Περνάει ο ΣΤΡΑΤΟΣ...

Σπύρος Καβαλιεράτος

Περπέρογλου σε ρόλο πρωταγωνιστή…

Το ΣΕΦ δεν ήταν ποτέ το αγαπημένο γήπεδο του Στράτου Περπέρογλου, όμως όλα αυτά μέχρι… last year. Πλέον είναι το σπίτι του 28χρονου φόργουορντ, που έβαλε αμέσως τη σφραγίδα του στον Ολυμπιακό. Η πρεμιέρα των πρωταθλητών Ευρώπης στην Ευρωλίγκα είχε πρωταγωνιστή έναν τέως παίκτη του Παναθηναϊκού, που μόνο ξένος δεν έδειχνε…

Ο κόσμος τον υποδέχθηκε με θερμό χειροκρότημα, ο ίδιος μέσα στο γήπεδο έμοιαζε σαν να φορά χρόνια τα ερυθρόλευκα. Σαν να ήταν το πεπρωμένο του να αγωνιστεί στον Ολυμπιακό.

Φυσικά δεν το κέρδισε μόνος του το ματς ο Περπέρογλου. Δεν ήταν υπόθεση ενός η νίκη επί της Κάχα Λαμποράλ, όμως αξίζει να σταθεί κανείς λίγο περισσότερο στο νέο μέλος του Ολυμπιακού. Όχι μόνο γιατί πέτυχε καθοριστικά καλάθια, όχι μόνο γιατί είχε 14 πόντους , αλλά γιατί δεν είναι απλά ένας εκτελεστής.

Είναι ο καλύτερος παίκτης του Ολυμπιακού με πλάτη, είναι δημιουργικός από τη θέση «3». Κάτι που έλειπε χρόνια από τους ερυθρόλευκους. Και ο ρόλος του στον Ολυμπιακός είναι πολύ πιο αναβαθμισμένος σε σχέση με τον Παναθηναϊκό. Πλέον είναι ηγετικός… Μαζί με τον Κώστα Παπανικολάου, συνθέτουν πλέον εξαιρετικό δίδυμο σμολ φόργουορντ. Κάτι που δεν υπήρχε πέρυσι…

Είπαμε δεν ήταν, όμως, μόνο ο Περπέρογλου που υπέγραψε τη νίκη στην πρεμιέρα. Γιατί και ο Γιώργος Πρίντεζης ήταν καθοριστικός, ίσως και περισσότερο από τον Περπέρογλου. Ηταν πρώτος σκόρερ με 17 πόντους, κουβάλησε στις πλάτες του τον Ολυμπιακό δύο φορές. Κι όταν η Κάχα Λαμποράλ προηγήθηκε με 20-28 στο πρώτο ημίχρονο και όταν στην επανάληψη πέρασε και πάλι μπροστά. Εκεί οι 8 συνεχόμενοι πόντοι του αποδείχθηκαν καθοριστικοί.

Ε, προσθέστε και τη σταθερή αξία που λέγεται Βασίλης Σπανούλης, όχι απλά σκόραρε αλλά έκανε και… μάγκες τους υπόλοιπους με τις πάσες του. Απλά αυτά πλέον θεωρούνται δεδομένα και γι αυτό και χρήζουν μεγαλύτερης αναφοράς.

Εννοείται πως υπάρχουν και αρνητικά από την πρώτη – εντός έδρας - εμφάνιση του Ολυμπιακού στο ΣΕΦ. Είναι η έλλειψη σταθερότητας στην άμυνα και η απουσία συγκέντρωσης για 40 λεπτά.

Τα κενά διαστήματα επέτρεψαν στην Κάχα να μείνει στο παιχνίδι, όχι όμως και να αγχώσει τους ερυθρόλευκους. Αλλωστε η ψυχολογία είναι διαφορετική, ακόμα κι όταν ένα ματς στραβώσει, ουδείς ανησυχεί. Ούτε η ομάδα, ούτε ο κόσμος… Ελάχιστες μουρμούρες ακούστηκαν τούτη τη φορά πίσω από τους πάγκους.

Η άμυνα, πάντως, χρειάζεται δουλειά, γιατί τα ροτέισον και οι αλλαγές δεν δούλεψαν στην εντέλεια, απέναντι σε μια ομάδα που έπαιζε κάπως περίεργα. Σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και με πέντε παίκτες στην περιφέρεια, με τους Νοτσιόνι και Μπιέλιτσα στις θέσεις «4» και «5». Όμως αν θέλει ο Ολυμπιακός να φτάσει ως το τέλος της Ευρωλίγκα, πρέπει να έχει αμυντική απάντηση σε όλα. Η επίθεση δεν θα φτάνει πάντα…

Θανάσης Ασπρούλιας

Ενός παιχνιδιού απόσβεση

Το στέμμα του πρωταθλητή Ευρώπης δεν ήταν τόσο βαρύ για να λυγίσει τον Ολυμπιακό στο πρώτο ραντεβού, όπου μπήκε στο ρινγκ δεύτερος, με τον αέρα του κορυφαίου και βγάζοντας τη χρυσή ζώνη από τη μέση του όπως κάνουν στο ρινγκ οι παγκόσμιοι τιτλοφόροι.

Η Κάχα Λαμποράλ επένδυσε σε παράγωγα, τιμώντας τις καταβολές της εμπορικής ονομασίας της, επιχείρησε να τα θωρακίσει στη διαδρομή με το εξαιρετικό διάβασμα του παιχνιδιού που αρέσει στον Ολυμπιακό, αλλά όπως πολλές μεγάλες επενδύσεις, έτσι κι αυτή στράβωσε στον άγνωστο παράγοντα «Χ».

Όχι, αλίμονο, ο Στράτος Περπέρολγου δεν είναι κανένα παιδαρέλι, ούτε κάποιος μισθοφόρος που αναζητά κάθε Σεπτέμβρη διαφορετική στέγη για να βγάλει το μεροκάματο. Εντούτοις, ούτε ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς, ούτε καν ο Γιώργος Μπαρτζώκας, τολμώ να πω, ότι περίμενε την επιρροή που θα είχε ο πρώην παίκτης του Παναθηναϊκού στο πρώτο κιόλας παιχνίδι με τη νέα ομάδα του.

Κι αν υπολογίσει κανείς ότι μόλις χθες, υπέστη ένα μικρό διάστρεμμα που προς στιγμήν έκανε αμφίβολη τη συμμετοχή του στον αγώνα με την Κάχα αντιλαμβάνεστε σε τι είδους παλικαριά αναφερόμαστε.

Η πρεμιέρα του Ολυμπιακού στην φετινή Ευρωλίγκα, είχε μεγάλο πρωταγωνιστή τον .Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Με το συμπάθειο προς τον Γιώργο Μπαρτζώκα, για τον οποίο θα αναφερθούμε αργότερα, ώστε να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, έχοντας ως κορυφαίο παίκτη τον Στράτο ο Ολυμπιακός, βασίστηκε σε αυτό το παράξενο ένστικτο που έχουν όλοι (ή τουλάχιστον οι περισσότεροι) από τους παίκτες οι οποίοι θητεύουν επί μακρόν στο πλευρό του Ζέλικο.

Αυτό το ένστικτο έδωσε στον Ολυμπιακό την ώθηση προ0ς τη νίκη, που κάθε άλλο παρά εύκολη ήταν και αυτό ίσως είναι και το μεγάλο μήνυμα για το μέλλον του Ολυμπιακού.

Ο Πέρπα, λειτούργησε ευφυώς, πόσταρε όταν χρειάστηκε τον αντίπαλό του, εκτέλεσε από μακριά, δημιούργησε , κέρδισε τα φάουλ που έπρεπε και γενικώς μαζί με τον Σπανούλη και βέβαια τον Πρίντεζη ήταν αυτοί που υπέγραψαν το ροχζ φύλλο αγώνα για τον Ολυμπιακό.

Καλός είναι ο Ομπράντοβιτς βέβαια, αλλά ο Γιώργος Μπαρτζώκας έδειξε από το πρώτο κιόλας παιχνίδι του ότι μπορεί να κατευθύνει την ομάδα του στα σημεία που πρέπει. Χρησιμοποίησε το ν Περπέρογλου όπως ακριβώς έπρεπε, του έδωσε χώρο να κινηθεί και να αναλάβει πρωτοβουλίες, όχι μόνο έχοντας τη μπάλα στα χέρια, αλλά κυρίως στις περιπτώσεις που κινήθηκε μακριά από αυτή.

Κι αυτή είναι η ικανότητα ενός προπονητή. Να παίρνει από τον παίκτη του αυτά που μπορεί να δώσει. Με την εμφάνιση που έκανε ο Στράτος, απόσβεσε (κυριολεκτικά και χωρίς ίχνος υπερβολής) τα χρήματα που ξόδεψε ο Ολυμπιακός το καλοκαίρι για να τον αποκτήσει. Και δικαίωσε αυτούς που επέμειναν. Και μάλλον αποστόμωσε όλους αυτούς που είχαν αντίθετη άποψη.

Από την άλλη πλευρά πάντως, το μήνυμα για τους ερυθρόλευκους είναι σαφές.. Χωρίς άμυνα δεν μπορεί να πάει πουθενά στην Ευρωλίγκα και όσο πιο γρήγορα το καταλάβει, τόσο πιο εύκολο θα είναι για τον Μπαρτζώκα και τους παίκτες του να πετύχουν τους στόχους τους.

Στο άλλο μέτωπο των αιώνιων, ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει σήμερα τη Ρεάλ στη Μαδρίτη και διαβάστε το όπως ακριβώς το γράφω, διότι το εννοώ πέρα για πέρα. Εκτός από ένα σημαντικό crash test, ένα πολύ σημαντικό παιχνίδι προετοιμασίας, η αναμέτρηση της Μαδρίτης δεν είναι τίποτα περισσότερο για τους πράσινους.

Δε θα κριθεί από αυτή, δε θα βγάλει κανείς συμπεράσματα και όσο καλύτερα παίξει, τόσο πιο ανοιχτό θα είναι το πεδίο της αισιοδοξίας για τη συνέχεια. Και τη βελτίωσης. Ο,τι κι αν γίνει στη Μαδρίτη, ο Παναθηναϊκός έχει αρκετό δρόμο μπροστά του για να δείξει το καλό πρόσωπό του.