Τα Ελληνόπουλα…

Απ’ όποια πλευρά και αν το δει κανείς είναι η περίοδος του μπάσκετ. Δεν έχουμε - όλοι μας - σταματήσει να μιλάμε για το έπος του Ολυμπιακού στην Κωνσταντινούπολη, ενώ ακολουθούν λίαν συντόμως και οι τελικοί του πρωταθλήματος. Τελικοί που αναμένονται συγκλονιστικοί, αφού από τη μία υπάρχουν οι πρωταθλητές Ευρώπης με την ψυχολογία στα ύψη (και φυσικά το πλεονέκτημα έδρας) και από την άλλη ο πληγωμένος εγωισμός των «πράσινων», που φυσικά και θέλουν να… απαντήσουν και να διατηρήσουν τα πρωτεία στην Ελλάδα.

Δεν τίθεται θέμα, ότι δεν μπορεί να γίνει σύγκριση ανάμεσα σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ, ούτε θα μπούμε σε μια διαδικασία για το ποιο είναι καλύτερο άθλημα. Ο υπογράφων ανήκει στους ποδοσφαιρικούς το γουστάρει περισσότερο, αλλά δεν πρόκειται και ποτέ να πω «μπασκετάκι», ούτε «το άθλημα με την σπυριάρα».

Και αυτά τα γράφουμε γιατί ένας φίλος (Red Emperor) που σχολίασε στο προηγούμενο κείμενο μας, τόνισε ουσιαστικά ότι πουλάω οπαδιλίκη (για τα πανηγύρια είστε πρώτοι, έγραψε χαρακτηριστικά) και δεν ήθελε να γράφουν οι μη μπασκετικοί για το συγκεκριμένο άθλημα. Πρώτα απ’ όλα φίλε μου, δεν έχω πουλήσει, ούτε πρόκειται να πουλήσω οπαδιλική στη ζωή μου.

Είναι κάτι που το σιχαίνομαι. Άλλοι είναι αυτοί που αλλάζουν ομάδες σαν τα πουκάμισα και ψηφίζουν πάντα Ο.Φ.Α (το γνωστό όπου φυσάει ο άνεμος…). Και θα μου επιτρέψεις να γράφω σε αυτή τη γωνιά, ότι θέλω, ότι μου έρχεται στο κεφάλι. Ακόμα και αν είναι για… πάλη. Πόσο μάλλον για μπάσκετ, το οποίο βλέπω από τότε που έπαιζε στην ομάδα ο Κουκής και στη συνέχεια ο Πιτ Καρκαμπάσης, με τον Γκρεγκ Οικονόμου, τους οποίους αμφιβάλλω εάν γνωρίζεις. Και επίσης και εδώ, αλλά και σε άλλα μέσα στα οποία συνεργαζόμουν, συχνά πυκνά έγραφα για μπάσκετ…

Πάμε παρακάτω και κλείνουμε την παρένθεση. Το έπος της Πόλης, ήρθε επειδή οι παίκτες του τεράστιου Ντούσαν Ίβκοβιτς, έπαιζαν με ψυχή και καρδιά. Και η συνταγή αυτή είναι σαφέστατα ΕΛΛΗΝΙΚΗ και στον τελικό την διαφορά την έκαναν τα ελληνόπουλα.

Είπαμε προηγουμένως, ότι άλλο το ποδόσφαιρο, άλλο το μπάσκετ. Αλλά στον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό, την ομάδα που έχει σαρώσει τους τίτλους, από πέρυσι στη σκέψη της διοίκησης είναι ένα πράγμα.

Να παίζουν στην ομάδα, όσο το δυνατόν περισσότεροι Έλληνες. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης πιστεύει και μπορεί να τα καταφέρει, ότι με έναν προπονητή – δάσκαλο και μια φουρνιά εξαιρετικά ταλαντούχων ποδοσφαιριστών ότι ο Ολυμπιακός θα παρουσιάσει στα γήπεδα ακόμα καλύτερο πρόσωπο. Και για αυτό άλλωστε θέλει να αποκτήσει ότι καλύτερο υπάρχει στην ελληνική αγορά…
Για να δούμε…