Όταν την έχεις δει Ρονάλντο…

Σχολίαζα χθες ότι «της Μέταλιστ πρέπει να της βάζεις συνεχώς δύσκολα μέσα στο παιχνίδι. Δηλαδή, να την ενοχλείς, να πατάς απειλητικά την περιοχή της. Γιατί αν την αφήσεις να κάνει αυτή παιχνίδι, έχει την ποιότητα να σε στριμώξει και να σου κάνει φάσεις».

2.40 πληρώνει στην william hill το διπλό του Ολυμπιακού στο ΟΑΚΑ

Όσο λοιπόν ο Ολυμπιακός την ενοχλούσε, ήταν όλα καλά. Όταν οι δυνάμεις στέρεψαν κι ο Ολυμπιακός σταμάτησε να την ενοχλεί κι άρχισαν να μας ενοχλούν αυτοί, τότε δημιουργήθηκε το πρόβλημα.

Μόνο που τα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν πολύ διαφορετικά, εάν οι παίκτες του Ολυμπιακού ήταν σοβαροί κι ομαδικοί από το α΄ ημίχρονο, το καλό τους ημίχρονο. Κι όπως έχω ξαναγράψει, το θέμα δεν το έχει ένας. Κακώς κατηγορείται μόνο ο Τζιμπούρ για επιπολαιότητα κι ατομισμό στο χθεσινό παιχνίδι. Δεν το κάνει μόνο ο Τζιμπούρ, για να στοχοποιείται αυτός. Το κάνουν όλοι!!! Αυτό είναι το φοβερό. Το κάνει ο Μιραλάς, το κάνει ο Φουστέρ, το κάνει ο Ντιόγο στο 87 (Θεός φυλάξοι, μετά το 1-2!!!), το κάνουν μέχρι και οι αμυντικογενείς παίκτες, ο Μανιάτης κι ο Χολέμπας!!! Διότι πολύ απλά είναι κολλητικό. Είναι αλυσίδα. Το κάνει ένας και ακολουθούν κι οι άλλοι.

Ο Ολυμπιακός είχε δέκα φάσεις χθες να τελειώσει το ματς. Δέκα φάσεις από κλασικές ευκαιρίες, αλλά κι από δημιουργία κλασικών ευκαιριών που χάθηκαν επειδή ο κάθε παίκτης την έχει δει Ρονάλντο και θέλει να γίνει αυτός ο ήρωας, που θα κάνει το γκολ. Ούτε μία από τις δέκα δεν αξιοποίησε. Κι όταν δεν τελειώνεις το ματς, θα είσαι στην τσίτα ως το 90. Κι όταν είσαι στην τσίτα ως το 90, ανά πάσα στιγμή μπορείς να την πατήσεις. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Δε θέλει πολύ να γίνει το κακό.

Κρίμα πραγματικά που τέλειωσε έτσι η φετινή περιπέτεια της Ευρώπης για τον Ολυμπιακό. Κρίμα γιατί φαινόταν πως υπήρχαν οι προϋποθέσεις για κάτι ακόμη πιο ωραίο. Κι ειδικά με τον αποκλεισμό της Γιουνάϊτεντ και της Σίτι, αλλά και της Ουντινέζε, το μυαλό όλων θα πήγαινε μακριά. Τώρα, πάει μέχρι το Μαρούσι…