Δυο αξέχαστα ντέρμπι ΠΑΟ-ΑΕΚ! (vids)

Κακά τα ψέματα, αν Παναθηναϊκός και ΑΕΚ φορούσαν άλλες φανέλες, με άλλα χρώματα και άλλα εμβλήματα, το παιχνίδι της 9ης αγωνιστικής θα μπορούσε να χαρακτηριστεί -υπό προϋποθέσεις- μέχρι και «ντέρμπι ουραγών». Τελευταία η Ένωση, μόλις τέσσαρους βαθμούς πιο πάνω ο Παναθηναϊκός και σε αποστάσεις ...μισού πρωταθλήματος από την κορυφή: στο -13 το Τριφύλλι, στο -17 ο Δικέφαλος. Χάλια...

Χάλια και βαθμολογικά, χάλια και αγωνιστικά. Και οικονομικά και γενικώς. Άλλωστε, δυο τόσο μεγάλες ομάδες δεν θα έφταναν σε αυτό το σημείο αν δεν «έτρεχαν» πολλά κακά μαζί. Όλα τα κακά της μοίρας τους...

Ωστόσο, και οι δύο στο παρελθόν μας έχουν προσφέρει πολύ μεγάλα ματς. Σπουδαία ντέρμπι. Θεαματικά, καθοριστικά, ντέρμπι γοήτρου, ντέρμπι πάθους. Οι δυο τους μας έχουν δείξει όλα αυτά που περιμένει ο οπαδός από την ομάδα του, ο ουδέτερος φίλαθλος από δυο μεγάλες ομάδες. Φέρνοντας στη μνήμη κάποια τέτοια, παλιά ντέρμπι, ξεχώρισα δύο από αυτά. Ίσως όχι με αντικειμενικά κριτήρια, αλλά όχι και με ακριβώς υποκειμενικά. Όχι, δηλαδή, επειδή τα θυμάμαι καλύτερα από άλλα. Ο καθένας, άλλωστε, μπορεί να θυμάται τα «δικά του» ντέρμπι, για τους δικούς του λόγους. Εγώ απλώς θυμήθηκα δύο ματς που σηματοδότησαν δύο ενδιαφέρουσες περιόδους της ιστορίας των μεγάλων της Αθήνας. Το πρώτο στα μέσα της δεκαετίας του ΄80 και το δεύτερο στα τέλη της. Εννοείται και τα δύο στο Οάκα και εννοείται με πολύ κόσμο στις εξέδρες. Καμία σχέση με τα σημερινά δεδομένα.

Μεσημεριανά ματς -επίσης εννοείται- γιατί τότε έτσι ήταν το ποδόσφαιρο, όλα τα ματς γίνονταν Κυριακή μεσημέρι και μετά περιμέναμε να νυχτώσει για να δούμε τα γκολ και τις φάσεις στην «Αθλητική Κυριακή». Και στα δύο ήταν γηπεδούχος ο Παναθηναϊκός. Στο πρώτο, τον Νοέμβριο του 1984, οι πράσινοι, με τον Γιάτσεκ Γκμοχ προπονητή, επικράτησαν 3-2, σε ένα ματς ανατροπών, που σήκωσε πολλή κουβέντα. Στο δεύτερο, τον Σεπτέμβριο του 1988, η ΑΕΚ με τον Μπάγεβιτς στα πρώτα του εν Ελλάδα προπονητικά βήματα, νίκησε 1-0 με ένα ιστορικό και εντυπωσιακό γκολ του Οκόνσκι. Ας τα δούμε ένα ένα, μαζί με τα απαραίτητα βίντεο...

Τον Νοέμβριο του 1984 ο Παναθηναϊκός ήταν στα ντουζένια του. Με Ζάετς, Ρότσα, Σαραβάκο και έχοντας κατακτήσει μαρς το προηγούμενο πρωτάθλημα με τον Γιάτσεκ Γκμοχ στον πάγκο και τα ...θαλασσινά -έτσι έλεγαν τότε λόγω Καραβίδα και Κάβουρα- στο ρόστερ, το Τριφύλλι ήδη είχε ξεκινήσει τη μεγάλη ευρωπαϊκή πορεία που το έφερε μέχρι τους «4» του Κυπέλλου Πρωταθλητριών εκείνης της σεζόν, που ολοκληρώθηκε με την τραγωδία του Χέιζελ. Η ΑΕΚ δεν είχε ξεκινήσει καλά το πρωτάθλημα, ο Παναθηναϊκός ήταν το φαβορί, όμως το ντέρμπι εξελίχθηκε απρόβλεπτα. Η ΑΕΚ απάντησε με δυο γκολ του Χόκαν Σάντμπεργκ, ενός φορ-θωρηκτού από τη Σουηδία (μετά έπαιξε για ένα σκοτάδι και στον Ολυμπιακό), στο γρήγορο γκολ του Κώστα Αντωνίου και πήγε με προβάδισμα 2-1 στα αποδυτήρια. Εκεί, σύμφωνα με τον Τύπο της εποχής, έγινε ...πόλεμος. Ο Γκμοχ τα είχε ...πάρει και από τα σαγόνια του δεν γλίτωσε ούτε ολόκληρος Βέλιμιρ Ζάετς. Ο Πολωνός άφησε τον Κροάτη στα αποδυτήρια -σε μια κίνηση που προκάλεσε θύελλα σχολίων- και παρότι αυτός ήταν το πιο μεγάλο όνομα και σαφώς ο πιο ποιοτικός παίκτης της ομάδας εκείνη την εποχή, ο Παναθηναϊκός γύρισε το ματς με γκολ του Δημήτρη Σαραβάκου και του Γρηγόρη Χαραλαμπίδη, φτάνοντας στη νίκη με 3-2. Θυμηθείτε το ματς...

Μετά το ματς αυτό, το τρένο του Παναθηναϊκού συνέχισε την πορεία του σχεδόν μέχρι το Πάσχα, όταν ...εκτροχιάστηκε, μετά και τον επεισοδιακό αποκλεισμό από τη Λίβερπουλ στο Πρωταθλητριών. Το πρωτάθλημα το πήρε ο ΠΑΟΚ, ο οποίος μάλιστα τον πέταξε και εκτός Κυπέλλου με μια αξέχαστη τεσσάρα στη ρεβάνς των ημιτελικών στην Τούμπα (4-0), πριν φάει κι αυτός τη δική του σφαλιάρα από τη Λάρισα στον ιστορικό τελικό του ΟΑΚΑ (1-4). Ωραία πράγματα γίνονταν τότε, είχε πλάκα... Όσο για την ΑΕΚ; Άλλαξε προπονητή (ο Αυστριακός Χάλαμα έφυγε ...χάραμα και ανέλαβε ο Αντώνης Γεωργιάδης), ενισχύθηκε στις μεταγραφές του Δεκεμβρίου (Δεκέμβριο ήταν τότε η χειμερινή μεταγραφική περίοδος) με τον Ούγγρο διεθνή Μάρτον Εστερχάζι, έπαιξε καλή μπάλα και στο τέλος ισοβάθμησε στη 2η θέση με τον Παναθηναϊκό, τρεις πόντους πίσω από τον ΠΑΟΚ.

Τον Σεπτέμβριο του 1988 η ΑΕΚ έκανε νέο ξεκίνημα με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς στον πάγκο, ενώ ο Παναθηναϊκός πραγματοποιούσε τη χειρότερη εκκίνηση της ιστορίας του υπό τις οδηγίες του Σουηδού Γκίντερ Μπένγκτσον. Ωστόσο, όταν έγινε αυτό το ντέρμπι, το φαβορί ήταν και πάλι το Τριφύλλι. Ίσως και γι΄ αυτό η νίκη-έκπληξη τότε της ΑΕΚ με 1-0, χάρη στο φάουλ-μπανάνα (έτσι τα έλεγαν τότε) του παιχταρά Πολωνού Μίροσλαβ Οκόνσκι, αποτέλεσε την ψυχολογική βάση από την οποία ξεκίνησε η ξέφρενη πορεία της «ΑΕΚ του Μπάγεβιτς», όπως μάθαμε να την αποκαλούμε έκτοτε, με τα τέσσερα πρωταθλήματα σε έξι χρόνια. Θυμηθείτε και αυτό το ματς...

Πάντως, ο Παναθηναϊκός μόλις ξεφορτώθηκε τον Μπένγκτσον την επόμενη σεζόν, πήρε δύο σερί πρωταθλήματα το 1990 και το 1991 (οι δύο παρεμβολές στην εξαετία της ΑΕΚ). Ήταν τότε και οι δύο μεγάλοι της Αθήνας ...πραγματικά μεγάλοι. Τώρα;

Μέχρι να ξαναδούμε ντέρμπι που δεν ξεχνιούνται, εγώ, ο Μίλτος, να ΄μαι καλά...

Υ.Γ. Για τον φίλο maloya, που είχε απορίες στο προηγούμενο θέμα. Βαγγέλη, κατ΄ αρχάς σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και ...να μην κρατήσουμε και κανένα μυστικό; Όλα θα τα πούμε; Πάντως, δεν είναι απίθανο να έχουμε πιει και καμιά μπίρα δίπλα δίπλα :-)