Η λύση και το πρόβλημα στο μυαλό

ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΒΑΛΙΕΡΑΤΟΣ

Ο Ντόρσεϊ έδωσε τη λύση...

Η ήττα φέρνει γκρίνια, ο Ντόρσεϊ το παράκανε και πλέον ο Ολυμπιακός τρέχει να προλάβει. Όχι μόνο την πρόκριση στο Top 16, αλλά τις συνέπειες που προκαλεί η συμπεριφορά του Αμερικανού. Είναι σαφές ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά στους πρωταθλητές Ευρώπης, που δίνουν δικαιώματα. Παίκτες και προπονητές.

Το φάντασμα του Ντούσαν Ιβκοβιτς, βέβαια, άρχισε να. πλανάται στο ΣΕΦ μετά τη δεύτερη συνεχόμενη συντριβή, αυτή τη φορά εντός έδρας από την Ζαλγκίρις, όμως η ενδιάμεση νίκη επί του Παναθηναϊκού στο ΟΑΚΑ βοήθησε στην αποφυγή ακραίων αντιδράσεων. Φανταστείτε τι θα είχε γίνει στο ΣΕΦ αν δεν είχε μεσολαβήσει το διπλό επί του αιωνίου αντιπάλου.

Βοηθάει και η υπομονή που έχει πλέον ο κόσμος, που στηρίζει αυτή την ομάδα μετά τον περυσινή της θρίαμβο. Σε κάθε άλλη περίπτωση, θα είχαν στηθεί ήδη λαϊκά δικαστήρια.

Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι ο Ολυμπιακός βαδίζει στο σωστό δρόμο. Φάνηκε στο ματς με την Εφές στην Πόλη, είναι πλέον ξεκάθαρο μετά και την εντός έδρας συντριβή από την Ζαλγκίρις. Φυσικά η ήττα δεν ήρθε από μια οποιαδήποτε ομάδα, οι Λιθουανοί είναι αήττητοι και μάλιστα είχαν κερδίσει πριν από μία εβδομάδα μέσα στην έδρα της Κάχα Λαμποράλ. Όμως το μπλακ άουτ στο δεύτερο ημίχρονο δεν δικαιολογείται εύκολα, όσο κουρασμένη κι αν ήταν οι ερυθρόλευκοι λόγω του τρίτου συνεχόμενου δύσκολου αγώνα, μέσα σε επτά μέρες. Ο Ολυμπιακός δεν είχε υπομονή, λύσεις, ήταν εγκλωβισμένος. Η Ζαλγκίρις τον διάβασε άριστα, οι πρωταθλητές Ευρώπης κατέφυγαν στα τρίποντα. Δεν είχε τρόπο να πάρει την κατάσταση στα χέρια του ο Βασίλη Σπανούλης, δεν υπήρχε δημιουργία. Μέσα στο καλάθι ο Ολυμπιακός δεν απειλούσε, παιχνίδι με πλάτη δεν υπήρχε, ο Περπέρογλου και ο Πρίντεζης δεν ήταν καλά...

Σαν να μην έφτανε η εικόνα μέσα στο γήπεδο, ήρθε και η ανόητη κίνηση του Τζόι Ντόρσεϊ να φωνάξει μέσα στα αποδυτήρια και μπροστά σε όλο τον κόσμο (δημοσιογράφους που ήταν εκείνη τη στιγμή μέσα) ότι θέλει να φύγει από τον Ολυμπιακό. Τέτοιες κουβέντες δεν λέγονται δημόσια και ο Αμερικανός άνοιξε ουσιαστικά την πόρτα της εξόδου. Οι όποιες αποφάσεις δεν λαμβάνονται εν θερμώ, όμως ο Ντόρσεϊ δεν έχει θέση στην ομάδα με τέτοια συμπεριφορά. Δεν φτάνει που και αγωνιστικά δεν βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο, δημιουργεί και προβλήματα, τα οποία ουσιαστικά δημοσιοποιεί.

Φέρνει έτσι σε ακόμα πιο δύσκολη θέση τον Μπαρτζώκα, που μπαίνει στην πιο δύσκολη διαδικασία. Δεν είναι το κοουτσάρισμα το δύσκολο έργο στον Ολυμπιακό, είναι η διαχείριση παικτών και κρίσεων. Μετά από τη δεύτερη συνεχόμενη συντριβή, το μεγάλο πρόβλημα δεν είναι απλά η πιθανότητα αποκλεισμού από το Top 16, αλλά το ότι η ομάδα δείχνει να έχει εσωτερικά προβλήματα. Η νίκη επί του Παναθηναϊκού τα. απέκρυψε, η εντός έδρας ήττα από την Ζαλγκίρις τα διόγκωσε.

Κάπως έτσι, ανοίγει ο δρόμος και για αλλαγές στο ρόστερ. Ο Κρίστμας είναι η. εύκολη λύση, αν θέλει ο Ολυμπιακός τον παίρνει εδώ και τώρα, αλλά είναι σαφές πως η ομάδα χρειάζεται και έναν άλλο ψηλό. Έναν παίκτη να παίζει με πλάτη, αλλά συνάμα και έναν ψηλό που θα θέλει να βρίσκεται στον Ολυμπιακό. Διότι ο Ντόρσεϊ δείχνει και μέσα και έξω από το γήπεδο ότι δεν. τρελαίνεται να μείνει στην Ελλάδα. Ισως και η λύση να ήρθε μέσω του προβλήματος που δημιουργήθηκε μέσα στα αποδυτήρια. Με άλλον σέντερ, ίσως ο Ολυμπιακός να γίνει καλύτερος... Ενα χρόνο πριν, ο ερχομός του Τζόι άλλαξε τους ερυθρόλευκους... Τους έκανε καλύτερους. Τώρα, ίσως να τους κάνει καλύτερους η αποχώρησή του.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΣΠΡΟΥΛΙΑΣ

Αν αποδέχεστε το τυχαίο μάγκες, συνεχίστε έτσι!

Το πιο εύκολο πράγμα στην κριτική είναι να ρίχνεις το ανάθεμα στον ένα και μοναδικό, το εύκολο θύμα, τον πλέον αναλώσιμο: Τον προπονητή! Αλήθεια όμως, πιστεύει κανείς ότι στην ίδια ομάδα, που πέρσι πήρε την Ευρωλίγκα, ο κόουτς δεν προσπαθεί; Δεν ξέρει ποια είναι η σωστή νοοτροπία; Δεν τρώει τις σάρκες του για να πείσει τους παίκτες του ότι με τα φανέλα και τα παλμαρέ, δεν κερδίσεις κανέναν αντίπαλο; Ο Μπαρτζώκας δεν είναι ο πιο έμπειρος κόουτς του κόσμου, λέω με βεβαιότητα όμως, ότι είναι από τους κορυφαίους που υπάρχουν στην Ελλάδα. Και όχι μόνο. Είναι πολύ σοβαρός, έχει ξεκάθαρη άποψη για το μπάσκετ, δική του φιλοσοφία και δεν είναι παιδαρέλι. Διαθέτει έντονη προσωπικότητα και δεν θα ανεχτεί ποτέ να γίνει κουρέλι στα χέρια κανενός παίκτη. Ακόμα κι αν αυτός ήταν ο ...Σπανούλης (που δεν είναι), ο κορυφαίος γκαρντ στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή.

Η δεύτερη συνεχόμενη συντριβή του Ολυμπιακού στην Ευρωλίγκα όμως, φέρνει τον Ολυμπιακό μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Είναι δεδομένο πια ότι κάτι δεν πάει καλά. Ο Μπαρτζώκας έχει τα καλά του, έχει και τα αρνητικά του, όπως κάθε άνθρωπος άλλωστε. Η δική μου άποψη, όμως, είναι ελαφρώς αιρετική εν προκειμένω. Στην περίπτωση του φετινού Ολυμπιακού, ο κόουτς έχει την ελάχιστη ευθύνη. Διότι αφενός μεν είναι ένας άνθρωπος που δεν ήρθε να ξεριζώσει την περσινή προσωπικότητα της ομάδας και να χτίσει μία άλλη, τελείως διαφορετική, στηριγμένη σε εντελώς ανανεωμένα θεμέλια. Είναι ένας κόουτς, που προσπαθεί να συντηρήσει τις παλιές καλές συνήθειες της ομάδας του, βάζοντας παράλληλα τις δικές του πινελιές.

Δεν ικανοποιείται ο Μπαρτζώκας όταν βλέπει την ομάδα του δέχεται 80 κι 90 πόντους εντός, ή εκτός έδρας. Ούτε, του αρέσει να βλέπει την ανυπαρξία στην επίθεση. Που θέλω να καταλήξω; Στο γεγονός ότι, πέραν των ευθυνών, που έχει ο Ελληνας κόουτς, οι σημαντικότερες ανήκουν στους παίκτες. Αυτοί ήταν πέρσι που έτρωγαν σίδερα κι έκαναν ολόκληρη την Ευρώπη να του θαυμάζει... Αυτοί πέρσι, που είχαν κηρύξει ανένδοτο στην ήττα και πάλευαν μέχρι τελικής πτώσεως για τη νίκη, έστω και στο τελευταίο δευτερόλεπτο. Ισως να ακούγεται γραφικό, αλλά στο Ρόκι ΙΙΙ ο Μίκι είχε απόλυτο δίκιο όταν έλεγε στον Μπαλμπόα ότι δεν έχει πια το eye of the tiger... Αυτό το μάτι της τίγρης λείπει πλέον από τον Ολυμπιακό. Κι αν αυτό δεν είναι συνειδητό, είναι ασυνείδητο, κάτι που ενδεχομένως να συνέβαινε σε κάθε ομάδα που κατέκτησε ένα τίτλο με τον τρόπο που το πήραν οι ερυθρόλευκοι πέρσι. Το ζητούμενο είναι ένα: Αν έχασαν το κίνητρό τους, αν πιστεύουν ότι πλέον είναι η τιτάνες της Ευρώπης και όλος ο κόσμος θα υποκίνεται στην όψη τους, αν θεωρούν ότι πλέον δε χρειάζεται τόσο μεγάλη προσπάθεια, είναι μεν αδυναμία του προπονητή, κυρίως όμως είναι θέμα θέλησης των ίδιων των παικτών. Αυτών που άκουσαν πέρσι πολύ κόσμο να τους αποκαλεί τυχερούς για τον τρόπο με τον οποίο κατέκτησαν την Ευρωλίγκα. Να είστε σίγουροι, ότι αυτή η άποψη θα θεριέψει αν ο Ολυμπιακός φέτος καταποντιστεί στην Ευρώπη. Και δικαίως ίσως...

Είναι σπάνιο φαινόμενο μία ομάδα που αποτελείται κυρίως από νέα παιδιά, που διατηρεί τον βασικό κορμό της αναλλοίωτο να παρουσιάζεται τόσο πολύ χειρτότερο σε σχέση με αυτό που ήταν μερικούς μήνες πριν. Εστω κι αν άλλαξε προπονητή. Ο Ντόρσεϊ ήταν ο πρώτος που δεν κατάφερε να αντέξει. Συγγνώμη, αλλά δε φταίει ο Ολυμπιακός για αυτό. Σχετικά με τον τρόπο μεταχείρισής του, οι διαφορές σε σχέση με πέρσι είναι ελάχιστες. Τώρα, αν ο ίδιος ξαφνικά πίστεψε ότι είναι ο Ντάνκαν, είνα πρόβλημα δικό του κι όχι της ομάδας. Κι αν κάποιος δεν θέλει, η πόρτα είναι ανοιχτή και τα σκυλιά δεμένα. Ο Ολυμπιακός τον μάζεψε πέρσι, όταν τον είχαν πετάξει από την Κάχα Λαμποράλ, δέχθηκε να παίξει με ελάχιστα χρήματα και είχε κίνητρο να αποδείξει. Για αυτό και ήταν ο άνθρωπος που μαζί με τον Σπανούλης αποτέλεσαν τον ακρογωνιαίο λίθο της περσινής επιτυχίας.

Αν τώρα ο Τζόι την είδε στραβά την υπόθεση, είναι δικό του πρόβλημα. Κάποτε, ο Κρέζιμιρ Τσόσιτς, ενώ όλοι τον ειρωνεύονταν, είχε αποφασίσει να δώσει στην Εθνική ομάδα της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας, στον απόλυτο χαμάλη, τον Γκόραν Σόμπιν. Ακριβώς, για τη δουλειά που έκανε. Ακριβώς επειδή ήταν χαμάλης. Οταν ένα βράδυ, στη διάρκεια ενός αγώνα, ο Σόμπιν, πλησίασε τον Κρέζο και του είπε... "Κόουτς, τι θα γίνει, θα βγάλεις κανένα σύστημα για να σκοράρω κι εγώ στην επίθεση;", τον έκοψε την επόμενη μέρα από την Εθνική Διότι, δεν είναι όλοι φτιαγμένοι για να κάνουν τα πάντα. Κι αν αυτό δεν το αποδέχεται ο Ντόρσεϊ θα βρεθεί κάποιος να το αποδεχτεί. Που θα έχει κίνητρο και διάθεση όμοια με αυτή που είχε ο Αμερικάνος κατά τη διάρκεια της περσινής σεζόν.

Για το μπάσκετ, πολλά πράγματα μπορούμε να πούμε, αλλά να είστε σίγουροι ότι τέτοιου είδους προβλήματαμ δε βρίσκουν ποτέ τη βασική αιτία τους στο μπάσκετ. Εκεί εντοπίζεται η απόληξη μίας λανθασμένης κατάστασης. Ολα ξεκινούν από το μυαλό. Κι αν ο Ολυμπιακός σε μία χρονιά που είναι σαφώς πιο δύσκολο από την περσινή, καθώς πλέον ολος ο κόσμος θέλει να τον κερδίσει, δεν διορθώσει το μυαλό του, τότε, το φάσμα του αποκλεισμού από το Τοπ 16 θα είναι κοντά. Κι από εκεί και πέρα, τα πάντα είναι πιθανά.