Όποιος έχει τη μύγα, να πάρει αεροζόλ!

Όχι «το φεστιβάλ της Κνε», αλλά «το φεστιβάλ των Παέ», δύο συγκεκριμένων Πάε, που όταν είναι να παίξουν μεταξύ τους, δύο ή περισσότερες φορές το χρόνο, ντύνονται καρναβάλια κι αρχίζουν να πετάνε χαρτοπόλεμο (ανακοινώσεων). Το -διόλου αγαπημένο, αλλά δυστυχώς καθιερωμένο- πανηγύρι με τίτλο «Προεόρτια 2012 Β» (τα «Προεόρτια 2012 Α» είχαν προηγηθεί πριν το ντέρμπι του Οάκα στο προηγούμενο πρωτάθλημα, με τα γνωστά αποτελέσματα).

Τα συγκεκριμένα «Προεόρτια», πάντως, μπορούν στο εξής να έχουν και υπότιτλο «Μυγοχάφτεια», γιατί για τέτοιους μας έχουν. Νομίζουν ότι ο κοσμάκης χάφτει μύγες. Ρε, σας έχουνε πάρει χαμπάρι τόσα χρόνια με τις γραφικότητές σας. Σας βαρεθήκανε. Σας σιχαθήκανε πολύ. Ο Έλληνας τραβάει μεγάλο λούκι, στα μπρούλια του αν τσακώνονται δημοσίως δυο πρώην συνέταιροι λεφτάδες που έσπασαν τα τσανάκια τους και βρέθηκαν απέναντι και στο ποδόσφαιρο. Μόνο οι πολύ «πειραγμένοι» της εξέδρας μπορούν να τα χάψουν όλα αυτά και, τελικά, μάλλον σε αυτούς επιμένουν να απευθύνονται, ζημιώνοντας το ίδιο το προϊόν για το οποίο υποτίθεται πως «κόπτονται» και οι δυο τους. Επ΄ αυτού, μάλλον έχουν και δίκιο όταν ο ένας χαρακτηρίζει τον άλλο «ηθικό αυτουργό» πιθανών επεισοδίων (που δεν είναι «πιθανά», πραγματικά είναι και τα έχουμε ζήσει δεκάδες φορές τα τελευταία χρόνια). Και μιας και αλληλοχαρακτηρίζονται έτσι, με μύγες ή χωρίς, εκείνος που θα έπρεπε να πάρει αεροζόλ είναι ο εισαγγελέας. Αλλά αυτά θα μπορούσαν να συμβούν σε ένα ευνομούμενο κράτος, όχι στη Μουτσαμπουντού που έχει γεμίσει μύγες...

Εδώ δεν λειτουργεί τίποτα. Κι άμα γίνει την άλλη Κυριακή Βαγδάτη το Οάκα, θα αρχίσουμε να πέφτουμε από τα σύννεφα. Εκτός κι αν γίνει μεσημέρι κι αρχίσουμε να πέφτουμε από τους σβηστούς προβολείς. Άλλο πάλι και τούτο. Θέατρο του παραλόγου. Η διοίκηση του Οάκα, λέει, ζήτησε να γίνονται τα ματς μεσημέρι για να μην ανάβει τα φώτα και καίει ρεύμα, επειδή ο Παναθηναϊκός δεν πληρώνει. Ρε, είστε με τα καλά σας; Αν ο νοικάρης δεν πληρώνει το νοίκι και τα κοινόχρηστα, δεν του λες «μην ανάβεις τα φώτα και την τηλεόραση». Τον πετάς έξω από το σπίτι. Άρα, άλλο σκοπό είχατε κι όχι την οικονομία. Έτσι;

Αμ κι οι άλλοι; Τους είπανε να παίζουνε μεσημέρι και βγήκαν από πάνω: «Δεν πά΄ να παίζουμε και πρωί;»! Σιγά, ρε Μπρούκληδες. Για να πληρώσουν το λογαριασμό ούτε λόγος. Και 2-4 τη νύχτα, γερμανικό νούμερο να τους πουν να παίξουν, επειδή τότε ισχύει το νυχτερινό ρεύμα της Δεή, πάλι «ναι» θα πούνε. Αρκεί να μη βάλουνε το χέρι στην τσέπη, να μην πληρώσουν τα χρέη τους.

Κατά τ΄ άλλα, ο ένας αιώνιος πολεμάει τη Μαφία, ο άλλος ζει σε έναν κόσμο αγγελικά πλασμένο κι οι φίλαθλοι οφείλουν να πάρουν το μέρος του ενός ή του άλλου. Ή, έστω, να μπερδευτούν. Αμ δε...

Χεσμένους σας έχουνε. Κοιτάξτε και τα εισιτήρια που κόβετε κάθε βδομάδα και θα καταλάβετε. Πατόκορφα. Δεν τους νοιάζει. Δεν μας νοιάζει. Όταν κάθε μέρα έχουμε μέσα στο παντελόνι μας τη Μαφία του κράτους (αν υποθέσουμε πως έχουμε τέτοιο), σιγά μην ασχοληθούμε με την όποια Μαφία του ποδοσφαίρου. Ρε, κουνήστε λίγο δεξιά αριστερά το κεφάλι σας μπας και κάνει «ντρίγκι – ντρίγκι» για να ξυπνήσετε και να καταλάβετε τι γίνεται γύρω σας, μπας και σταματήσετε τα τιτιβίσματα, τις ανακοινώσεις και τα νταηλίκια. Εδώ ο κόσμος χάνεται και δεν το πάω παρακάτω, γιατί θα αρχίσετε τους συνειρμούς.

Μέχρι να πάρει κανένας το αεροζόλ ή το δίκαννο, εγώ, ο Μίλτος, να ΄μαι καλά...