Αυτή η νύχτα μένει!

Για το καραγκιοζιλίκι με τον Τσάκα δεν είναι να λέμε και πολλά. ΔΥΣΤΥΧΩΣ για τον Παναθηναϊκό η υπόθεση έχει πάρει την πορεία που σας λέγαμε από την πρώτη μέρα με ξεκάθαρους τίτλους του στιλ “θα πέσουν πατσαβούρες”, “βρομάει από παντού” κλπ . Την απάντηση στο γιατί κράτησε τρεις μήνες (και ίσως κρατήσει κι άλλο) την έχει ο Γιάννης (ο slow) Βαρδινογιάννης και οι αβανταδόροι της πιο αστείας μορφής που έχει περάσει ποτέ από τον Παναθηναϊκό, ίσως και από το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Γίνεται σαφές και σας το έχω γράψει πολλάκις ότι δεν υπάρχει σάλιο. Εντάξει δεν είναι “ξυπόλυτος” ο πρίγκιπας αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχει τα λεφτά τα οποία διαφήμιζε ο επαγγελματίας ψεύτης και έκαναν καθημερινή παρέλαση στα ΜΜΕ. Γι' αυτό και ψάχνουν και για συμπαραστάτες. Με τα χίλια ζόρια προσπαθεί να “δείξει” τα πρώτα δεκαπέντε. Τα υπόλοιπα πρέπει να τα έχει ξεχάσει και ο Τσάκας, άσχετα αν η συμφωνία και το ΜΟU, που πλέον είναι απλά ένα παλιόχαρτο, ανέφεραν ότι θα μπουν 15 και θα φανούν άλλα 55.Αλλά τι να λέμε τώρα; Εδώ ο τύπος αυτός είχε το θράσος να ζητήσει να διοικήσει με το... τζάμπα. Και κάποιοι του δίνουν ακόμη βήμα για να τα λέει και τον αποκαλούν "κύριο Τσάκα". Προσωπικά πάντως αισθάνομαι περήφανος που δεν τον έχω πάρει ποτέ τηλέφωνο, ενώ 1-2 φορές που τον είδα από σχετικά κοντινή απόσταση γύρισα την πλάτη γιατί κάτι με... έτρωγε. Ξέρετε τι...

Πάμε λοιπόν στα ΣΟΒΑΡΑ γιατί το άλλο θέμα είναι της πλάκας. Ασχετα αν αυτός που το έφτιαξε, προφανώς για να κερδίσει χρόνο και να ξεφύγει η κουβέντα από τις “ομορφιές” στο γηπεδικό, δεν πρόκειται να την βγάλει καθαρή. Και το “κυνήγι” αυτή τη φορά δεν θα πέσει από τους οργανωμένους. Αυτοί άλλωστε από την πρώτη μέρα την πήραν πρέφα τη δουλειά και τους έβγαλαν στην σέντρα. Πιστεύω ότι τα πρώτα γιαούρτια θα έρθουν από τις κεντρικές τις θύρες διότι εκείνοι το είχαν πιστέψει το παραμυθάκι. Ξεφύγαμε όμως αν και με τον Τσάκα και τα “τσακάκια” δεν μπορείς να αγιάσεις καθώς προκαλούν και βιάζουν καθημερινά τη λογική.

Το βράδυ του Σαββάτου η Λεωφόρος Αλεξάνδρας ανοίγει και πάλι τις πύλες της για τους οπαδούς του Παναθηναϊκού σε μια νύχτα μαγική και ονειρεμένη. Η Θύρα 13 γιορτάζει τα 45 χρόνια ζωής της και τα παιδιά του Φορέα έχουν ετοιμάσει ένα πάρτι βασικά για... πάρτη τους, αλλά και για όποιον ΝΟΙΩΘΕΙ και ΕΙΝΑΙ Θύρα 13. Διότι όπως λέει και το σύνθημα “η Θύρα 13 είναι αυτό που δεν μπορείς να φανταστείς αν δεν το ζεις”.

Οι οπαδοί του Παναθηναϊκού μετράνε τις ώρες για να περάσουν μια βόλτα από τον Ναό. Να πάρουν έστω και για λίγο μια μυρωδιά από την μαγεία που σου προσφέρει η παρουσία σου στο χώρο αυτό. Οι παλιοί για να θυμηθούν και να ανατριχιάσουν, οι νέοι για να μάθουν, για να “μυηθούν”. Ναι, σε κάποιους μπορεί όλα αυτά να μοιάζουν υπερβολικά. Δεν τους κακίζει κανείς, γιατί απλά δεν ξέρουν. Αν δεν έχεις περάσει αρκετές ώρες της ζωής σου μέσα σε ένα σύνδεσμο, αν δεν έχεις κάτσει στο πέταλο, δεν έχεις κάνεις μια εκδρομή, μια πορεία και πολλά ακόμη, τότε είναι λογικό να μην αισθάνεσαι όπως τα παιδιά αυτά. Και δεν θα τους καταλάβεις ποτέ όσο είσαι στην απ' έξω.

Η γιορτή εκτός από τον απλό ανώνυμο κόσμο θα έχει και επώνυμους προσκεκλημένους που θα δώσουν το παρόν. Ο Ντέγιαν Μποντιρόγκα (“εοέ οε”) γυρίζει ξανά στον κόσμο που τον λάτρεψε. Ο Ζεσουάλδο Φερέιρα ανυπομονεί κι αυτός να ζήσει τη στιγμή. Ο Ντέιβιντ Στεργάκος, ο Απόστολος Κόντος και τόσοι ακόμη άνθρωποι που μας φούσκωσαν με υπερηφάνεια φορώντας την πράσινη φανέλα θα είναι και αυτοί εκεί. Γιατί αυτή η νύχτα μένει. Οσοι πιστοί προσέλθετε.
ΥΓ: Για το ματς της Κυριακής στη Νέα Σμύρνη δεν έχω να πω κάτι παραπάνω σε σχέση με τι προηγούμενο blog. Aς ελπίσουμε και ο “πάμε παιχταρά” μου να σταθεί στο ύψος του.