Δημοψήφισμα η ανώτερη δημοκρατική πράξη ; Όχι πάντα
Προχθές το απόγευμα συζητούσα με την Εύα, την ιδιοκτήτρια ενός εστιατορίου δίπλα στο σπίτι μου, για το δημοψήφισμα, το ΄Ναι΄ και το ‘Όχι’, και τι θα σημαίνει το καθένα. Ξαφνικά μπήκε στη κουβέντα ένας νεαρός, που κρατούσε ένα ποτήρι φραπέ στο χέρι (ισχύει γι αυτό το γράφω) και ο οποίος μου είπε «Εγώ έζησα 16 χρόνια στη Γερμανία. Το ξέρεις ότι εκεί κάνουν συνέχεια δημοψηφίσματα;». «Μετά τον δεύτερο παγκόσμιο δεν έχουν κάνει κεντρικό δημοψήφισμα οι Γερμανοί», του είπα.«Οοοχι. Κάνεις λάθος. Να κάνουμε και εμείς, λοιπόν, να τους πούμε ‘Όχι’ να πάνε να γ….. και να τελειώνουμε» απάντησε ‘ο Έλληνας που έζησε 16 χρόνια στη Γερμανία. Η άγνοια με αυτοπεποίθηση του νεοέλληνα, μού έδωσε την ιδέα να γράψω για τα δημοψηφίσματα στη Γερμανία, αφού είναι μια ωραία και διδακτική ιστορία που παρεμπιπτόντως κάνει την άγνοια επικίνδυνη…
Οι Γερμανοί μετά το τέλος του πολέμου δεν έχουν κάνει κανένα δημοψήφισμα και ο λόγος είναι ότι τους θυμίζει τον Χίτλερ ο οποίος έκανε τα πάντα με δημοψηφίσματα τα οποία είχαν καθοδηγούμενα ερωτήματα, και αυτοί θέλουν να τον ξεχάσουν… (ο Χίτλερ είχε φτάσει στην αξιοζήλευτη τελειότητα να είναι καθοδηγούμενα ακόμα και τα κυκλάκια του ΝΑΙ και του ΟΧΙ όπως βλέπουμε στην φωτογραφία από πάνω).
Ούτε καν η επανένωση των δυο Γερμανιών δεν έγινε με δημοψήφισμα. Εκεί και αν αρνήθηκαν να φέρουν στο μυαλό τους τις πρακτικές του Χίτλερ.
Ο Χίτλερ έκανε 4 κεντρικά δημοψηφίσματα.
Το πρώτο ήταν στις 12 Νοεμβρίου του 1933 και σε αυτό οι Γερμανοί κλήθηκαν να επικυρώσουν την απόφαση του Χίτλερ να αποχωρήσει από τη Σύνοδο της Γενεύης για τον αποκλεισμό.
Το 99% αυτών που ψήφισαν, ψήφισε «Ναι».
Μάλιστα στο στρατόπεδο του Νταχάου το οποίο είχε ήδη ανοίξει ψήφισαν οι 2.242 κρατούμενοι και από αυτούς οι 2.154 ψήφισαν «Ναι».
Το 2ο δημοψήφισμα έγινε στις 19 Αυγούστου του 1934 και το θέμα του ήταν οι Γερμανοί πολίτες να πουν αν μετά το θάνατο του Προέδρου Hindenburg ήθελαν ο Αδόλφος Χίτλερ να γίνει ο Φύρερ.
Η συμμετοχή έφτασε στο 95% και από αυτούς το 90% ψήφισε «Ναι» δηλαδή 38.000.000 άνθρωποι. Δεκαοκτώ μήνες νωρίτερα όταν το ναζιστικό κόμμα του Χίτλερ κατέβηκε στις εκλογές είχε πάρει μόλις το 44% (17.077.180 ψήφους).
Το 3ο έγινε 29 Μαρτίου του 1936 και έθεσε ερώτημα οι Γερμανοί να πουν ναι ή όχι στο αν ο Χίτλερ έπρεπε να καταλάβει στρατιωτικά το Rheinland το οποίο σύμφωνα με τη συνθήκη των Βερσαλλιών ήταν αποστρατικοποιημένη ζώνη.
Ψήφισε το 99% των ψηφοφόρων και από αυτούς το 98,8% ψήφισε «ναι».
Το 4ο δημοψήφισμα έγινε στις 10 Απριλίου του 1938 και οι γερμανοί κλήθηκαν να πουν αν ήθελαν την προσάρτηση της Αυστρίας στο γερμανικό Ράιχ, το περιβόητο Άνσλους (Anschluss).
Το 99% των ψηφοφόρων ψήφισε «ναι»
Οσον αφορά την Ελλάδα έχουν γίνει επτά δημοψηφίσματα μέχρι σήμερα και τα δυο πιο καταστροφικά παραδείγματα είναι:
1) Οι εκλογές στην Ελλάδα του 1920 «Οίκαδε» που επανέφεραν τον Κωνσταντίνο και είχαν χαρακτήρα δημοψηφίσματος. Οδήγησαν στην μικρασιατική καταστροφή.
2) Το δημοψήφισμα του 1935 επανέφερε τον Γεώργιο, το προκάλεσε η δεξιά, ήταν νοθευμένο. και οδήγησε στην 4η Αυγούστου.
Υ.Γ. Το τείχος του Βερολίνου χτίστηκε το 1961. Στην διάρκεια του χτισίματος για να εμψυχωθούν οι Ανατολικογερμανοί εργάτες που το έχτιζαν τα μεγάφωνα έπαιζαν την 9η του Μπετόβεν (Ode to Joy). Το 1989 στην κατεδάφιση του τείχους η κυβέρνηση της Γερμανίας μετέδιδε από μεγάφωνα την ίδια συμφωνία ως ένα μεγάλο ΝΑΙ στην ένωση και ΟΧΙ στον διαχωρισμό των ανθρώπων.
