Μετά από καιρό…

Άκρως θετική και συνάμα ενθαρρυντική ήταν η πρεμιέρα του Μίτσελ στον πάγκο του Ολυμπιακού. Και μπορεί η νίκη, στην Τρίπολη, κόντρα στον Αστέρα να ήρθε στα τελειώματα, ωστόσο τα θετικά μηνύματα είχαν εμφανιστεί νωρίτερα…

Γιατί μετά από καιρό, αντί για τις αμέτρητες, κουραστικές και εκνευριστικές γιόμες, είδαμε τους «ερυθρόλευκους» να προσπαθούν να απειλήσουν με ορθολογικό τρόπο. Και μάλιστα απέναντι σε μια εξαιρετικά δουλεμένη ομάδα, που δικαιωματικά βρισκόταν στην δεύτερη θέση της βαθμολογίας…

Γιατί μετά από καιρό, είδαμε έναν τεχνικό που δεν είχε κολλήματα με τα συστήματα και δεν είχε το παραμικρό πρόβλημα να δοκιμάσει και κάτι διαφορετικό, κατά τη διάρκεια του ματς.

Γιατί μετά από καιρό, είδαμε ξανά τον Φετφατζίδη, τον Παπάζογλου, τον Φέισα και τον Βλαχοδήμο. Με τον τελευταίο, μάλιστα να είναι από τους κορυφαίους και να δείχνει ότι – τουλάχιστον - μπορεί να βοηθήσει.

Γιατί μετά από καιρό είδαμε επιθέσεις από τον άξονα. Μπορεί στο πρώτο ημίχρονο να μην δημιουργήθηκαν ευκαιρίες, αλλά τουλάχιστον οι παίκτες έδειχναν όρεξη και προσπαθούσαν να αλλάξουν την αγωνιστική εικόνα της ομάδας. Αυτή, που δεν άρεσε σε κανέναν και για τον λόγο αυτό απομακρύνθηκε ο Ζαρντίμ.

Αυτό που βλέπαμε τόσο καιρό και είδαμε ξανά στην Τρίπολη, είναι αυτόν τον γεννημένο Killer, αυτή την τεράστια… παικτούρα, που ακούει στο όνομα Κώστας Μήτρογλου. Η σκέψη και η εκτέλεση στη φάση του γκολ, ανήκει μόνο σε επιθετικούς top-class…

Υ.Γ. Προς Θεού δεν προσπαθούμε να βαφτίσουμε... Μουρίνιο τον Μίτσελ, μετά από ένα νικηφόρο παιχνίδι. Τα πρώτα δείγμα της γραφής είναι ενθαρρυντικά και μακάρι και η συνέχεια να είναι ανάλογη.

Υ.Γ. (1). Μέλι έσταζε ο Μίτσελ στη συνέντευξη Τύπου για τον Ράγιος. Οπότε…

Υ.Γ. (2). Φυσικά και είναι σωστή η αποβολή του Σανκαρέ με δεύτερη κίτρινη.