I believe I can fly!

Κάποτε πλήρωσε πρόστιμο γιατί επέλεξε να πηδήξει από γέφυρα που βρισκόταν κοντά σε αεροδρόμιο. Σε μια άλλη περίπτωση, χρειάστηκε να ραδιουργεί επί μέρες προκειμένου να μπει σε κτήριο υψίστης ασφαλείας. Στην Ταιβάν απαγορεύεται η είσοδός του στην χώρα, στην Αυστρία είναι το απόλυτο είδωλο που οι άνθρωποι πληρώνουν σαν τρελοί για να τον ακούν να περιγράφει τις ιστορίες του. Εκείνος έχει κατορθώσει να κάνει το τρελό του όνειρο πραγματικότητα, να τρώει καθημερινά το φαγητό της μαμάς, να ακούει τον μπαμπά του να του λέει να βρει μια δουλειά της προκοπής και εσχάτως να πηδήξει απ’ την στρατόσφαιρα! Αυτά και άλλα πολλά για τον 43χρονο «Ίκαρο» που από χθες το βράδυ έγινε γνωστός σε όλο τον κόσμο…

1. Το μότο που έχει στη ζωή του είναι και εκείνο που εισάγει τον επισκέπτη στον κόσμο του, μέσω της προσωπικής του ιστοσελίδας. «Να μάθεις να αγαπάς εκείνο που σου έμαθαν να φοβάσαι». Ο Φέλιξ Μπάουμγκαρτνερ γεννήθηκε στην Αυστρία στις 20 Απριλίου του 1969 και από νεαρή ηλικία είχε διαφορετικό όνειρο από τα υπόλοιπα παιδιά. «Πάντα στο μυαλό μου ήθελα να πετάω. Ο πιο φτηνός κι εύκολος τρόπος ήταν να γίνω αλεξιπτωτιστής», δηλώνει, ενώ στον πήχη του δεξιού του χεριού με έντονα γράμμα ξεχωρίζει το τατουάζ «born to fly».

2. Αποφάσισε να ακολουθήσει το όνειρό του και κατετάγη στον στρατό ώστε να ειδικευτεί σε εκείνο που ονειρευόταν. Ξεκίνησε τις ελεύθερες πτώσεις στα 16 του χρόνια και αργότερα έγινε μέλος της ομάδας επίδειξης αλεξιπτωτιστών του αυστριακού στρατού. Φυσικά και ο επαγγελματικός του προσανατολισμός δεν ενθουσίαζε την οικογένειά του το πρώτο διάστημα. «Ο πατέρας μου δεν μπορούσε να το καταλάβει και μου έλεγε να βρω μια αξιοπρεπή δουλειά. Του είχα ζητήσει να μου δώσει ένα ακόμα χρόνο περιθώριο. Ένιωθα ότι θα γίνω επαγγελματίας. Αλλά για τον πατέρα μου, που ήταν γιος υπαλλήλου σε σιδηρόδρομο και μεγάλωσε κατά τη διάρκεια του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, ήταν ασύλληπτο. Δεν μπορούσε να φανταστεί ότι κάποιος θα πλήρωνε λεφτά για να βλέπει κάποιον να πηδάει».

3. Το επόμενό του όνειρο ή μάλλον απωθημένο ήταν τα γρήγορα αυτοκίνητα. Όντας μηχανικός αυτοκινήτων – εξειδίκευση που μάλλον πήρε για να ικανοποιήσει τον μπαμπά του και να έχει εναλλακτική – ονειρευόταν να αποκτήσει μια Πόρσε. Κατόρθωσε να αποκτήσει την πρώτη του στα 32α γενέθλια του. Για τα επόμενα χρόνια εμπλούτιζε διαρκώς τη συλλογή του με ακριβά και γρήγορα αυτοκίνητα.

4. Η μητέρα του είναι η μεγάλη αδυναμία της ζωής του. Η Εύα Μπάουμγκαρτνερ (σ.σ. το όνομα του πατέρα του είναι επίσης Φέλιξ) είναι εκείνη που παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα τις πτώσεις του γιου της και εκείνη που ανάβει ένα κερί πριν από κάθε του «αγώνα». «Αν σου τελειώσει η τύχη, αν σου τελειώσει η ικανότητα δεν υπάρχει τίποτα άλλο και πρέπει να πιστεύεις εκείνη τη στιγμή στον Θεό. Και να ελπίζεις ότι δε θα σε απογοητεύσει», σχολίασε ο Φέλιξ, ενώ η μητέρα του, ούσα στο επίκεντρο τις τελευταίες μέρες σχολίασε: «Βλέπω το παιδικό του όνειρο να πραγματοποιείται. Όμως, εγώ θα ησυχάσω όταν θα τον δω ξανά μπροστά μου».

Ο 43χρονος αλεξιπτωτιστής έχει πει ότι ο μεγαλύτερος φόβος του είναι να πεθάνει μπροστά στα μάτια της μητέρας του και η πιο δύσκολη στιγμή, κάθε φορά που φεύγει απ’ το σπίτι και νιώθει πως ίσως την βλέπει για τελευταία φορά. Οι δυο τους έχουν εξαιρετική σχέση, η Εύα είναι εκείνη που ελέγχει τα οικονομικά του και του μαγειρεύει σε καθημερινή βάση για να τρώει.

5. Μια από τις μεγαλύτερες δυσκολίες του… επαγγέλματος είναι να βλέπει συναδέλφους του να χάνουν τη ζωή τους. Περίπου πέντε με δέκα αλεξιπτωτιστές πεθαίνουν ετησίως και υπάρχει ένας ανάλογος αριθμός ανθρώπων που μένουν παράλυτοι, επειδή κάτι πήγε στραβά. «Είναι άσχημο να χάνεις φίλους ή συναδέλφους. Είναι κάτι που πρέπει να διαχειριστείς και να μην σου προκαλεί φόβο. Είχα φίλους που ενώ βρέθηκαν σε κίνδυνο είχαν την τύχη να μην πεθάνουν. Αλλά είναι σε αναπηρικό καροτσάκι. Και πάντα μιλάω μαζί τους, θέλω να μάθω τι πήγε λάθος. Γιατί πάντα θες να ελαχιστοποιήσεις το ρίσκο».

6. Το ρίσκο και ο φόβος… Ο άνεμος είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του Φέλιξ και, μάλιστα, είχε ακυρώσει πτήση με το αλεξίπτωτο από το κτήριο Πιρέλι στο Μιλάνο και παρότι ανάμεσα στους θεατές ήταν και ο περιφερειάρχης της Λομβαρδίας. Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας του για την πιο διάσημη βουτιά στην ιστορία, αντιμετώπισε έναν ακόμα φόβο. Το διαστημικό κουστούμι του ήταν τόσο στενό που υπέφερε από κλειστοφοβία, γεγονός που του προκάλεσε ακόμα και κρίσεις πανικού. Χρειάστηκε η επέμβαση ειδικού ψυχολόγοι, προκειμένου να το ξεπεράσει ο Φέλιξ.

7. Για τη συγκεκριμένη πτώση με αλεξίπτωτο ένα ολόκληρο γκρουπ επιστημόνων, γιατρών και μηχανικών δούλευαν ασταμάτητα τα τελευταία πέντε χρόνια. Ο ίδιος προετοιμάζεται από το 2010 για να ξεπεράσει το είδωλό του, τον Τζόσεφ Κίτινγκερ, ο οποίος βοήθησε με τον τρόπο του στην αποστολή. «Δεν είμαι τρελός. Τα ρεκόρ δημιουργούνται για να σπάνε και είμαι πολύ ανταγωνιστικό άτομο. Μ’ αρέσει η πρόκληση. Φυσικά και φοβάμαι μήπως πεθάνω, γιατί δούλεψα σκληρά για να φτάσω σε τέτοιο επίπεδο. Πρέπει να ξέρετε ότι αγαπάω τη ζωή μου. Και θεωρώ ότι η πιο σημαντική μου αποστολή είναι να επιστρέψω σπίτι μου ζωντανός».

8. Η πρώτη του διάσημη πτώση με αλεξίπτωτο ήρθε το 1999 από τους Πύργους Πετρόνας στην Κουάλα Λουμπούρ, το ψηλότερο κτήριο στον κόσμο εκείνη την εποχή. «Πέρασα μια εβδομάδα μπροστά στο κτήριο παρατηρώντας τα πάντα. Αντιλήφθηκα ότι δεν μπορούσα να βρω τρόπο για να μπω με ραντεβού μέσα, άρα έπρεπε να το κάνω με κάρτα». Ο 42χρονος αλεξιπτωτιστής τράβηξε φωτογραφία ενός απ’ τους σεκιούριτι κι αφού τον πλησίασε με δικαιολογία ότι ήθελε να βγει ο ίδιος μια φωτογραφία με το κτήριο. Επέστρεψε στην Αυστρία, πλαστογράφησε την ταυτότητα και γύρισε στη Μαλαισία για την επιχείρηση. «Ντύθηκα επιχειρηματίας και μου πήρε μία ώρα να καταφέρω να φτάσω στην κορυφή του κτηρίου, διατηρώντας χαμηλό προφίλ και προσπαθώντας να περάσω απαρατήρητος».

Φυσικά, χρειάστηκε να δωροδοκήσει μερικούς υπαλλήλους με «όσα λεφτά βγάζω σε ένα χρόνο» και κατόρθωσε να ολοκληρώσει το άλμα του. Όταν ο Ταϊπέι 101 ξεπέρασε τους πύργους το 2004, ο Φέλιξ είχε καινούργια πρόκληση. Μόνο που χρειαζόταν και πάλι να στήσει ολόκληρη επιχείρηση για εκείνα τα ελάχιστα δευτερόλεπτα της πτώσης. Μια επιχείρηση που είχε ως αποτέλεσμα να του απαγορευτεί η είσοδος στη χώρα, όταν εκ των υστέρων προβλήθηκε το βίντεο.

9. Οι ιστορίες του από παρόμοιες «τιμωρίες» ή καταστάσεις μοιάζουν ατελείωτες. Πήδηξε από τη «Γέφυρα της Ευρώπης» στα σύνορα Ιταλίας και Αυστρίας στις Άλπεις και όταν προβλήθηκε το βίντεο του ήρθε… ραβασάκι με πρόστιμο 1.000 ευρώ επειδή πέταξε κοντά σε αεροδρόμιο χωρίς ειδική άδεια! Ο ίδιος μπορεί να εισπράξει μέχρι και 35.000 ευρώ για μια ομιλία δύο ωρών, σχολιάζοντας πως «οι ιστορίες κάποιου που ρισκάρει τη ζωή του συναρπάζουν τους ανθρώπους», οπότε τα 1.000 ευρώ μάλλον δεν του κόστισαν.

Έκανε ένα από τα πιο επικίνδυνα και πιο μικρά base jumps, πηδώντας από το άγαλμα του Ιησού στην Βραζιλία κι αφού πρώτα άφησε λουλούδια στον ώμο του σε ένδειξη σεβασμού. Ένα άλμα που του επέφερε 7.000 ευρώ από τον χορηγό του, την Red Bull. Επέλεξε να πηδήξει και από το «Turning Torso», το ψηλότερο κτήριο της Σκανδιναβίας, αποφεύγοντας τις δυσκολίες που είχε στα προηγούμενα άλματα. Πώς; Επέλεξε να προσγειωθεί στην οροφή του κτηρίου με αλεξίπτωτο από ελικόπτερο και με δεύτερο αλεξίπτωτο να πέσει από τα 190 μέτρα στο έδαφος. Φυσικά και πάλι δεν μπορούσε να μείνει στο Μάλμε και πέρασε στην Στοκχόλμη για να διασκεδάσει την επιτυχία του.

10. Το όνειρό του πραγματοποιήθηκε… Σειρά έχει η πραγματική ζωή. «Αν γίνεις πατέρας, τότε θες να δεις τα παιδιά σου να μεγαλώνουν. Ίσως τότε να μην θες να ρισκάρεις τόσο πολύ. Οι προτεραιότητές σου αλλάζουν κάποια στιγμή». Με την κοπέλα του, Νικόλ, είναι μαζί τέσσερα χρόνια και πιθανόν να έχει φτάσει η στιγμή για τον επόμενο στόχο που έχει θέσει. Ακόμα και μετά την συνταξιοδότησή του, δεν μπορεί να ηρεμήσει. «Θέλω να πετάω με ελικόπτερο διάσωσης»… Θα είχε άδικο ο μπαμπάς του, αν του ζητούσε να βρει ένα χόμπι της προκοπής;