήσεις σ’ όλους όσοι στέκονται μόνο στην αρνητική πλευρά του παίκτη Σχορτσιανίτη. Θέλω να δουλέψω και μέσα από τον Ολυμπιακό να γίνω καλύτερος παίκτης, επαγγελματίας μ' όλη τη σημασία της λέξεως, μα κυρίως καλύτερος άνθρωπος. Ξέρω ότι πρέπει να δουλέψω σκληρά, να χάσω κιλά και είμαι έτοιμος να το κάνω». Το είπε και το έκανε…

Στην πρώτη του σεζόν στον Ολυμπιακό θα είναι δεύτερος σκόρερ της ομάδας, πίσω από τον Τάιους Έντνι και πρώτος στα ριμπάουντ. Θα ακολουθούσε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στην Ιαπωνία, όπου στα 21 του χρόνια θα έδειχνε για πρώτη φορά πιστός στις προοπτικές που του πρόσφερε το ταλέντο του. Ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης όχι απλά ήταν μέλος εκείνης της ομάδας, αλλά ήταν και εκ των βασικών συντελεστών της επιτυχίας. Ο Παναγιώτης Γιαννάκης έμοιαζε να έχει βρει ακριβώς ό,τι χρειάζεται για να τον φέρει στο φιλότιμο και να τον κάνει – χάρη σε ψυχολογική τόνωση – να βρει εκ νέου υψηλό κίνητρο. Η Ελλάδα και ο κόσμος θα ανακάλυπταν εκ νέου το ταλέντο του και τις δυνατότητές του. Και ο ίδιος θα έβρισκε εκ νέου τον κακό του εαυτό…

Τόσο στον Ολυμπιακό, με δεκάδες επεισόδια θα έχουν λάβει χώρα με τον Πίνι Γκέρσον, που στο μεταξύ θα έχει αναλάβει την τεχνική ηγεσία των ερυθρολεύκων, όσο και στην Εθνική. Με τον Ισραηλινό θα έχουν αλλεπάλληλες συγκρούσεις στα δύο χρόνια που εκείνος θα μείνει στην τεχνική ηγεσία, με τους οπαδούς του Ολυμπιακού να μην χάνουν ευκαιρία να τον αποθεώνουν, δηλώνοντας έτσι τη στήριξή τους στο πρόσωπο του Σοφοκλή. Ίσως αυτό τον ανάγκασε να γυρίσει την πλάτη του στην Εθνική το καλοκαίρι του 2007, ώστε να αφοσιωθεί στην αγωνιστική του αποκατάσταση.

«Νομίζω όλοι λίγο-πολύ γνωρίζουν ότι το καλοκαίρι που διανύουμε είναι ένα πολύ ξεχωριστό και σημαντικό διάστημα για την εξέλιξη της καριέρας μου, καθώς προσπαθώ να απαλλαγώ από τα προβλήματα της περσινής χρονιάς για να μπορέσω να επανέλθω υγιής, δυνατός και συνεπής στις υποχρεώσεις της ομάδας μου, αλλά και της Εθνικής αν και όποτε με χρειαστεί ο ομοσπονδιακός προπονητής». Τα πράγματα θα πήγαιναν μόνο προς τα κάτω… Οι σχέσεις του με τον Ολυμπιακό θα έφταναν στα άκρα με δημόσιες αντιπαραθέσεις και εκατέρωθεν δηλώσεις και ανακοινώσεις. Το αποκορύφωμα ή ακριβέστερα ο πάτος του βαρελιού θα εμφανιζόταν τον Ιανουάριο του 2008.

Ο Ολυμπιακός αποφάσισε να τον στείλει στην Ελβετία σε ειδική κλινική αδυνατίσματος, όμως εκείνος αρνήθηκε και απαίτησε να μείνει ελεύθερος. Έτσι, αρχές του 2008 ήρθε η ανακοίνωση-βόμβα. Οι ερυθρόλευκοι ανακοίνωσαν τη διακοπή συμβολαίου του «Baby Shaq», ο Σχορτσιανίτης θα απαντούσε με επιστολή στα ΜΜΕ, η ΚΑΕ θα επανερχόταν και εντέλει η χρυσή τομή θα βρισκόταν, με τον Sofo να αναχωρεί για Ελβετία. Λίγο καιρό μετά θα έρθει μήνυμα από την Ελβετία πως όλα βαίνουν καλώς και στην επιστροφή του στην Αθήνα λίγο καιρό μετά, όλοι – όπως και ο ίδιος - θα μιλούν για έναν διαφορετικό Σχορτσιανίτη, ειδικά σε θέματα νοοτροπίας.

Με τον Παναγιώτη Γιαννάκη στον πάγκο και τα μεγαλύτερα προβλήματα να αποτελούν παρελθόν, όλοι περίμεναν να δουν έναν διαφορετικό Σοφοκλή Σχορτσιανίτη το 2008. Ακόμα και ο ίδιος… «Έχω εξαντλήσει κάθε πιθανότητα, έχω κάνει κάθε λάθος που θα μπορούσα να κάνω και έξω και μέσα στο γήπεδο. Έχω ανακαλύψει πλέον ότι με το να προσπαθείς στις προπονήσεις αισθάνεσαι πολύ πιο ολοκληρωμένος, πολύ πιο άνετος, πολύ πιο χαλαρός. Ήταν, ας πούμε, μια δοκιμασία προς την ενηλικίωση. Λόγω της απουσίας μου από τα γήπεδα, ανακάλυψα πόσα πολλά σημαίνει για μένα το μπάσκετ και θεωρώ ότι έχω αλλάξει νοοτροπία, ψυχολογία και στάση απέναντι στο άθλημα». Δεν το τήρησε… Οι φήμες τον ήθελαν να μην κάνει ούτε μια διπλή προπόνηση εκείνη τη σεζόν, επικαλούμενος διάφορα προβλήματα. Έφτασε ακόμα μια φορά τα 200 κιλά, πριν πέσει εκ νέου στα 167.

Η σχέση του με τον Ολυμπιακό, όμως, ήταν πολύ δυνατή για να τελειώσει έτσι απλά. Όπως και με την Εθνική, στην οποία θα επέστρεφε τόσο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008, όσο και για το Ευρωμπάσκετ του 2009. Τότε που θα ξεκινούσε και η τελευταία σεζόν της καριέρας του στον Ολυμπιακό. Ίσως και η καλύτερη, μετά την πρώτη του. Το tendex του ήταν στο 0.755 και τα λεπτά που έμενε στο παρκέ, μεταμόρφωναν τους ερυθρολεύκους. Η ειρήνη με τον Παναγιώτη Γιαννάκη είχε αποκατασταθεί και ο Σοφοκλής έμοιαζε να τα έχει αφήσει σχεδόν όλα τα προβλήματα που τον ταλαιπωρούσαν πίσω του. Σύντομα θα άφηνε και την Ελλάδα.

Το πέρασμα στην ωριμότητα!

«Βρήκα τους χειρότερους και πιο λανθασμένους για να διαχειριστώ κάποια πράγματα. Έχω κάνει λάθη, στα οποία δεν ήμουν ο αποκλειστικός υπεύθυνος, αλλά τουλάχιστον είχα πάντα την ευθιξία να αναλάβω και τις ευθύνες. Κάποιες περιόδους της καριέρας μου ήμουν τελείως αυτοκαταστροφικός, δεν ήξερα τι έπρεπε να κάνω, δεν είχα συνειδητοποιήσει τι ακριβώς σημαίνει να είσαι αθλητής». Το καλοκαίρι του 2011 μπορούσε να κοιτάει πιο ψύχραιμα το παρελθόν του. Ο επαγγελματισμός είχε γίνει δεύτερη φύση του, δούλευε και δουλεύει περισσότερο από πάρα πολλούς συναθλητές του, ενώ δεν αφήνει πλέον την έπαρση ή την ένταση της στιγμής να επισκιάζουν τον… παιδικό του χαρακτήρα και το αθώο του χαμόγελο. Η μεταμόρφωσή του οφείλεται στο γεγονός ότι παντρεύτηκε και, πλέον, έγινε και πατέρας… «Αν δεν είχα γνωρίσει την Ειρήνη, δεν ξέρω ποια στροφή θα είχε πάρει η ζωή μου…», παραδέχτηκε στην ίδια συνέντευξη, ενώ η αλλαγή του οφειλόταν και σε έναν άντρα. Τον Ντέιβιντ Μπλατ!

Αφού απέτυχε στη δεύτερη προσπάθειά του στο ΝΒΑ και είδε τις πόρτες των αιωνίων στην Ελλάδα να είναι κλειστές, είδε εκείνη της ομάδας του λαού να ανοίγει μπροστά του. Μιας ομάδας που θα τον καθιέρωνε στους καλύτερους της Ευρώπης κι ενός λαού που θα τον λάτρευε. «Είμαι ευγνώμων προς τον κύριο Ντέιβιντ Μπλατ, ο οποίος μου έδειξε εμπιστοσύνη», θα πει στην άφιξή του στο Τελ Αβίβ, ενώ λίγο καιρό μετά θα συμπληρώσει για τη μεταμόρφωσή του πως «ο Μπλατ με πλησίασε όπως κανείς άλλος. Δεν μπορώ να πω ακριβώς τι έκανε... Είναι ο τρόπος με τον οποίον συμπεριφέρεται στο παρκέ, έξω από το γήπεδο, είναι τελείως διαφορετικός απ' ότι έχω συνηθίσει και περίμενα. Όταν ήταν να υπογράψω μου εξήγησε κάποια πράγματα, ήταν ευθύς μαζί μου, με τα λόγια του κατάφερε να με κάνει να προσπαθώ πιο πολύ».

Στο τέλος της πρώτης του σεζόν στην Μακάμπι θα είναι στο φάιναλ φορ, ενώ παράλληλα θα έχει ψηφιστεί στην καλύτερη πεντάδα της Ευρωλίγκα. Οι εμφανίσεις του στο Τελ Αβίβ θα έχουν ως αποτέλεσμα να επεκταθεί το συμβόλαιό του για έναν ακόμα χρόνο και να μείνει στο Ισραήλ και ως το καλοκαίρι του 2012. «Το καλύτερο που μου έκαναν στη Μακάμπι είναι να καταλάβω ότι είμαι ένας από τους 12 και ότι δεν χρειάζομαι ειδική μεταχείριση». Μετά από δύο χρόνια επιστρέφει στην Ελλάδα και στον Παναθηναϊκό. Εκείνος, εντελώς διαφορετικός απ’ όσο ήταν όταν έφευγε. Εμείς όχι αρκετά, ώστε να λογίζεται ως ένας από τους δώδεκα!