Η διαφορά των φιλικών…

Τα φιλικά του καλοκαιριού είναι μόνο για τους προπονητές. Δεν παίζει κανένα ρόλο το αποτέλεσμα.

Στο παρελθόν έχω δει τον Παναθηναϊκό να εισπράττει τριάρες και τεσσάρες από άλλες ομάδες και όταν αρχίζουν τα επίσημα παιχνίδια να πηγαίνει μία χαρά η ομάδα. Εχω δει και το αντίθετο. Και πρόσφατο παράδειγμα το καλοκαίρι του 2010.

Ο Παναθηναϊκός νίκησε την Ιντερ και έφερε ισοπαλία με την Μίλαν και στο τσάμπιονς λιγκ τερμάτισε τελευταίος στον όμιλο με μόλις δύο βαθμούς.

Για αυτό αυτά τα φιλικά που θα δώσει τώρα ο Παναθηναϊκός δεν πρέπει να επηρεάσουν τον κόσμο της ομάδας για την κρίση του. Και αυτό το λέω είτε η ομάδα βάλει τρία γκολ, είτε δεχθεί τρία γκολ, είτε φέρει ισοπαλία με απογοητευτική εμφάνιση είτε φέρει ισοπαλία με καταπληκτική εμφάνιση. Σε αυτά τα ματς οι προπονητές δοκιμάζουν τακτικές και οι παίκτες κάνουν το κάτι παραπάνω , για να κερδίσουν την εμπιστοσύνη του προπονητή τους.

Και αντιμετωπίζουν και τα φιλικά με μία πιο χαλαρή διάθεση απ’ότι τα επίσημα, όπου μετρούν οι βαθμοί και οι προκρίσεις. Εκτός αυτού στα φιλικά οι παίκτες είναι σε περίοδο προετοιμασίας, άρα έχουν και μία κούραση παραπάνω. Το μόνο, που μπορεί να δει ο κόσμος στα φιλικά είναι τα στοιχεία ενός νέου παίκτη.

Η ταχύτητα και η τεχνική φαίνονται, δεν μπορούν να κρυφτούν και το αντίθετο. Για αυτό από αυτά τα φιλικά που θα δώσει η ομάδα ας κρατήσουμε τα στοιχεία των νέων παικτών, που θα δούμε, αλλά και κάποιες σκέψεις του Φερέιρα για την ενδεκάδα που θα φανούν κυρίως στα δύο τελευταία φιλικά σε Αυστριακό έδαφος.

Διότι όπως πιστεύω τα φιλικά του καλοκαιριού στην Ελλάδα δεν βγάζουν πρωταθλητή σε αντίθεση με τα φιλικά του …χειμώνα που συνήθως βγάζουν πρωταθλητή.