Η δική του εποχή...

Αν κάποιος μπει στη διαδικασία να μετρήσει τις ατομικές διακρίσεις που έχει λάβει όλα αυτά τα χρόνια, μπορεί να πάθει ίλιγγο. Ξεπερνούν τις εκατό και δεν αναφερόμαστε στους τίτλους που έχει κατακτήσει. Μπορεί να αναδεικνύεται ο κορυφαίος Ευρωπαίος αθλητής και παράλληλα να είναι ο αγαπημένος τενίστας των Κινέζων! Το όνομά του δεν έχει σύνορα, όπως και το επάγγελμα που αποφάσισε να ακολουθήσει. Ο Ρότζερ Φέντερερ έχει σπάσει όλα τα ρεκόρ, όντας ο άντρας με τις περισσότερες κατακτήσεις grand slam και μετά τη χθεσινή του νίκη ετοιμάζεται για ένα ακόμα.

Θα γίνει ο τενίστας με την περισσότερη χρονική διάρκεια στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης. Οι 286 εβδομάδες του Πιτ Σάμπρας έμοιαζαν μια απάτητη κορυφή. Μέχρι που ο Ρότζερ κέρδισε και πάλι το Γουίμπλετον. Εν ολίγοις…
Ο καλύτερος όλων των εποχών! Το gazzetta.gr παρουσιάζει άγνωστες πτυχές της προσωπικότητας του Ελβετού τενίστα, που στο σπίτι του έχει έντεκα αυτοκίνητα, μια γάτα και δύο αγελάδες!

Κολλημένος με τη μπάλα...

Κάθε μπάλα, όμως... Για τον Ρότζερ Φέντερερ το αντικείμενο λατρείας ήταν από μικρό παιδί ο αθλητισμός. Όποτε του τίθεται το ερώτημα τι καριέρα θα είχε ακολουθήσει, αν δεν έπαιζε τένις εκείνος απαντάει «ποδόσφαιρο». Οπαδός της Βασιλείας και της Ρόμα, λάτρης του Ζινεντίν Ζιντάν και του Φραντσέσκο Τότι, ο Ελβετός έφτασε ηλικία 12 ετών για να πάρει την οριστική απόφαση. Παράτησε το ποδόσφαιρο για το τένις... Μέχρι τότε και από τα τέσσερά του χρόνια, είχε φροντίσει να δείξει την κλίση του... «Έπαιζα με όλους. Με τον προπονητή μου, τον τοίχο, την γκαραζόπορτα, καμιά φορά και με τα παράθυρα», είπε γελώντας σε συνέντευξή του, στην οποία θυμόταν την μαμά του να του φωνάζει γιατί έσπαγε φλιτζάνια.

Οι γονείς του στην πραγματικότητα ποτέ δεν έφεραν αντίρρηση. Ο πατέρας του, χημικός και η γεννημένη στη Νότιο Αφρική μητέρα του, πωλήτρια στο επάγγελμα, είχαν ως χόμπι τους το τένις και δεν είδαν ποτέ αρνητικά τον προσανατολισμό του γιου τους. Ήταν εκείνοι, μάλιστα, που τον ώθησαν να πάρει την απόφαση και να αφοσιωθεί σε ένα από τα δύο αθλήματα που αγαπούσε... «Στο τένις είχα περισσότερες επιτυχίες και είχα ξεκινήσει, ήδη, να ταξιδεύω. Ένιωθα πως όλα ήταν κάτω από τον δικό μου έλεγχο. Στο ποδόσφαιρο, κατηγορούσα τον τερματοφύλακα, τους συμπαίκτες μου, τον προπονητή. Στο τένις δεν υπήρχε αυτό. Μόνο εμένα μπορούσα να κατηγορήσω». Η ανάγκη για ευθύνη και αυτοέλεγχο έβαλε τα πράγματα σε σειρά...

Το τένις έγινε η νούμερο ένα προτεραιότητά του. Ξεκίνησε να κάνει εντατικά προπονήσεις και στα 14 του χρόνια έγινε δεχτός στο National Tennis Center, στη γαλλόφωνη πλευρά της Ελβετίας. Ο πρώτος χρόνος του εκεί έμοιαζε με εφιάλτη, αφού ο ίδιος – παρότι μιλάει γαλλικά, ιταλικά και αγγλικά – θεωρεί μητρική του γλώσσα τα γερμανικά. Σύντομα, όμως, θα βρει το νέκταρ του... «Όταν ξεκίνησε ένα τουρνουά κάτω των 14 ετών και άρχισα να κερδίζω, ένιωσα καλά». Και σύντομα θα έκανε ακόμα μια θυσία για την καριέρα που ονειρευόταν να κάνει.

Σε ηλικία 16 ετών ανακοινώνει στους γονείς του ότι θα παρατήσει το σχολείο. Οι προπονητές του είχαν αρχίσει να μιλάνε χρόνια πριν για ένα ξεχωριστό ταλέντο που μπορεί να γράψει ιστορία και ο Ρότζερ Φέντερερ ήθελε να φτάσει στα όριά του. Να τα ξεπεράσει... «Ένιωθα ότι το σχολείο που έκλεβε χρόνο από το τένις. Οι γονείς μου με κατανόησαν, αλλά μου έθεσαν ένα όρο: Αν μέσα στα επόμενα χρόνια δεν είχα τα αποτελέσματα που όλοι περίμεναν, θα ήμουν υποχρεωμένος να επιστρέψω και να τελειώσω το σχολείο». Ο Φέντερερ, όμως, ποτέ δεν θα γυρνούσε πίσω... Από 'κει που δεν υπήρχε καν στην παγκόσμια κατάταξη των junior, θα βρισκόταν μέσα σε ένα καλοκαίρι στο νούμερο ένα. Και το 1998, σε ηλικία 17 ετών πλέον, θα κατακτήσει το junior Wimbledon και θα αναγνωριστεί ως παγκόσμιος πρωταθλητής στις μικρές ηλικίες.

Anger Managment!

Ήθελε να έχει τον έλεγχο και ήταν αποφασισμένος να φτάσει στην κορυφή, να γράψει ιστορία. Δεν ένιωσε ποτέ το βάρος των υψηλών προσδοκιών που είχαν όλοι για εκείνον να τον βαραίνει, αλλά είχε ένα ελάττωμα. Δεν άντεχε να χάνει! Πριν φτάσει στο σημείο να είναι άνετος απέναντι στον αντίπαλό του, έπρεπε να διαχειριστεί τον θυμό του. Ο ίδιος είχε χαρακτηρίσει τον εαυτό του «horrible loser»... Όταν έπαιζε σκάκι με τον πατέρα του και έχανε, πέταγε όλα τα κομμάτια στο πάτωμα. Το ίδιο και στα χαρτιά, το ίδιο και στο τένις. «Πετούσα τη ρακέτα μου με τρόπο που ούτε φαντάζεσαι... Σαν ελικόπτερα έφευγαν οι ρακέτες», θα περιγράψει, έχοντας πλέον την ηρεμία και την αυτοπεποίθηση που του πρόσφεραν οι νίκες και η καταξίωση. Ίσως να ήταν και ο φόβος της αποτυχίας που τον οδήγησε μέχρι και στον ψυχολόγο!

«Νευρίαζα τόσο πολύ, που χρειαζόμουν κάποιον να με βοηθήσει να σκέφτομαι διαφορετικά και να διώχνω αυτό το συναίσθημα», θυμάται και συμπληρώνει: «Με έδιωχναν από τις προπονήσεις, δεν αντεχόμουν! Μέχρι που συνειδητοποίησα πως το να πετάω ρακέτες δεν βοηθούσε ιδιαίτερα το παιχνίδι μου, γινόμουν αρνητικός και μιλούσα πολύ περισσότερο, επίτηδες». Όταν έφτασε, όμως, να παίζει μπροστά σε κοινό, που συμπεριλάμβανε τον Πιτ Σάμπρας, κατάλαβε και ο ίδιος ότι δεν θα ήταν ωραίο θέαμα να πετάει ρακέτες. Ο Αμερικανός τενίστας ήταν από τους παίκτες που θαύμαζε ο Φέντερερ, έστω κι αν το είδωλό του από το τένις υπήρξε ο Μπόρις Μπέκερ.

Ο Φέντερερ, όμως, είναι ένας γνήσιος sportsman. Γνωρίζεται χρόνια με τον Τάιγκερ Γουντς, με τον οποίο διατηρούν άριστη φιλική σχέση, δεν δίστασε να πάρει αυτόγραφο από τον Τιερί Ανρί στα διαλείμματα των γυρισμάτων για τη διαφήμιση της Gillette, αναγνωρίζει ως το απόλυτο είδωλο του αθλητισμού τον Μάικλ Τζόρνταν, υποκλίνεται στον Μοχάμεντ Άλι, τον Μίκαελ Σουμάχερ και τον Βαλεντίνο Ρόσι. Εξάλλου, στον ελεύθερό του χρόνο αρέσκεται να παίζει ποδόσφαιρο ή να κάνει σκι, όταν όμως δεν θέλει να επιβαρύνει το σώμα του, θα προτιμήσει το γκολφ.

Η γυναίκα της ζωής του!

Ως γνήσιο, λοιπόν, παιδί του αθλητισμού βρήκε το έτερόν του ήμισυ μέσα στα γήπεδα του τένις. Η γυναίκα της ζωής του, την οποία παντρεύτηκε την άνοιξη του 2009, ήταν αθλήτρια τένις. Με την Μίρκα Βάβρινετς γνωρίστηκαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίντνεϊ το 2000 και έκτοτε ήταν συνέχεια μαζί. Ο Φέντερερ δεν την αφήνει από τα μάτια του, ειδικά από το 2002 και μετά, όταν η νυν σύζυγός του αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την ενεργό δράση λόγω τραυματισμού. Η Μίρκα είναι γραμματέας στην εταιρία δημοσίων σχέσεων του Φέντερερ κι εκείνος χωρίς δεύτερη σκέψη είχε δηλώσει ότι δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να κάνει το ίδιο, σε περίπτωση που ήταν στη θέση της.

Στην πραγματικότητα έχει επιλέξει στη ζωή του όλα να περνάνε από τα χέρια του. Η Μίρκα και οι γονείς του είναι ουσιαστικά και εκπρόσωποί του, αφού επί χρόνια ο Φέντερερ αρνείται να αποκτήσει μάνατζερ. Δεν τα έχει καταφέρει και άσχημα, δεδομένων των εφτά μεγάλων χορηγών που έχει και της 4ης θέσης στη λίστα του Forbes για το 2011 με τους πλουσιότερους αθλητές. Η περιουσία του ανέρχεται στα 47 εκ. δολάρια και υπολογίζεται πως από το 1998, όταν έγινε επαγγελματίας έχει αποκομίσει περίπου ακόμα 48 εκ. δολάρια. Το μυστικό της ευτυχίας του, όμως, είναι στα απλά πράγματα.

Του αρέσει η ησυχία της Ελβετίας και το γεγονός ότι στην γενέτειρά του δεν τον κυνηγούν οι παπαράτσι... Και επέλεξε να γίνει γνωστός ο γάμος του με πέντε απλές προτάσεις, μέσα από την επίσημη ιστοσελίδα του. «Νωρίτερα σήμερα, στην γενέτειρά του, στη Βασιλεία, με λίγους καλούς φίλους και τις οικογένειές μας, η Μίρκα κι εγώ παντρευτήκαμε. Ήταν μια όμορφη ανοιξιάτικη μέρα και μια απίστευτα απολαυστική τελετή. Ο κ. και η κα. Ρότζερ Φέντερερ εύχονται σε όλους καλό Πάσχα». Με τον ίδιο τρόπο αναγγέλθηκε και η άφιξη των διδύμων τους. «Έχω συναρπαστικά νέα να μοιραστώ μαζί σας. Χθες το βράδυ, η Μίρκα κι εγώ γίναμε γονείς δύο κοριτσιών». Η Μίλα Ρόουζ και η Σαρλίν Ρίβα γεννήθηκαν στις 23 Ιουνίου του ίδιου χρόνου.

Νικητής στη... ζωή!

Όσα αντανακλά το βλέμμα του την ώρα που παίζει, ισχύουν και στην καθημερινότητά του. Ο Ρότζερ Φέντερερ είναι αποφασιστικός, όσο και απλός. Καθημερινός... Δεν ξεχνάει στιγμή να αναφέρει πως ζει το όνειρό του και πως πολλές φορές νιώθει πως όλο αυτό που συμβαίνει γύρω του είναι δώρο. Παρότι έχει μεγαλώσει με Καθολική πίστη και γνώρισε τον Πάπα Βενέδικτο 16ο σπάνια επικαλείται τον Θεό και δηλώνει πως δεν συνηθίζει να προσεύχεται. Εκείνο, ωστόσο, που συνηθίζει είναι να ευαισθητοποιείται κοινωνικά και να προσπαθεί να κινήσει και τους γύρω του.

Είναι πρέσβης καλής θέλησης για την UNICEF, ενώ έχει ιδρύσει και το δικό του κοινωφελές ίδρυμα. Στο Roger Federer Foundation συμβάλλει στις παροχές για εκπαίδευση και αθλητισμό στις χώρες της Αφρικής, ενώ υπάρχει ξεχωριστό πρόγραμμα για την ανάπτυξη του αθλητισμού στην Ελβετία. Ο 28χρονος Ελβετός τενίστας είχε αγωνιστεί και σε φιλανθρωπικό αγώνα κρίκετ, με το οποίο ασχολείται επαγγελματικά η αδελφή του, για την ενίσχυση των πληγεισών περιοχών από το Τσουνάμι. Διοργάνωσε, επίσης, φιλανθρωπικούς αγώνες ή εκδηλώσεις τόσο για τα θύματα του σεισμού στην Αϊτή, όσο και για τις πλημμύρες στο Κουΐνσλαντ.

Ένας καλός άνθρωπος!

Η ηρεμία έξω από τα κορτ είναι και η δική του πηγή έμπνευσης. Όπως και ο ύπνος, τον οποίο έχει χαρακτηρίσει ως την πιο υποτιμημένη ικανοποίηση στη ζωή του ανθρώπου! Του αρέσουν τα απλά πράγματα... Η γάτα του, Τζίντζερ και οι δύο αγελάδες του, Τζουλιέρ και Έντελβαϊς που είναι τα κατοικίδια στο σπίτι του. Εκεί φυλάσσονται και 11 αυτοκίνητα, τα περισσότερα εκ των οποίων είναι έπαθλα σε αγώνες που έχει κερδίσει κι έχουν γράψει ελάχιστα χιλιόμετρα. Ανάμεσα στον... στόλο με τις Mercedes και τις Lexus, υπάρχει και το... ταπεινό Opel που οδηγεί εδώ και χρόνια. Εκεί του αρέσει να ακούει όλα τα είδη μουσικής, εκτός από Rap. Κυρίως rock και pop ακούσματα με Λένι Κράβιτς, AC/DC, Μάικλ Τζάκσον, Μαντόνα και Γκουέν Στεφάνι να είναι ανάμεσα στα αγαπημένα του. Η Αμερικανίδα τραγουδίστρια μαζί με την Σάρον Στόουν και τον Μάικλ Τζόρνταν θα αποτελούσαν τις επιλογές του για έναν διπλό αγώνα τένις, στον οποίο και πάλι θα ήθελε να κερδίσει!

Τα όνειρά του, άλλωστε, αποτελούσαν πάντοτε τον οδηγό του. Ακόμα και το μεγαλύτερο ελάττωμά του. «Ονειρεύομαι τόσο πολύ, που καμιά φορά δεν ακούω τους διπλανούς μου και τους ζητάω να μου επαναλάβουν τι μου είπαν!», έχει πει για τον εαυτό του, δίνοντας την περιγραφή που ο ίδιος θέλει να έχουν οι άλλοι για εκείνον. «Είμαι αστείος, κοινωνικός και μ' αρέσει να βγαίνω με καλή παρέα. Είμαι ειλικρινής, θετικός, χαλαρός και χαρούμενος άνθρωπος».

Αν και μεγάλωσε στην Ελβετία, προτιμά την παραλία και τον ήλιο από το βουνό και το σκι, παρότι δεν θα μπορούσε παρά να γνωρίζει το άθλημα. Το γιαπωνέζικο φαγητό, η ιταλική κουζίνα, αλλά και παραδοσιακές γερμανικές συνταγές είναι ανάμεσα στα αγαπημένα του φαγητά, ενώ ξεκινάει πάντα τη μέρα του με δημητριακά και τρελαίνεται για παγωτό φράουλα. Είναι λάτρης του σινεμά και κυρίως του Τζέιμς Μποντ. Οι ταινίες με τον θρυλικό 007 είναι η εξαίρεση στον κανόνα του είδους που προτιμά, αφού του αρέσει να βλέπει αισθηματικές και δραματικές ταινίες. Παρόλα αυτά, έχασε μια ευκαιρία που ελάχιστοι άντρες θα άφηναν να τους προσπεράσει. Παρότι είχε ραντεβού να βγει για δείπνο με την Σιένα Μίλερ και την Κίρα Νάιτλι, αρνήθηκε πριν δύο χρόνια την πρόταση της αρχισυντάκτρια της Vogue, επειδή ήθελε να είναι προσηλωμένος στο Wimbledon.

Τα πάντα για την επιτυχία...

Destination... No 1!

Η επαγγελματική του πορεία είναι δύσκολο να αποτυπωθεί μέσα σε λίγες προτάσεις. Από το 1998, όταν και τον... αφήσαμε στο Νούμερο 1 της Junior κατάταξης, μέχρι το 2009, όταν και ξέπερασε τον Πιτ Σάμπρας μεσολάβησαν δεκάδες τίτλοι. 14 Grand Slam, δόξα και χρήμα. Και μέχρι σήμερα, ακόμα τρία μεγάλα τουρνουά και μερικά… ασήμαντα. Το 1999 ήταν ο νεαρότερος παίκτης στο Top 100 των αντρων, στο νούμερο 66. Στο τέλος του 2000 ήταν στη θέση 29... Το 2001 ήταν εκείνος που – στο grand slam του Wimbledon – έβαλε τέλος στο σερί 31 νικών του Πιτ Σάμπρας και τον απέκλεισε στον τέταρτο γύρο. Στο τέλος της χρονιάς είχε ανέβει στην 13η θέση. Το 2002 ήταν στο Νούμερο 6 και το 2003 κατέκτησε το πρώτο του Grand Slam. Μετά τη νίκη του στο Wimbledon ανέβηκε στο Νο 2. Το 2004 ήταν έτοιμος για την κορυφή.

Στις 2 Φεβρουαρίου διαδέχτηκε τον Άντι Ρόντικ στην κορυφή κι έμεινε εκεί περισσότερο απ' ό,τι οποιοσδήποτε άλλος το είχε καταφέρει. 237 συνεχόμενες εβδομάδες, μέχρι που στις 18 Αυγούστου του 2008, ο Ραφαέλ Ναδάλ πήρε τη θέση του. Ήταν ένα μήνα μετά την ήττα από τον Ισπανό σε εκείνο που χαρακτηρίστηκε και ως ο καλύτερος αγώνας τένις όλων των εποχών. Ο αγώνας κράτησε 4 ώρες και 48 λεπτά, ενώ συνολικά – λόγω βροχής – τελείωσε 7 ώρες και 15 λεπτά μετά την ώρα έναρξης. Ήταν ο πρώτος αγώνας που έχανε ο Φέντερερ στο γρασίδι μετά από 65 σερί νίκες!

Η ήττα τον πλήγωσε, όπως και το γεγονός ότι δεν ήταν πλέον το νούμερο 1. Παρότι είχε μάθει πλέον να διαχειρίζεται τον θυμό του, η ήττα στον τελικό του Grand Slam στο Australian Open – και πάλι από τον Ναδάλ – τον έκανε να ξεσπάσει σε κλάματα και με δυσκολία να βγάλει τον... λόγο του χαμένου. Την επόμενη φορά που θα έβαζε τα κλάματα θα ήταν γιατί θα επέστρεφε στην κορυφή. Με τον πλέον εμφατικό τρόπο! Κατακτώντας το μοναδικό Grand Slam που του έλειπε και ισοφαρίζοντας το ρεκόρ του Πιτ Σάμπρας. Κι εκεί που το 2008 είχε πέσει, ένα χρόνο μετά σηκώθηκε, πιο δυνατός από ποτέ... Στις 5 Ιουλίου του 2009 κατέκτησε το 15ο grand slam της καριέρας του κι έμεινε μόνος του στην κορυφή. Όσο κι αν είχε αποδείξει την ικανότητά του να παραμένει νούμερο ένα, η συνέχεια έμοιαζε να φέρνει το τέλος εποχής. Μόλις ένα grand slam σε δύο χρόνια και το 2011, ο Φέντερερ θα έβγαινε από την τριάδα της παγκόσμιας κατάταξης για πρώτη φορά μετά από οκτώ χρόνια! Θα επέστρεφε πιο δυνατός. Για να κατακτήσει το Wimbledon, για να ισοφαρίσει τον Πιτ Σάμπρας, για να είναι νούμερο ένα, για να μην γυρίσει στο σχολείο…