Νέα Σμύρνη, όπως Ελ Αλαμέιν !

Ο Γουίνστον Τσόρτσιλ υπήρξε πολύ σαφής όταν κλήθηκε να αξιολογήσει τη σημασία της μάχης του Ελ Αλαμέιν (23 Οκτωβρίου- 5 Νοεμβρίου 1942) λέγοντας το εξής: "Πριν από αυτήν εμείς (ΣΣ: οι συμμαχικές δυνάμεις) δεν είχαμε σημειώσει καμιά νίκη και μετά από αυτήν δεν γνωρίσαμε καμιά ήττα. Μπορεί το Ελ Αλαμέιν να μην έκρινε τελεσίδικα την έκβαση του Β' Παγκοσμίου πολέμου, αλλά έδειξε ότι μπορεί να τον χάσουν οι Γερμανοί..."

Κατ΄ αντιστοιχίαν, ο μεθαυριανός αγώνας στη Νέα Σμύρνη δεν θα κρίνει (από τόσο νωρίς) την έκβαση του πρωταθλήματος, αλλά μπορεί να δείξει πολλά και διάφορα πράγματα: εάν ο Ολυμπιακός θα συνεχίσει να σημαδεύει το +5 στο ντέρμπι αιωνίων του δευτέρου γύρου, εάν ο (εμμέσως πλην σαφώς ενδιαφερόμενος) Παναθηναϊκός θα ρεφάρει από σπόντα το πατατράκ της Καβάλας, εάν ο Πανιώνιος μπορεί να εγείρει και πάλι πρωταγωνιστικές βλέψεις, εάν ο Κολοσσός θα μείνει για να γαργαλάει τις πράσινες και τις κόκκινες πατούσες...

... και εάν, διάβολε, αυτό το αναθεματισμένο πρωτάθλημα θα βρει μια ακόμη χαραμάδα από την οποία μπορεί να κοιτάξει τον έναστρο ουρανό!

Γελώ τώρα που το γράφω, αλλά ευτυχώς το ματς της Τετάρτης αρχίζει στις επτά, οπότε έχει βραδιάσει και δεν είναι ανάγκη να κλείσουν τις κουρτίνες όπως συνέβαινε κάποτε στα απογευματινά ματς...

Η κουβέντα για τον αγώνα Πανιώνιος-Ολυμπιακός άρχισε από... πέρυσι και τώρα που έφτασε το πλήρωμα του χρόνου, θα δούμε πόσα απίδια πιάνει ο σάκος του Μπαρτζώκα! Αλλά θα δούμε επίσης πόσο γεροί είναι οι... αερόσακοι του Ιβκοβιτς, που πηγαίνει στο παλιό (και αγαπημένο) σπίτι του, χωρίς τον Σπανούλη και τον Παπαδόπουλο, για να παίξει μια από τις δυσκολότερες παρτίδες της σεζόν. Παρεμπιπτόντως αυτό το ξέρει καλά από την προηγούμενη θητεία του στον Ολυμπιακό, αλλά ακόμη κι αν το ξέχασε, θα του το υπενθυμίζουν οι κασκαρίκες που έκανε ο Πανιώνιος σε όλους τους προκατόχους του, ακόμη και στον Καζλάουσκας, στον Γκέρσον και στον Γιαννάκη: τους ξεχωρίζω αυτούς τους τρεις διότι επί των ημερών τους, ο Ολυμπιακός ήταν σαφώς ανώτερος από τους Νεοσμυρνιώτες σε όλα τα επίπεδα, αλλά και τότε, το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον!

Φύσει και θέσει ο Πανιώνιος είναι ένας αντίπαλος, που εδώ και τριάντα χρόνια βασανίζει αρκετά τον Ολυμπιακό και ποτέ δεν του επέτρεψε να επαναπαυθεί στη διαφορά δυναμικότητας ή ακόμη και σε ευνοϊκές συνθήκες που διαμορφώνονταν μεσούντος ενός ματς. Αρκετές φορές αποδείχτηκε ο κακός δαίμονας του και μάλιστα αυτή η περιβόητη αύρα (όπως την ονόμασε κάποτε ο Μέμος Ιωάννου) του γηπέδου διαπνέει κατά καιρούς διάφορους παίκτες: από τον Μίσσα και τον Φάνη μέχρι τον Διαμαντόπουλο και τον Καλαμπόκη, που υπήρξε ο δήμιος του Ολυμπιακού (με 28 πόντους) στην τελευταία νίκη του Πανιωνίου, με 96-94 στην παράταση, στις 20 Δεκεμβρίου του 2009.

Χωρίς τον Σπανούλη και τον Παπαδόπουλο, με τρεις παίκτες (Λούκας, Κέσελ, Χάουαρντ) να τίθενται υπό αμφισβήτηση και ενώ αναζητεί έναν γκαρντ κι έναν ψηλό για να θωρακιστεί ενόψει του Τop 16, ο Ολυμπιακός πηγαίνει στη Νέα Σμύρνη για να παίξει ένα ματς-ορόσημο στην εφετινή πορεία του. Εκτός από τη (βαθμολογική) κρισιμότητα του όμως, αυτό το ντέρμπι μοιάζει και με διαγώνισμα χαρακτήρα για τους "ερυθρόλευκους", οι οποίοι καλούνται να αλώσουν ένα κάστρο χωρίς τον πιο δυνατό πολιορκητικό κριό τους...

Για τον Πανιώνιο αυτός ο αγώνας είναι ο ορισμός της πρόκλησης: αύριο θα φανεί εάν έχει την ικανότητα και το status να κάνει ένα βήμα παραπάνω! Το ματς είναι σημαδεμένο εδώ και καιρό στην ατζέντα του Μπαρτζώκα, άλλωστε και μόνο το γεγονός ότι η σχετική κουβέντα στην μπασκετική πιάτσα άνοιξε από νωρίς, φτάνει και περισσεύει για να αναδείξει τη σημασία του...

Μετά τις τέσσερις εκτός έδρας ήττες στην Ευρωλίγκα, ο Ολυμπιακός έμεινε όρθιος στη Νανσί και (παρά τις απουσίες του) μια ήττα στη Νέα Σμύρνη θα μπορούσε να θεωρηθεί πισωγύρισμα. Αντιθέτως μια νίκη θα τονώσει την αυτοπεποίθηση του και θα ενισχύσει την εμπιστοσύνη των φιλάθλων του, οι οποίοι ακόμη τηρούν επιφυλακτική στάση απέναντι στην ομάδα της σεζόν 2011-12.

Ο Πανιώνιος είναι ανέκαθεν μια ομάδα, η οποία επειδή απευθύνεται σε μια μικρότερη (αλλά απαιτητική) κοινωνία, παράγει πολύ συναίσθημα και λειτουργεί σε αυτή τη βάση. Ο κόσμος έχει ξεσηκωθεί ενόψει του μεθαυριανού ματς από το οποίο περιμένει να κεφαλαιοποιήσει τις μεγάλες προσδοκίες του και συν τοις άλλοις να βγάλει τα σπασμένα της Ρόδου και του Ρεθύμνου. Το προφίλ της ομάδας είναι σίγουρα πολύ ενδιαφέρον: ένας φιλόδοξος και ψωνισμένος με το μπάσκετ πρόεδρος, ένας εξαιρετικός προπονητής και ένα ρόστερ που συνδυάζει την εμπειρία με τον ενθουσιασμό, διαθέτει ταλέντο και έχει καλή χημεία και υψηλές βλέψεις...

Η απουσία του Μπατή στερεί από τον Μπαρτζώκα ένα σημαντικό εργαλείο, αλλά ο Πανιώνιος έχει μπόλικες πηγές ενέργειες: Ο Γιάνκοβιτς (ακόμη και ως κατά συνθήκην πάουερ φόργουορντ) είναι.... διπλάσιος από πέρυσι, ο Ντίμπλερ σουτάρει με 57% στα τρίποντα, ο Ξανθόπουλος έχει μέσο όρο 5.5 ασίστ, ο Μπάρλος απέβη σπουδαία προσθήκη και ο Αλεξ Στίβεσον (με μέσο όρο 12.8 πόντους και 8.1 ριμπάουντ) είναι σκέτο... αξιοθέατο για τις κινήσεις του μέσα στη ρακέτα.Η όπως μου έλεγε χθες ο Σιγάλας, "είναι ένας ψηλός με πτυχίο"!

ΥΓ: Η συνέχεια επί του παρκέ και επί της οθόνης. Για ένα βασανισμένο πρωτάθλημα, τέτοια ματς, μόνο για τη σπέκουλα που ανοίγουν, μοιάζουν μες όαση στην έρημο της μιζέριας...