Δυο βολές στον Μίκη κι η μπάλα στον Γλέζο...

Κάποιοι Έλληνες, κάποιοι δικοί μας, έριξαν χημικά στον Μίκη Θεοδωράκη και τον Μανώλη Γλέζο! Ξαναδιαβάστε τη φράση από την αρχή. Έτσι έκανα κι εγώ όταν το διάβασα. Σκέφτηκα «δεν μπορεί, κάποιο λάθος έκανα».

Δεν έκανα...

Δεν το έκανα τώρα, δηλαδή. Αυτό το «κάποιο λάθος» το έχουμε κάνει όλοι μας από καιρό. Έχουμε γίνει λαός που δεν σέβεται την ιστορία του. Ούτε τη ζωντανή.

Έχουμε πτωχεύσει. Όχι οικονομικά. Εκεί μπορεί και να τη βρούμε την άκρη. Ηθική είναι η χρεοκοπία, ο ξεπεσμός.

Κι αυτό δεν μπορεί να το λύσει καμία ψήφος στη Βουλή. Πολύ περισσότερο όταν αυτοί οι επαγγελματίες χομπίστες που αποφασίζουν για τη «σωτηρία της χώρας», την ώρα που κάποιοι ρίχνουν χημικά στην ίδια μας την ιστορία, κάθονται στον καφενέ της Βουλής και παρακολουθούν με αγωνία …μπασκετάκι!

Δεν έχω όρεξη να γράψω, δεν έχω διάθεση να σκεφτώ. Βλέπω όσα γίνονται στην Αθήνα και ακούω ένα βουητό από κάτι τύπους που ανεβαίνουν στο βήμα της Βουλής και λένε τα δικά τους. Μάλλον αν έγινε ή δεν έγινε φάουλ στην τελευταία φάση...

Έγινε. Αντιαθλητικό! Δυο βολές στον Μίκη κι η μπάλα στον Γλέζο.

Μέχρι να τις σουτάρουν, εγώ, ο Μίλτος, να ΄μαι καλά...