Ζωγραφιές τίτλου (και) με τον Πάμπλο

“Ερυθρόλευκος” και ο Πάμπλο Κοντρέρας. Ο Ολυμπιακός έκλεισε μια μεγάλη τρύπα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ο Χιλιανός στόπερ είναι ένας ποδοσφαιριστής που όλοι γνωρίζουμε και θυμόμαστε τι έκανε πέρυσι το χειμώνα (και πρόπερσι και όλες τις χρονιές).

Είναι ένας παίκτης που μπορεί δίχως περιστροφές και πολλά “ναι μεν, αλλά” να καλύψει το κενό που άφησε ο τεράστιος Ολαφ Μέλμπεργκ, να δώσει στην ομάδα και την άμυνα τη σιγουριά που επιβάλλεται να έχει ένας σύλλογος πρωταθλητισμού και να μπολιάσει με εμπειρία τους νέους στο φετινό ποιοτικό ρόστερ των πρωταθλητών.

Γράφω με αφορμή το κλείσιμο της μεταγραφής του 34χρονου μπακ όχι επειδή ο Μασάδο είναι λιγότερο ικανός από τον Ιμπαγάσα, ή επειδή ο Γκρέκο δεν «κρατιόταν» στη Ρόμα και αγωνιζόταν δανεικός. Άρχισα τώρα να κοπανάω το πληκτρολόγιο διότι είδα πώς έκλεισε ο Ολυμπιακός τα ανοιχτά μέτωπα.

Ο Βαγγέλης Μαρινάκης ήθελε έναν νέο Ιμπαγάσα και πήρε τον Μασάδο. Τον Πορτογάλο που ξετρέλαινε στην Τουλούζ. Έφυγε ο Μέλμπεργκ και έφερε πίσω στο ελληνικό πρωτάθλημα έναν παίκτη που ξέρει τα πάντα για τη χώρα μας. Γνωρίζει το Καραϊσκάκη, έχει ακούσει πώς λειτουργούν οι Πειραιώτες, έχει... ζήσει τον κόσμο τους έστω και από απόσταση και που σε γενικές γραμμές δεν θα του είναι τίποτα ξένο. Και μόνο η απόφασή του να επιστρέψει στη δοκιμαζόμενη πατρίδα μας και στο φτωχό πρωτάθλημά μας, τα λέει όλα. Σύμφωνοι, στην Κόλο Κόλο δεν θα έπαιζε Τσάμπιονς Λιγκ...

Επιπλέον, οι Πειραιώτες ενισχύθηκαν και στα χαφ. Πήραν έναν σκληρό παίκτη που θα βάλει το πόδι στη φωτιά και που θα προσθέσει μαχητικότητα. Ο Γκρέκο θεωρείται ουσιαστική μεταγραφή. Πολεμιστής που γεμίζει τη φαρέτρα του Ζαρντίμ και μαθημένος σε ένα πρωτάθλημα που για να το φτάσουμε πρέπει η Μέρκελ να μας χαρίσει τα χρέη.

Σε όλα αυτά βάλτε τους Βλαχοδήμο, Μανωλά, Σιόβα και βεβαίως την επιστροφή Μήτρογλου. Δηλαδή τον καλύτερο περσινό -ρούκι- πλάγιο μεσοεπιθετικό, δύο αμυντικούς που θα χτυπήσουν οσονούπω την πόρτα της Εθνικής και έναν κανονιέρη που έχει κουραστεί να τινάζει τα δίχτυα, με όποια φανέλα κι αν βγάζει το ψωμί του.

Και μην ξεχνάμε πως δεν αποκλείεται άλλη μια μεταγραφή στο χώρο του κέντρου και φυσικά η «κάλυψη» που θα προκύψει σε περίπτωση... απώλειας Τοροσίδη ή Μιραλάς. Η διοίκηση του Ολυμπιακού απέδειξε ότι βρίσκεται συνεχώς πάνω από την ομάδα. Ας μην υπάρχει εσωτερικός ανταγωνισμός, ας κινδυνεύει η χώρα να πεινάσει από τη μία άκρη στην άλλη. Η διοίκηση μέχρι στιγμής κινήθηκε έξυπνα και θύμισε σε όλους ότι καμιά φορά δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο για να τελειώσεις μια χρονιά πριν καν αρχίσει.

Στο θέμα του προπονητή είχα γράψει ότι ο νέος θα πρέπει να σηματοδοτεί τη συνέχεια του παλιού και ότι η ομάδα θα πρέπει να συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε. Τώρα, κρίνοντας τα μεταγραφικά αποτελέσματα, λέω ότι ο Ολυμπιακός συνεχίζει ακόμα καλύτερος από το φινάλε του Μαϊου και πως αν την τελευταία αγωνιστική των ομίλων δεν έρθει τούμπα η Ευρώπη, ο δρόμος θα είναι ανοιχτός. Και φωτεινός σαν τ' αστέρια...