Το... ΚΑΠΗ της Νέας Υόρκης

Η Αλκηστη Πρωτοψάλτη τραγουδάει το "αν μας αντέξει το σχοινί θα φανεί στο χειροκρότημα", αλλά στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, ο Μάικ Γούντσον - είτε είναι καλλίφωνος είτε φάλτσος- οφείλει να παρουσιάσει την δική του βερσιόν, που απαιτεί μια μικρή παράφραση στο στίχο...

Αν μας αντέξει το σχοινί, θα φανεί στο... γηροκόμημα!

Ούτως ειπείν, στο εφετινό πρωτάθλημα του ΝΒΑ συμμετέχουν 29 ομάδες και ένα... ΚΑΠΗ! Το περιβόητο "μεγάλο μήλο" είναι πάντα εδώ, απλώς έχει πολυκαιρίσει τόσο πολύ, που κοντεύει να σαπίσει: εφόσον μάλιστα ισχύει η λογική του ώριμου φρούτου τότε θα πέσει και κανείς δεν ξέρει ποιον θα πρωτοπάρουν τα σκάγια!

Ναι, ως συνήθως υπερβάλλω, αλλά δεν φταίω εγώ: υπερβάλλουν οι αριθμοί, οπότε νομιμοποιούμαι να αστειευτώ, με την ελπίδα (προς χάριν της ανταγωνιστικότητος του πρωταθλήματος, αλλά και του δικού τους μπαγιάτικου κλέους) ότι στο τέλος οι Νικς όχι μονάχα θα αντέξουν, αλλά θα διανύσουν κιόλας όλο το δρόμο: έναν δρόμο τον οποίο παρεμπιπτόντως ιχνηλάτησε στους τελικούς της κολοβωμένης (ελέω lock out) σεζόν 1998-99 με τους (πρωταθλητές) Σαν Αντόνιο Σπερς ο Κερτ Τόμας, που είναι πάλι εδώ!

Έχει σημασία ότι ο Τόμας είναι πάλι εδώ, διότι ο λεγάμενος περπατάει στα 41, εμφανίζεται για 18η συνεχή σεζόν στο ΝΒΑ και υπολείπεται σε θητεία μόνο του Ρόμπερτ Πέρις και του Κέβιν Γουϊλις! Ο Τόμας είναι μεν ο γηραιότερος σε ηλικία, αλλά όχι και ο αρχαιότερος σε θητεία παίκτης των Νικς, καθότι στην επετηρίδα τον ξεπερνάει κατά μία περίοδο ο ομόσταβλός του στους Νικς, Τζέισον Κιντ...

Λοιπόν, για να μην τα πολυλογώ και κυρίως να μην τα σημειώνω αποσπασματικά, το ρόστερ των Νικς απαρτίζεται από 15 παίκτες, οι οποίοι κοντεύουν να φτάσουν τα χρόνια του Μαθουσάλα! Όλοι μαζί αριθμούν 469 έτη ηλικίας, ενώ η σούμα τους στο ΝΒΑ (κανονική περίοδος και πλέι οφς) προκαλεί ίλιγγο: 126 σεζόν, 9.079 αγώνες, 116.467 πόντοι, 58.875 ριμπάουντ, 28.190 ασίστ, 24 Αll Star Games και τρία χρυσά δαχτυλίδια...

Α, ναι έχουν κι από δαύτα οι Νικς: το ένα το φόρεσε ο Ρασίντ Γουάλας το 2004 με τους Πίστονς και τα άλλα δύο τα κρατούν ως κοινό κειμήλιο από το 2001 με τους Μάβερικς ο Τζέισον Κιντ και ο Τάισον Τσάντλερ. Αυτή άλλωστε είναι η μεγάλη λαχτάρα των Νικς: μια λαχτάρα που μοιάζει όχι απλώς στοιχειωμένη, αλλά φυλακισμένη στα έγκατα του "Madison Square Garden", ίσως διότι στην πόλη που (ελέω Μπροντγουέι) θεωρείται η παγκόσμια πρωτεύουσα των θεαμάτων, η παράσταση "Το Φάντασμα της Όπερας" δεν πρέπει να λείπει ποτέ από το θεατρικό ρεπερτόριο...

Παρεμπιπτόντως, αυτά τα φαντάσματα κυκλοφορούν στο πιο ονομαστό γήπεδο του κόσμου εδώ και σαράντα χρόνια, που δεν είναι απλώς πέτρινα, αλλά παραπέμπουν στη... λίθινη εποχή. Η ιστορία απολιθώθηκε στις 10 Μαΐου του 1973, όταν στον πέμπτο τελικό οι Νικς επιβλήθηκαν των Λέικερς με 102-93. Ο προπονητής εκείνης της ομάδας, ο Ρεντ Χόλτζμαν και ο Ντέηβ Ντεμπούσερ έχουν φύγει πλέον από τη ζωή, αλλά ο Μπιλ Μπράντλεϊ, ο Γουόλτ Φρέιζερ, ο Ερλ Μονρό, ο (ηρωας των τελικών) Γουίλις Ριντ και ο (τότε έκτος παίκτης) Φιλ Τζάκσον ζουν και βασιλεύουν για να ενισχύουν ακόμη περισσότερο τον μύθο εκείνης της ομάδας και την προσδοκία που μένει ανεκπλήρωτη εδώ και σαράντα χρόνια...

Πλάκα πλάκα, αυτή η ατελέσφορη προσδοκία, μονάχα σε ένα μαυσωλείο σαν το "Madison" θα μπορούσε να μείνει ζωντανή, απλώς όσο περνούν τα χρόνια αρχίζει να μοιάζει (μιας και σαν σήμερα το 1978 αποκαλύφθηκε η φρικτή ιστορία) με την Ελένη από το Κωσταλέξι!!!

Η ομάδα που έχει τον μεγαλύτερο μέσο όρο ηλικίας στα χρονικά του ΝΒΑ (31.8) άρχισε την εφετινή σεζόν με τρεις νίκες: απέφυγε, λόγω του τυφώνα "Sandy"το νεοϋορκέζικο ντέρμπι της πρεμιέρας με τους Νετς, ενώ στη συνέχεια κοπάνησε τους πρωταθλητές Μαϊάμι Χιτ (104-84) και δυο φορές (100-84, 110-88) τους Σίξερς. Βεβαίως είναι ακόμη νωρίς για να εξαχθούν συμπεράσματα και κυρίως είναι νωρίς για να επέλθει η κόπωση και να αναγκαστεί ο Γούντσον να παραγγείλει μια καινούργια παρτίδα από τα (αντιγηραντικά) Gerovital της Αννας Ασλάν, οπότε η πιάτσα θα πρέπει να κάνει υπομονή με αυτό το περίεργο μόρφωμα !

Είναι όντως περίεργο ένα μόρφωμα, που σαν να μην του έφταναν ο 40άρης Τόμας, ο 39άχρονος Κιντ και οι 38άχρονοι Κάμπι και Γουάλας, κάνει ακόμη και τους ρούκις του να μοιάζουν με τροφίμους των ΚΑΠΗ! Απλώς σε σχέση με τον Πριτζιόνι που περπατάει στα 36, ο 28χρονος Κόπλαντ είναι λυκόπουλο!

Μπορεί, όπως λέει η ελληνική παροιμία, η γριά κότα να 'χει το ζουμί, αλλά προϊούσης της σεζόν, οι Νικς θα 'χουν ανάγκη από τον μέλανα ζωμό και τον βασιλικό πολτό για να αντέξουν στην πίεση και στα αλλεπάλληλα ματς. Η διαχείριση των ονομάτων, των εγωισμών και των μεγάλων ηλικιών αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση για τον Γούντσον, ο οποίος προήχθη σε πρώτο προπονητή, αφού επί μιάμιση περίοδο διετέλεσε βοηθός του Ντ' Αντόνι και τυγχάνει της δεδηλωμένης εκτίμησης των παικτών του...

"He is our guy" (είναι ο άνθρωπος μας), όπως είπε δημοσίως τις προάλλες ο Μέλο!

Προς το παρόν και μέχρι αποδείξεως του εναντίου, οι Νικς είναι αυτό που λένε οι Αμερικανοί "a nice looking team". Έχουν εμπειρία και κλάση να φαν' κι οι κότες, διαθέτουν μεγάλο πλουραλισμό στο σκοράρισμα (με αποκορύφωμα τους επτά παίκτες που σκόραραν άνω των 11 πόντων στο τελευταίο ματς) και δείχνουν όχι μόνο αποφασισμένοι, αλλά και ικανοί να εντρυφήσουν στην άμυνα: σύμφωνοι, το δείγμα γραφής είναι ελάχιστο, αλλά δέχτηκαν 84 και 88 πόντους από δύο ομάδες που πέρυσι βρέθηκαν από πάνω τους στην κατάταξη.

Την ίδια στιγμή το σχήμα με τον (επανακάμψαντα από το Πόρτλαντ, αλλά καταδικασμένο να ζει στη σκιά της φημολογίας ότι λειτουργεί ως υπηρεσιακός πόιντ γκαρντ εν αναμονή του Κρις Πολ) Φέλτον και τον μπαρουτοκαπνισμένο Κιντ αποδεικνύεται λειτουργικό. Στο "3" και στο "4" (παρέα με τον Μπρούερ) οι Νικς διαθέτουν ένα μυδράλιο, που ανήκει στην ελίτ του παγκοσμίου μπάσκετ και αναζητεί την επιβεβαίωση: ο Καρμέλο Αντονι επιθυμεί σφόδρα ν' αποδείξει ότι μπορεί να κουβαλήσει ως ηγέτης τους Νικς στη Γη της Επαγγελίας, όπως οδήγησαν ο Λεμπρόν Τζέιμς και ο Ντουέιν Γουέιντ το Μαϊάμι και ο Κόμπε Μπράιαντ τους Λέικερς. Στο "5" οι Νικς έχουν τον (μοναδικό αυθεντικό σέντερ της εθνικής ομάδας των ΗΠΑ) Τάισον Τσάντλερ, ενώ ως έκτος παίκτης εμφανίζεται και μάλιστα ήρεμος και εκλογικευμένος ο JR Σμιθ που σκοράρει κατά μέσο όρο 16 πόντους.

Μέχρι στιγμής ο Γούντσον δεν έχει στη διάθεση του δυο παίκτες, οι οποίοι μόλις επιστρέψουν με το καλό από τους τραυματισμούς τους, θα μοστράρουν στη βασική πεντάδα: ο Σάμπερτ θα πάρει τη θέση του Κιντ στο "2", ο Στανταμάιρ θα παίξει αντί του Μπρούερ στο "4" και τότε οι Νικς προφανώς θα αυξήσουν την ισχύ και την πολυφωνία τους. Το αν θα αυξήσουν και τους πόντους της αξιοπιστίας τους θα φανεί εν ευθέτω χρόνω και κυρίως στις δύσκολες νύχτες των πλέι οφς, όπου οι Νεοϋορκέζοι απέτυχαν παταγωδώς τα τελευταία δύο χρόνια, έχοντας υποστεί δυο αλλεπάλληλους αποκλεισμούς από τον πρώτο γύρο (από τους Σέλτικς και το Μαιάμι) με απολογισμό μόλις μία νίκη σε οκτώ αγώνες!

Μέχρι τότε όμως αυτό το μόρφωμα (θα) είναι ενδιαφέρον, ελκυστικό και βεβαίως πολύ εμπορικό...