Ο ηγέτης Χουάν Ρομάν Ρικέλμε

Αποτελεί μία από τις αμφιλεγόμενες μορφές του αργεντίνικου ποδοσφαίρου. Υπάρχουν άνθρωποι που τον μισούν και άλλοι που τον λατρεύουν. Κανείς όμως, δεν μπορεί να υποκλιθεί στην αξία. Μιλάμε για τον ποδοσφαιριστή που μπορεί να καθορίσει τη μοίρα μιας ομάδας περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο. Ένα φάουλ του, ένα κόρνερ, μία πάσα του μπορεί να κάνει τη διαφορά.  Άλλη ομάδα είναι η Μπόκα με αυτόν και άλλη χωρίς. Κακά τα ψέματα, αν δεν υπήρχε ο 30χρονος άσος οι «χεϊνέζες» θα είχαν πει αντίο εδώ και καιρό στο πρωτάθλημα. Ο άνθρωπος  ήταν απίστευτος στο Superclásico με τη Ρίβερ, ενώ με δικά του γκολ υπέκυψαν Σαν Λορέντζο και Ρασίνγκ.  Είναι χαρακτηριστικό ότι μάζεψε μόνος του περισσότερους βαθμούς από ότι η αιώνιος αντίπαλος σε όλο το πρωτάθλημα. Και στα μπαράζ δεν τα πήγε άσχημα (απίστευτη ασίστ στο 2-1 του Παλάσιο κόντρα στη Σαν Λορέντζο).



Generation Next

Στην αρχή του πρωταθλήματος η Μπόκα έχασε τους Παλέρμο και Παλάσιο με σοβαρούς τραυματισμούς, ενώ ο Ρικέλμε ήταν στο Πεκίνο. Στα μέσα της χρονιάς, ρήξη χιαστών και ο Γκαμπριέλ Παλέτα. Για να κερδίσεις ένα πρωτάθλημα χρειάζεσαι εμπειρία, αλλά στην Μπόκα Τζούνιορς απέδειξαν ότι πίσω από τα αστέρια έρχεται μία νέα φουρνιά παικτών που ετοιμάζεται να καταπλήξει τα πλήθη, η λεγόμενη Generation Next. Ο Κάρλος Ιτσία έδωσε την ευκαιρία στους Λούκας Βιάτρι, Ρικάρντο Νοϊρ, Πάμπλο Μούτσε, Χουάν Φορλίν, Κριστιάν Τσάβες,  Φακούντο Ροκάλια, Νίκολας Γκαϊτάν και οι ίδιοι τον δικαίωσαν δείχνοντας ότι η Nouvelle Vague της Αργεντινής είναι εδώ.



Ο «χαμός» του προέδρου

Μπορεί από μία απώλεια να ξεπεταχτεί κάτι καλό; Και όμως στην περίπτωση της Μπόκα Τζούνιορς μπορεί. Στις 30 Οκτωβρίου του 2008 το Αργεντίνικο ποδόσφαιρο συγκλονίστηκε από το θάνατο του προέδρου της λαοφιλέστερης ομάδας της Λατινικής Αμερικής, Πέδρο Πομπίλο, από ανακοπή καρδιάς. Ο 58χρονος παράγοντας δεν είχε σοβαρά προβλήματα υγείας και η ξαφνική του «φυγή», συσπείρωσε διοίκηση-παίκτες-τεχνική ηγεσία οι οποίοι αγωνίστηκαν για να αφιερώσουν αυτό το πρωτάθλημα (κάτι που το έκαναν μετά το τέλος των μπαράζ) στον αδικοχαμένο Πομπίλο. 

Ο χαρακτήρας και η βαριά φανέλα

Να μην γελιόμαστε, η Μπόκα Τζούνιορς έχει την πιο βαριά φανέλα στην Αργεντινή και είναι μία από τις μεγαλύτερες ομάδες παγκοσμίως. Με τη φανέλα, το βαρύ σαν ιστορία όνομα, την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα ορισμένων παικτών βρέθηκε να διεκδικεί το πρωτάθλημα. Οι «χεϊνέζες» με ελάχιστες εξαιρέσεις δεν έπαιξαν αξιόλογο ποδόσφαιρο, και οι περισσότερες νίκες  ήρθαν αγκομαχώντας και με την ψυχή στο στόμα. Στα δύσκολα όμως, έδειξαν χαρακτήρα και εκμεταλλευόμενοι και τις γκέλες των αντιπάλων (την «κοιλιά» της Σαν Λορέντζο από τέλη Οκτωβρίου μέχρι τέλη Νοεμβρίου),  μπήκαν ξανά στο δρόμο της επιτυχίας. 



Το σημείο-κλειδί

Και όμως, θα μπορούσαν να ήταν όλα διαφορετικά και τώρα να μιλούσαμε για άλλον πρωταθλητή αν δεν υπήρχε το αιώνιο ντέρμπι. Στις 19 Οκτωβρίου η Ρίβερ Πλέιτ φιλοξενούσε την Μπόκα Τζούνιορς με την κατάσταση στην ομάδα του Ιτσία να είναι τραγική με τον Κάσερες την εβδομάδα πριν το ντέρμπι να τα χώνει ραδιοφωνικά στον Ρικέλμε ότι δε νοιάζεται για την ομάδα, ενώ το ίδιο διάστημα μπήκε στο περιθώριο ο βασικός πορτιέρο, Μαουρίσιο Καράντα, με τις φήμες να κάνουν λόγο για... δάχτυλο του Ρικέλμε. Η ομάδα πήγε στο «Μονουμεντάλ» με το κλίμα στο ναδίρ, ενώ τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα όταν κατά τη διάρκεια του αγώνα η Μπόκα έμεινε με 10 παίκτες. Εκεί όμως, άλλαξε τον ρου της ιστορίας, με τους «χεϊνέζες» να δείχνουν τεράστια ψυχικά αποθέματα και με 10 παίκτες να κάνουν μεγάλη εμφάνιση και να κερδίζουν με 1-0, μία Ρίβερ που δεν κατάφερε να δημιουργήσει ούτε ευκαιρία.