Ο MVP της Superleague

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή οι δημοσιογράφοι, όπως άλλωστε και οι ποδοσφαιρόφιλοι, αναδεικνύουν μέσα από ψηφοφορίες και συζητήσεις – συγκρίσεις τους κορυφαίους της σεζόν στη Superleague. Θα ήταν αρκετά χρήσιμο και συμφέρον για το επαγγελματικό ποδόσφαιρο αν είχαμε θεσπίσει και την διάκριση του “προέδρου της σεζόν”, για να δίνουμε ένα επιπλέον κίνητρο στους ιδιοκτήτες ή/και τους διοικητές των ΠΑΕ να ανοίγουν τα μάτια και το μυαλό τους, να διδάσκονται από τις επιτυχίες και τις αποτυχίες, να αντιλαμβάνονται τις διαφορετικές συνταγές, να εγκαταλείπουν τις παρωχημένες αντιλήψεις τους και να τις αντικαθιστούν με σύγχρονες.

Αν φτιάχναμε τέτοιο βραβείο για την κανονική σεζόν, που κλείνει (τουλάχιστον θεωρητικά) την ερχόμενη Κυριακή θα έπρεπε να το έχουμε ήδη απονείμει, από την περασμένη Κυριακή, στον Γιώργο Χριστοβασίλη. Είναι με διαφορά ο MVPresident, αφού βλέπει την ομάδα του, μια από αυτές με το χαμηλότερο κόστος λειτουργίας, να βρίσκεται στην 4η θέση, να έχει ήδη κλειδώσει τη συμμετοχή στα πλέι οφ και να κρατά το ευρωπαϊκό εισιτήριο στα χέρια. Μια ομάδα που το περασμένο καλοκαίρι ήταν ανάμεσα στα φαβορί για τον υποβιβασμό, λόγω συνθηκών, αφού δεν πήρε άδεια και δεν έκανε λαμπερές μεταγραφές, παρουσίασε ποιοτικό ποδόσφαιρο, αγωνιζόμενη σε ένα τερέν – βάλτο, και έφτασε στην 4η θέση.

Για να αισθάνεσαι σίγουρος για την ασφάλιση του αυτοκινήτου σου, Anytime με την εγγύηση της INTERAMERICAN

Ο Χριστοβασίλης πιθανόν να έκανε “μικρότερα” πράγματα σε αυτή τη σεζόν συγκριτικά με προηγούμενες. Εκανε, για παράδειγμα, τις λιγότερες και φθηνότερες μεταγραφές που είχε κάνει ποτέ στον ΠΑΣ. Εκανε όμως την καλύτερη μεταγραφή προπονητή. Εδωσε την ευκαιρία στον Γιάννη Χριστόπουλο, τον καλύτερο προπονητή στη φετινή Superleague, τον οποίο εμπιστεύτηκε και στήριξε στον μέγιστο δυνατό βαθμό. Εκεί που οι άλλοι παράγοντες, Α' και Β' Εθνικής κατηγορίας, έβλεπαν έναν νεαρό και άπειρο σε πάγκο άνθρωπο του ποδοσφαίρου ο Χριστοβασίλης είδε τον “ρούκι” της σεζόν. Πέταξε στο καλάθι την παρωχημένη αντίληψη για τον προπονητή, είπε να μην ασπαστεί το “ο προπονητής πρέπει να είναι μεγάλο όνομα, έστω σαν πρώην παίκτης αν όχι και σαν προπονητής” δόγμα, αποφάσισε να δώσει την ευκαιρία σε έναν πρωτόπειρο – σε πάγκο Superleague – προπονητή και τώρα ζει για να απολαμβάνει τις μεγαλύτερες στιγμές που έχει ζήσει από την ημέρα που ανέλαβε τον ΠΑΣ.

Στους τακτικούς αναγνώστες του blog, και γενικότερα των κειμένων μου, δεν έχει νόημα να επαναλάβω την κρίση μου σχετικά με τις ικανότητες του Γιάννη Χριστόπουλου. Τώρα πια άλλωστε δεν χρειάζεται να μιλούν γι' αυτόν τα λόγια. Μίλησε η δουλειά του, όσο πιο δυνατά ήταν αυτό δυνατόν. Τώρα είναι η στιγμή να σταθεί η αγορά του ελληνικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου και να κοιτάξει προς τα πίσω αυτό το επίτευγμα του ΠΑΣ, ο οποίος τα συνδύασε όλα: έκανε πορεία για Ευρώπη την ίδια ώρα που αναδείκνυε ποδοσφαιριστές, που δημιουργούσε υπεραξίες, τις οποίες κάποια στιγμή θα εισπράξει και, κάπως έτσι, θα χρηματοδοτηθεί.

Πώς τα κατάφερε; Δίχως την χρήση μαγικού ραβδιού. Τα αυτονόητα των Ευρωπαίων έκανε ο Χριστόπουλος: πολύμηνο scouting για να επιλέξει ποδοσφαιριστές, διαχείριση του μπάτζετ σαν τεχνικός διευθυντής ή αγγλικού τύπου μάνατζερ, προσαρμογή των ιδεών του για το ποδόσφαιρο πάνω στα χαρακτηριστικά των παικτών του, καθημερινή παρακίνηση των ποδοσφαιριστών για να ξεπερνούν εαυτούς, μεθοδική ανάλυση των αντιπάλων του, πολλή καθημερινή δουλειά έστω υπό τις αντίξοες συνθήκες που δημιουργούσε η έλλειψη αγωνιστικών χώρων, ομαδικό πνεύμα στα αποδυτήρια χάρη στη δουλειά όλου του τεχνικού επιτελείου, προσπάθεια να λύνει τα καθημερινά προβλήματα μέσα από τη συνεργασία με την διοίκηση και τον πρόεδρο.

Είναι μεγάλη νίκη του κανονικού ποδοσφαίρου το επίτευγμα του Χριστόπουλου με τον ΠΑΣ. Κι είναι ευχή για το ποδόσφαιρο να δημιουργήσει μια μόδα, να διαμορφώσει και να παγιώσει μια νέα τάση ανάμεσα στους ιδιοκτήτες συλλόγων, ώστε αυτοί να αρχίσουν να εμπιστεύονται τους “προπονητές του πανεπιστημίου”, όπως αποκαλούν στην Πορτογαλία τους μορφωμένους αλλά όχι μεγάλους πρώην ποδοσφαιριστές. Ηταν μεγάλη μαγκιά του Χριστοβασίλη που έδειξε εμπιστοσύνη στον Χριστόπουλο. Επιτέλους ας κάνουν τέτοιες μαγκιές οι παράγοντες κι ας αφήσουν τις άλλες. Καιρός είναι.