Ο ένας παίζει, ο άλλος τα ΄χει παίξει...

Φως φανάρι είναι τον τελευταίο καιρό: ο ένας διεκδικητής είναι μια ομάδα που ...παίζει, ενώ ο άλλος μια ομάδα που ...τα έχει παίξει. Βλέπεις Ολυμπιακό και βλέπεις πέντε πράγματα. Βλέπεις Παναθηναϊκό και βλέπεις πέντε ...δάχτυλα. Ανοιχτά, από τον Παναθηναϊκό της μπροστινής καρέκλας...

Ο Ολυμπιακός είναι σε φουλ φόρμα την πιο κατάλληλη στιγμή. Ομάδα που βγάζει ενέργεια στον αγωνιστικό χώρο, με πλάνο, με τακτική, με αυτοματισμούς, με θέληση και πάθος. Και με αρκετούς από τους παίκτες που μπορούν να κάνουν τη διαφορά, σε καλή κατάσταση. Υπήρχε κανείς που βλέποντας τον Ολυμπιακό να μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο, σκέφτηκε ότι μπορούσε να πάθει από τον Άρη ό,τι έπαθε ο Παναθηναϊκός την περασμένη βδομάδα από τον ΠΑΟΚ; Ούτε για πλάκα...

Τον ισοπέδωσε ο Ολυμπιακός τον Άρη. Όσα χρειαζόταν θα του έβαζε. Πατάει καλά ο Ολυμπιακός, ξεκάθαρα και σε όλα τα επίπεδα. Έσφιξαν οι πισινοί μετά την Ξάνθη. Από τον πρώτο παράγοντα μέχρι τον τελευταίο παίκτη, ταγμένοι είναι όλοι, για να εξαλείψουν κάθε πιθανότητα να στραβώσει κάποιο ματς και να μπει σε κίνδυνο το πρωτάθλημα.

Την ίδια περίοδο, ο Παναθηναϊκός είναι μια ομάδα που δεν πάει με τίποτα. Έσκασε, ξεφούσκωσε. Ίσως και να μην μπορούν να αντέξουν το βάρος του πρωταθλητισμού οι παίκτες, ίσως και να μην μπορούν γενικώς. Δεν τραβάνε. Σαν συγκαμένοι τρέχουν. Όσοι τρέχουν. Δεν είχε λύσεις ο Παναθηναϊκός για να σηκώσουν το βαρύ φορτίο όλη τη χρονιά. Οι πιο ποιοτικοί παίκτες, είτε ξεζουμίστηκαν με τα διαδοχικά ματς, είτε τραυματίστηκαν, με αποτέλεσμα αυτό που βλέπουμε από τα Χριστούγεννα και δώθε, να μη θυμίζει σε τίποτα την ομάδα του πρώτου μισού, όταν γίνονταν πέντε πράγματα στο γήπεδο. Όταν η ομάδα έτρεχε, όταν τα συστήματα έβγαιναν, όταν τα αποτελέσματα έρχονταν...

Πολλά άλλαξαν τον Γενάρη. Όταν ήταν ξεκάθαρο πως ο Παναθηναϊκός αγκομαχούσε και χρειαζόταν βοήθεια, εκείνος που βοηθήθηκε ήταν ο Ολυμπιακός. Αρμένιζαν οι μέτοχοι, περιμένοντας ότι τα εκατομμύρια του Τσάμπιονς Λιγκ θα έρχονταν μοναχά τους, με τρένο από την Ελβετία. Στο τζάμπα περίμεναν να κονομήσουν. Αλλά ο Τζάμπας ζει μόνo στη σχετική διαφήμιση. Αφού δεν έβαλε κανείς το χέρι στην τσέπη όταν έπρεπε, τώρα τα λούζονται. Και, τάχα, αποφασίζουν σε έκτακτες (έκτακτα τα περάσανε, έκτακτα) Γενικές Συνελεύσεις, ενάμισο μήνα μετά τη μεταγραφική περίοδο, να βάλουν κάτι ψιλά για να μην πάνε απλήρωτοι οι παίκτες στο ντέρμπι της χρονιάς με τον Ολυμπιακό. Στο οποίο ντέρμπι, στην έδρα τους, θα μπορούσαν να πάνε από θέση οδηγού κι όχι βλέποντας τον -πληρέστερο και φουλ φορμαρισμένο- αντίπαλο να τους κοιτάζει αφ΄ υψηλού κι από το +4, επειδή ο Παναθηναϊκός δεν μπορούσε να βάλει ένα γκολ σε δύο ματς με τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ, που χρειάζονταν ένα φύσημα για να σωριαστούν. Και τελικά τον σώριασαν, γιατί αυτό συνέβη.

Κατέρρευσε ο Παναθηναϊκός. Κι αν μετά την ήττα από τον ΠΑΟΚ κάποιοι (όσοι δεν έβλεπαν μάλλον...) έλπιζαν σε νίκες επί ΑΕΚ και Ολυμπιακού για να ανατραπούν τα δεδομένα, τώρα, μετά τη νέα σφαλιάρα από την ΑΕΚ, μάλλον θα πρέπει να ελπίζουν να αποσυρθεί ο Ολυμπιακός από το πρωτάθλημα. Λέτε;

Πλέον, στο ντέρμπι της επόμενης Κυριακής, οι Παναθηναϊκοί δεν θα ξέρουν με ποιον να τα πρωτοβάλουν. Με τον ...οχτρό ή με τους εσωτερικούς οχτρούς που τον κατάντησαν έτσι;

Μέχρι να βρουν την απάντηση, εγώ, ο Μίλτος, να΄ μαι καλά...