Οι μισογεμάτοι και οι μισοάδειοι…

Το ποτήρι είναι όπως το βλέπει κανείς. Μισογεμάτο ή μισοάδειο. Αυτοί που το βλέπουν μισογεμάτο, θα υποστηρίξουν ξεκάθαρα ότι ο Ολυμπιακός «ηττήθηκε στη Γερμανία από ένα τσάμπα γκολ και τη στιγμή που όλα έδειχναν ότι θα πάρει το θετικό αποτέλεσμα». Αυτοί που το βλέπουν μισοάδειο, θα τονίσουν ότι «όταν πας για το 0-0, δύσκολα θα πετύχεις το στόχο σου».

Οι… μισογεμάτοι θα μιλήσουν για την πίκρα που αφήνει το τελικό αποτέλεσμα. Οι… μισοάδειοι δυσανασχετούν για την εικόνα της ομάδας και για το «φτου ξελευθερία» που δεν ταιριάζει στην φιλοσοφία του Ολυμπιακού.

Οι… μισογεμάτοι θα βγάλουν το καπέλο στον Λεονάρντο Ζαρντίμ για το εξαιρετικό στήσιμο της ομάδας στο αμυντικό κομμάτι, ενώ οι μισοάδειοι θα αναπολούν την περσινή χρονιά και τον τρόπο με τον οποίο αγωνιζόταν η ομάδα.

Οι… μισογεμάτοι θα κάνουν λόγο για πολλαπλά οφέλη και θα σταθούν στη χρησιμοποίηση των Ελλήνων παικτών, αλλά οι… μισοάδειοι θα μιλήσουν για έλλειψη ποιότητας σε καίριες θέσεις, όπως αυτή του άξονα.

Κατά τη γνώμη μου, δίκιο έχουν και οι δύο πλευρές. Η ήττα από την Σάλκε αφήνει πικρή γεύση. Όχι γιατί ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος, αλλά γιατί είχε περάσει την μπόρα και δέχθηκε το γκολ τη στιγμή που είχε αρχίσει να γίνεται απειλητικός, με την είσοδο του ξεκούραστου και ορεξάτου Ράφικ Τζιμπούρ.

Δίκιο έχουν γιατί ο Ολυμπιακός ήταν εξαιρετικά στημένος στο αμυντικό κομμάτι, αλλά έλειπε ο παικταράς στον άξονα που θα μπορέσει να κρατήσει μπάλα και με μια κάθετη πάσα, να αξιοποιήσει τους επιθετικούς.

Δίκιο έχουν, γιατί ο Ζαρτνίμ είναι ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ. Έχει την δική του φιλοσοφία, την οποία περνά στην ομάδα, αλλά είναι εντελώς διαφορετική από αυτή του προκατόχου του. Στο τέλος της σεζόν θα κάνουμε ταμείο, γιατί μπορεί να αποδειχθεί πιο επιτυχημένη…

Δίκιο έχουν, γιατί όντως τα ελληνόπουλα που χρησιμοποιήθηκαν δεν μάσησαν από το σεντόνι και απέδειξαν ότι το μέλλον τους ανήκει. Από την άλλη βέβαια, απουσιάζουν οι προσωπικότητες…
Προσωπικά θεωρώ, ότι ο Ολυμπιακός έκανε στο Τσάμπιονς Λιγκ, αυτό που μπορούσε. Ειδικά από τη στιγμή που ξεκίνησε με το αριστερό (εντός έδρας ήττα από την Σάλκε), ήταν πολύ δύσκολο να ανατρέψει την κατάσταση και να μπορέσει να τερματίσει σε μία από τις πρώτες δύο θέσεις του ομίλου.

Πάλεψε, προσπάθησε για την ανατροπή, αλλά δεν τα κατάφερε. Μπορεί να αποκλείστηκε από τους «16», αλλά δεν είναι αποτυχημένος. Πέτυχε γιατί «καθάρισε» τη Μονπελιέ και συνεχίζει στην Ευρώπη και σε μια διοργάνωση που είναι περισσότερο στα μέτρα του.

Και με μια δυο καλές κινήσεις τον Ιανουάριο, μπορεί να πάει ακόμα καλύτερα απ’ ότι πέρυσι. Που ακόμα και σήμερα, εγώ θεωρώ ότι ο Ολυμπιακός έχασε ιστορική ευκαιρία για να διακριθεί στο Γιουρόπα. Μακάρι – και μπορεί – να το κάνει φέτος.