Εις το όνομα του πατρός

Τσέζαρε Μαλντίνι
Ο αείμνηστος άσος των γηπέδων με σπουδαία καριέρα σε Μίλαν και εθνική Ιταλίας παρέδωσε τη σκυτάλη στο γιο του, ο οποίος όχι μόνο ακολούθησε τον ίδιο δρόμο, αλλά πέρασε κατά πολύ τον πατέρα του. Η πρώτη τους συνεργασία εντός γηπέδων ήρθε το 1986, όταν ο Τσέζαρε Μαλντίνι ήταν προπονητής στην εθνική U-21 της Ιταλίας και κάλεσε το γιο του, Πάολο. Δέκα χρόνια μετά, το 1996, ο Τσέζαρε ανέλαβε τη θέση του ομοσπονδιακού τεχνικού στην εθνική ανδρών της Ιταλίας, όπου όχι μόνο είχε για παίκτη το παιδί του, αλλά ο Πάολο Μαλντίνι ήταν και ο αρχηγός της ομάδας. Η τρίτη και τελευταία συνάντηση πατέρα-γιου ήταν στη Μίλαν, το 2001. Μετά την απομάκρυνση του Αλμπέρτο Τσακερόνι από το πάγκο, ο Τσέζαρε Μαλντίνι ανέλαβε υπηρεσιακός προπονητής και φυσικά για μία ακόμη φορά είχε αρχηγό τον τεράστιο Πάολο.

Σερ Άλεξ Φέργκιουσον
Όταν ο Σκωτσέζος τεχνικός κάθισε για πρώτη φορά στον πάγκο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, το 1986, ο γιος του ήταν 14 ετών. Ο Ντάρεν Φέργκιουσον εντάχθηκε στις ακαδημίες του συλλόγου και το 1990 ανέβηκε στην πρώτη ομάδα. Υπό τις οδηγίες του πατέρα του, αγωνίστηκε για τέσσερα χρόνια στο Ολντ Τράφορντ, χωρίς όμως πολλές συμμετοχές. Η συνέχεια της καριέρας του τον βρήκε σε ομάδες μικρότερων κατηγοριών, όμως το «μέγεθος» του Σερ Άλεξ ακολουθούσε τον Ντάρεν και όταν έγινε προπονητής. Μάλιστα, το 2010, όταν ο ίδιος απομακρύνθηκε από την τεχνική ηγεσία της Πρέστον, ο πατέρας του πήρε πίσω στη Γιουνάιτεντ τους τρεις παίκτες που της είχε παραχωρήσει ως δανεικούς, σε μια ένδειξη... τιμωρίας για την απόλυση του γιου του.

Γιόχαν Κρόιφ
Το 1988 ο σπουδαίος Ολλανδός αποχώρησε από το πάγκο του Άγιαξ, προκειμένου να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της Μπαρτσελόνα. Όπως ήταν λογικό, το δρομολόγιο Άμστερνταμ-Βαρκελώνη έκανε και ο γιος του, Ζόρντι, ο οποίος από τις ακαδημίες του «Αίαντα» βρέθηκε στη φημισμένη Μασία, η οποία ήταν έμπνευση του πατέρα του λίγα χρόνια νωρίτερα. Από τη δεύτερη ομάδα, το 1994, ο Ζόρντι Κρόιφ ανέβηκε στην πρώτη ομάδα, όπου εξακολουθούσε να είναι προπονητής ο πατέρας του. Ο αείμνηστος Γιόχαν Κρόιφ έδωσε πολλές ευκαιρίες στο γιο του, όμως με εξαίρεση το πρώτο διάστημα, ο Ζόρντι δεν μπόρεσε να τις εκμεταλλευθεί. Το 1996, ο πατέρας αποχώρησε από την τεχνική ηγεσία του συλλόγου και μαζί έφυγε και ο γιος. Αποδείχθηκε ποδοσφαιρικά ότι Κρόιφ ήταν ένας στην οικογένεια. Και αυτός δεν ήταν ο Ζόρντι...

Ζλάτκο Κράνιτσαρ
Στα σχεδόν 30 χρόνια προπονητικής καριέρας, ο Κροάτης έχει βρεθεί σε δεκάδες πάγκους, μεταξύ αυτών και της εθνικής ομάδας της χώρας του. Ο Ζλάτκο Κράνιτσαρ ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της «χρβάτσκα» το 2004 και τότε αποφάσισε να χρίσει διεθνή τον 20χρονο γιο του, Νίκο, που είχε ήδη πραγματοποιήσει αξιόλογη πορεία στα μικρότερα κλιμάκια των εθνικών ομάδων. Εκείνη την εποχή επικρίθηκε αρκετά από τους συμπατριώτες του για αυτή την «προνομιακή μεταχείριση», όμως με τον καιρό άπαντες κατάλαβαν ότι ο Νίκο Κράνιτσαρ άξιζε και με το παραπάνω την κλήση του στην εθνική. Μπορεί ο Ζλάτκο Κράνιτσαρ να αποχώρησε το 2006 από τη θέση του ομοσπονδιακού τεχνικού, όμως ο γιος του ήταν για πολλά χρόνια ηγέτης αυτής της ομάδας.

Ντάνι Μπλιντ
Μία από τις ηγετικές μορφές του ολλανδικού ποδοσφαίρου τη δεκαετία του ’90 μπήκε στο χώρο της προπονητικής το 2005, αναλαμβάνοντας την τεχνική ηγεσία του Άγιαξ. Εκείνη την εποχή, ο γιος του, Ντάλεϊ, αγωνιζόταν στις ακαδημίες του «Αίαντα». Ο Ντάνι Μπλιντ αποχώρησε, όμως το 2009 επέστρεψε στον Άγιαξ, αυτή τη φορά ως μέλος του τεχνικού επιτελείου. Ο γιος του βρισκόταν ήδη στην πρώτη ομάδα του συλλόγου, όμως είχε για προπονητή τον Μάρτιν Γιολ και στη συνέχεια τον Φρανκ Ντε Μπουρ. Λίγα χρόνια μετά, πατέρας και γιος αντάμωσαν ξανά στην εθνική Ολλανδίας, αυτή τη φορά ως προπονητής και παίκτης, αντίστοιχα. Τη διετία 2015-17, ο Ντάνι Μπλιντ ήταν ομοσπονδιακός τεχνικός των «οράνιε», με το γιο του, Ντάλεϊ, να είναι βασικό μέλος της ομάδας.