Serie A 2019-20: Στο κυνήγι της Κυρίας

ΠΑΟΚ - Παναιτωλικός με αμέτρητες αγορές και σούπερ αποδόσεις στη Vistabet.gr.

Από τη σεζόν 2011-12 η Ιταλία παρακολουθεί το ίδιο μονότονο πράγμα: Τη Γιούβε να ανοίγει συνεχώς την ψαλίδα, να καταρρίπτει τα ρεκόρ και να καταβροχθίζει τους τίτλους. Στο Τορίνο θέλουν πολύ να συνεχιστεί η... ρουτίνα, αλλά σε όλη την υπόλοιπη χώρα έχουν προετοιμαστεί για να την παγιδέψουν και να τη ρίξουν από τον θρόνο της. Η Νάπολι που είναι πάντα εκεί κοντά πιστεύει περισσότερο από ποτέ ότι ήρθε η ώρα της, ενώ η Ιντερ με τον Αντόνιο Κόντε είναι έτοιμη να φωνάξει ότι είναι και πάλι εδώ! Εδώ, όπως ο Φρανκ Ριμπερί που ξαναδίνει ενθουσιασμό στη Φλωρεντία, ή ο Μάριο Μπαλοτέλι που ξαναδίνει τρέλα όχι μόνο στη Μπρέσια αλλά σε όλη τη Serie A, απλά και μόνο με την παρουσία του. Την ίδια ώρα, η Μίλαν με τους Πάολο Μαλντίνι και Ζβόνιμιρ Μπόμπαν να την κατευθύνουν θέλει να κάνει ένα νέο ξεκίνημα με το βλέμμα στο μέλλον, ενώ στη Ρώμη οι Λατσιάλι θέλουν να βαδίσουν το ίδιο σίγουρα όπως τα προηγούμενα χρόνια και οι Τζαλορόσι να... επιστρέψουν σε αυτά τα προηγούμενα χρόνια. Οπως και να έχει, το φετινό ιταλικό πρωτάθλημα προμηνύεται πιο συναρπαστικό σε σχέση με την προηγούμενη 8ετία, έχοντας πολλά ερωτηματικά που θα απαντηθούν στους επόμενους εννιά μήνες. Pronti? Via!

ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ

Ο αποκλεισμός από τον Αγιαξ στους "8" του Champions League αποδείχθηκε μοιραίος για τον Μασιμιλιάνο Αλέγκρι, ο οποίος απαλλάχθηκε των καθηκόντων του έπειτα από μια 5ετία γεμάτη επιτυχίες εντός Ιταλίας. Η Γιουβέντους αποφάσισε ότι... χόρτασε από το ποδόσφαιρο του Μαξ και ότι θέλει πλέον να δει κάτι διαφορετικό, πιο ευχάριστο στο μάτι, αλλά εξίσου αποτελεσματικό, αναθέτοντας την συγκεκριμένη αποστολή στον Μαουρίτσιο Σάρι. Ο πρώην τεχνικός της Τσέλσι είναι λάτρης του επιθετικού ποδοσφαίρου, όπως απέδειξε και στη Νάπολι, αλλά υπάρχει μια μεγάλη διαφορά: Ως προπονητής που έχει ανάγκη να προπονεί καθημερινά προκειμένου οι παίκτες του να αφομοιώσουν πλήρως όσα θέλει, στους Παρτενοπέι είχε αυτή τη δυνατότητα με την ομάδα κλεισμένη για περισσότερο από ένα μήνα στο Dimaro για την προετοιμασία. Στη Γιουβέντους, όμως, με τις συνεχείς περιοδείες και την πνευμονία μετά την επιστροφή στο Τορίνο, αυτή η δυνατότητα δεν υπήρχε. Οι Μπιανκονέρι ενισχύθηκαν μεταγραφικά με τους Ντε Λιχτ, Ραμπιό, Ράμσεϊ ή τον νεαρό Τούρκο στόπερ Ντεμιράλ που γίνεται fan favourite σαν νέος Μοντέρο, αλλά θα χρειαστούν χρόνο για να γίνουν ομάδα Σάρι. Αυτόν τον χρόνο, όπως είπε ο Πάβελ Νέντβεντ, θα τον έχει ο προπονητής από τη διοίκηση. Ενδεχομένως και από τους τιφόζι. Από τον Αντσελότι ή τον Κόντε, όμως, μάλλον όχι...

ΝΑΠΟΛΙ

Τρεις φορές κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού οι Παρτενοπέι πόσταραν στα social media φωτογραφίες με τον Αουρέλιο Ντε Λαουρέντις, τον Κάρλο Αντσελότι και τους συνεργάτες του να παίζουν χαρτιά, γράφοντας: «Grande serenita». Αυτή η μεγάλη ηρεμία προκύπτει από το γεγονός ότι η Νάπολι είναι η ομάδα που έχει αλλάξει λιγότερο από οποιαδήποτε άλλη από όσες διεκδικούν ή θέλουν να διεκδικήσουν τον τίτλο. Ιδιος προπονητής, ίδιος κορμός, ίδια αγωνιστική φιλοσοφία, συν τον Ιρβινγκ Λοσάνο -την πιο ακριβή μεταγραφή της εποχής Ντε Λαουρέντις- και τον Κώστα Μανωλά δίπλα στον Καλιντού Κουλιμπαλί. Καλύτερη μεταγραφή κι από αυτές, όμως, ενδέχεται να αποδειχθεί αυτή στη... νοοτροπία. Σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια, στον ιταλικό νότο δεν κρύφτηκαν αυτό το καλοκαίρι και έκαναν ξεκάθαρο ότι ο στόχος είναι το scudetto. Ο ίδιος ο Αντσελότι, άλλωστε, παραδέχθηκε ότι «ναι, σε σχέση με τους αντιπάλους μας, ίσως έχουμε ένα προβάδισμα επειδή δεν έχουμε αλλάξει όσο αυτοί». Κι επειδή οι Ναπολιτάνοι έχουν αυτό το πλεονέκτημα, είναι και αυτοί που έχουν το πιο απαιτητικό ξεκίνημα στο πρωτάθλημα, έχοντας να ταξιδέψουν στις πρώτες δύο αγωνιστικές σε Φλωρεντία και Τορίνο (Γιουβέντους). Προφανώς τίποτα δε θα κριθεί στη 2η αγωνιστική, αλλά με δύο πιθανές νίκες, η Νάπολι θα... βάλει καλό αέρα στα πανιά της.

ΑΤΑΛΑΝΤΑ

Κάθε νέα σεζόν τα τελευταία χρόνια θεωρείται και ένα τεστ που θα πρέπει να περάσουν οι Μπεργκαμάσκι. Και το περνάνε. Η ομάδα του Τζαν Πιέρο Γκασπερίνι απέδειξε ότι δεν ήταν... φούσκα και φέτος πρέπει να περάσει ένα μεγάλο διαγώνισμα: Να παρουσιαστεί το ίδιο ανταγωνιστική στη Serie A έχοντας να αντεπεξέλθει και στο Champions League. Η Αταλάντα, πιστή στη λογική της, πούλησε τον Τζανλούκα Μαντσίνι στη Ρόμα αφού η πρόταση ήταν καλή, κινούμενη από εκεί και πέρα με λογική στις μεταγραφές της. Ο Λουίς Μουριέλ αναμένεται να βοηθήσει σημαντικά τους Ζαπάτα-Γκόμες-Ιλιτσιτς, ο Σκρτελ θα δώσει εμπειρία και το Atleti Azzurri d'Italia θα είναι το γνωστό καμίνι που δυσκολεύει τους πάντες. Κρίμα που δε θα το δούμε και στο Champions League, εκεί όπου η La Dea θα χρησιμοποιεί το Meazza, αλλά θα δούμε και πάλι τον Πάσαλιτς στο χώρο του κέντρου, αφού ανανεώθηκε ο δανεισμός του από την Τσέλσι. Οπως πιστεύουν στο Μπέργκαμο ότι θα ανανεωθεί η εμπιστοσύνη όλης της Ιταλίας προς την ομάδα του Γκασπερίνι, ο οποίος στην Αταλάντα ξεπέρασε τον εαυτό του και όσα μαγικά είχε κάνει στην Τζένοα.

ΙΝΤΕΡ

«Ενας από τους λόγους που ήθελα να παίξω στην Ιντερ, είναι ο Αντόνιο Κόντε. Είναι ένας από τους καλύτερους προπονητές του κόσμου, κατέκτησε δύο φορές πρωτάθλημα παραλαμβάνοντας ομάδες στην 7η θέση», είπε πριν λίγες ο Ρομέλου Λουκάκου και είναι σίγουρο ότι ο Κόντε πιστεύει πως μπορεί -μετά το Τορίνο και το Λονδίνο- να το κάνει από την πρώτη του χρονιά και στο Μιλάνο. Είναι, επίσης, σίγουρο ότι θα κάνει τα πάντα για να το πιστέψουν και οι παίκτες του, την ώρα που έχουν αρχίσει να το πιστεύουν οι ουδέτεροι (Τύπος, αναλυτές κλπ). Επειτα από ένα καλοκαίρι στο οποίο κατέγραψε την πιο ακριβή μεταγραφική καμπάνια της ιστορίας της, η Ιντερ μπαίνει στη νέα σεζόν με καλή τριάδα στην άμυνα μετά την απόκτηση του Γοδίν, με νέα πρόσωπα στο κέντρο μετά τις μεταγραφές των Μπαρέλα και Σένσι, με δύναμη στην επίθεση λόγω του Λουκάκου, με μεγάλο ενθουσιασμό στις τάξεις του κόσμου και με τους αντιπάλους να τους... σημαδεύουν ήδη. «Ξέρουμε πώς δουλεύει ο Κόντε, ξέρουμε πώς σκέφτεται ο Μαρότα, ξέρουμε ότι η Ιντερ ενισχύθηκε τόσο ώστε να μπαίνει στο πρωτάθλημα με στόχο την κατάκτηση του», είπε για παράδειγμα ο Πάβελ Νέντβεντ. Και ήταν κοπλιμέντο. Σαν κι αυτά που περιμένει ο Κόντε ότι θα πάρει η ομάδα του για τη νοοτροπία της, λέγοντας με ενθουσιασμό μετά το τέλος των φιλικών αγώνων ότι «οι παίκτες μου δε θέλουν να χάνουν ούτε στις προπονήσεις».

ΜΙΛΑΝ

Η αποτυχία της περσινής σεζόν, όταν χάθηκε το εισιτήριο για το Champions League, ήταν δεδομένο ότι θα έφερνε αλλαγές στους Ροσονέρι. Ο Λεονάρντο αποχώρησε για να αντικατασταθεί από τον Ιβάν Γκαζίδη, ο Τζενάρο Γκατούζο άφησε τη θέση του στον Μάρκο Τζαμπάολο, ο Πατρίκ Κουτρόνε πουλήθηκε για οικονομικούς λόγους και ο Πάολο Μαλντίνι παρέα με τον Ζβόνιμιρ Μπόμπαν αποφάσισαν να ενώσουν ξανά τις δυνάμεις τους. Οχι στον αγωνιστικό χώρο, δυστυχώς για τους τιφόζι του Diavolo, αλλά στα γραφεία, όπου κατέστρωσα τα πλάνα για τη νέα Μίλαν. Τη νεανική Μίλαν, αφού όλες οι κινήσεις που έγιναν για την ενίσχυση... βλέπουν στο μέλλον. Οι Τεό Ερναντέζ, Ράντε Κρούνιτς, Ραφαέλ Λεάο, Ισμαέλ Μπενασέρ και Ντουάρτε, εν αναμονή κάποιου ακόμη ενδεχομένως, δεν είναι ονόματα που θα τρελάνουν από χαρά τον οπαδό των Ροσονέρι που έχει δει παικταράδες και παικταράδες στην ομάδα του, αλλά είναι ονόματα που καλούνται να ανταποκριθούν στο παρόν για να βρεθεί φως και ελπίδα για καλύτερο μέλλον. Η αγωνιστική φιλοσοφία του Τζαμπάολο είναι αυτή του ποδοσφαίρου κατοχής, του ποδοσφαίρου με προτεραιότητα την επίθεση και έχοντας πάρει και την... ευλογία του Αρίγκο Σάκι, μπαίνει στην πιο δύσκολη, απαιτητική ή αγχωτική σεζόν της καριέρας του. Αν επιπλεύσει, στη Ροσονέρα πλευρά της πόλης μπορεί να χαμογελούν στο τέλος της σεζόν. Αν... πνιγεί, το "καράβι" θα συνειδητοποιήσει ότι έχει και πιο δύσκολα προσεχώς.

ΡΟΜΑ

Ο τρόπος με τον οποίο έκλεισε η περσινή σεζόν, με τους Τζαλορόσι δηλαδή να μένουν έξω από το Champions League που είχαν συνηθίσει, προμήνυε αλλαγές κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Και έγιναν. Ο Τζανλούκα Πετράκι, ως νέος τεχνικός διευθυντής, κλήθηκε να βάλει τα πράγματα σε μια σειρά και να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα που άφησε πίσω του ο Μόντσι... Οικονομικοί λόγοι ανάγκασαν τη Magica να πουλήσει τον Κώστα Μανωλά και τον Στέφαν Ελ Σαράουι, ενώ οι κινήσεις που έγιναν για την ενίσχυση ήταν προσεγμένες οικονομικά. Η Ρόμα αλλάζει στα άκρα της άμυνας, με τους Σπινατσόλα και Τζαπακόστα στο ρόστερ πλέον, έβαλε νέο αίμα στην άμυνα με τους Μαντσίνι και Τσετίν, πρόσθεσε στο κέντρο τους Ντιαβαρά και Βερετού, ενώ στο τέρμα θα έχει πλέον τον Πάου Λόπεθ από τη Μπέτις. Αυτό που δε θα έχει -και για τη συγκεκριμένη ομάδα μόνο ασήμαντο δεν είναι αυτό- είναι κάποιο από τα σύμβολα της. Ο Ντανιέλε Ντε Ρόσι δε θα βρίσκεται πλέον στον αγωνιστικό χώρο και ο Φραντσέσκο Τότι δε θα βρίσκεται στη διοίκηση, με τον πρόεδρο Τζέιμς Παλότα να ελπίζει ότι θα επικρατήσει το αισιόδοξο σενάριο (μια Ρόμα πιο σοβαρή, οργανωμένη, αξιόπιστη) και όχι το απαισιόδοξο (μια Ρόμα άπειρη), ώστε να αποφύγει νέες διαδηλώσεις εναντίον του. Για να έχει μια καλή σεζόν ο πρόεδρος των Τζαλορόσι, θα πρέπει ο Πάουλο Φονσέκα να αποδείξει ότι είναι ένας προπονητής που μπορεί να πιάσει στην Ιταλία και να περάσει στην ομάδα το επιθετικό στυλ ποδοσφαίρου που θέλει. Με τον Τζέκο πάντα σαν... φάρο στην επίθεση.

ΤΟΡΙΝΟ

«Να βελτιώσουμε την ομάδα; Να το κάνουμε, αλλά πως; Ο Μέσι, από όσο ξέρω, δεν πωλείται, ενώ την άμυνα μας θα τη ζήλευε και η Γιουβέντους», είχε πει πριν λίγες εβδομάδες ο πρόεδρος Ουρμπάνο Κάιρο, δείχνοντας την πίστη που υπάρχει στις τάξεις της Γκρανάτα. Η έξοδος στην Ευρώπη ήταν ένα σημαντικό επίτευγμα για τον Βάλτερ Ματσάρι, η παραμονή του οποίου σίγουρα βοηθάει ώστε να έχει συνέχεια -και ευελπιστεί και για συνέπεια- η ομάδα. Η Τορίνο απέφυγε κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού να αλλάξει πράγματα, με τις μεταγραφές ή τις αποχωρήσεις να μην μεταβάλουν ουσιαστικά την περσινή δυναμική της, αλλά αυτό που έχει αλλάξει είναι το γεγονός ότι υπάρχουν πλέον απαιτήσεις. Η έξοδος στην Ευρώπη, επομένως, θα είναι και φέτος στόχος για μια ομάδα που πιστεύει ότι έχει ακόμη να δώσει πράγματα. Ειδικά αν οι Μπελότι και Τζάτζα αρχίσουν νωρίτερα, σε σχέση με πέρυσι, να σκοράρουν, χωρίς να παραβλέπουν φυσικά να βοηθούν πάντα και ανασταλτικά τους συμπαίκτες τους. Η Τορίνο, άλλωστε, αυτό είναι ουσιαστικά: Μια ομάδα που δύσκολα χάνει, αλλά το ίδιο δύσκολα νικάει κιόλας. Οταν το κάνει λίγο πιο εύκολα, βγαίνει στην Ευρώπη.

ΛΑΤΣΙΟ

Η κατάκτηση του Coppa Italia πέρυσι ήταν η δικαίωση του Κλαούντιο Λοτίτο για τη στήριξη του στον Σιμόνε Ιντσάγκι και η ανταμοιβή του allenatore για τη δουλειά του τα προηγούμενα τρία χρόνια. Η λογική, βέβαια, λέει ότι ο Ιταλός προπονητής θα περίμενε να ανταμειφθεί και με δυνατή -σίγουρα πιο δυνατή από ό,τι τις προηγούμενες χρονιές, τουλάχιστον- μεταγραφική ενίσχυση, αλλά ο Λοτίτο και ο Ιγκλι Τάρε αποφάσισαν να κινηθούν προσεκτικά. Ή συντηρητικά, για τους τιφόζι των Λατσιάλι. Οι Μπιανκοσελέστι επέστρεψαν τον Μπαντέλι στη Φιορεντίνα, έχοντας οικονομικό κέρδος ένα χρόνο αφότου τον είχαν αποκτήσει από τους Βιόλα ως ελεύθερο, αλλά έχουν κρατήσει (εκτός κι αν συμβεί κάτι στις τελευταίες μέρες του Αυγούστου) τον Μιλίνκοβιτς-Σάβιτς, ελπίζοντας ότι θα είναι καλύτερος και πιο σταθερός σε σχέση με πέρυσι. Αν όντως συμβεί έτσι, η Λάτσιο θα πρέπει να υπολογίζεται στις ομάδες που θα διεκδικήσουν μέχρι και τις τελευταίες εβδομάδες του πρωταθλήματος μια θέση στην 4άδα. Οπως και τις προηγούμενες σεζόν όμως, έτσι και τώρα, η έλλειψη βάθους στο ρόστερ λογικά θα φανεί κάποια στιγμή και ο Ιντσάγκι θα αναγκαστεί να συμβιβαστεί με κάτι λιγότερο (έξοδος στο Europa League και ενδεχομένως κάτι καλό ξανά στο κύπελλο).

ΣΑΜΠΝΤΟΡΙΑ

Λίγες μέρες πριν ολοκληρωθεί η μεταγραφική περίοδος και με το πρωτάθλημα να ξεκινάει, οι Μπλουτσερκιάτι είναι σε διαδικασία αλλαγής ιδιοκτησίας, με τον Τζανλούκα Βιάλι (και τους επιχειρηματίες που τον στηρίζουν) να βρίσκεται στην τελική ευθεία των συζητήσεων με τον Μάσιμο Φερέρο. Αυτή θα είναι όντως μια σημαντική αλλαγή για τη Σαμπντόρια, σε ένα κατά τα άλλα ήρεμο καλοκαίρι. Οι Γενοβέζοι έκαναν θεωρητικά μια καλή κίνηση με την απόκτηση του Μουρίγιο για την άμυνα, αλλά έχασαν τους Πραέ και Αντερσεν. Πάνω απ' όλα, όμως, έχασαν τον προπονητή τους, αφού ο Μάρκο Τζαμπάολο αποφάσισε ότι δεν είχε κάτι άλλο να δώσει στους Μπλουτσερκιάτι, φεύγοντας για τη Μίλαν. Στη θέση του ήρθε ο Εουζέμπιο Ντι Φραντσέσκο, ο οποίος, πάνω-κάτω, έχει τα... ίδια μυαλά με τον προκάτοχο του. Αυτό μπορεί να είναι κάτι σαν... μαξιλαράκι ασφαλείας για την Σαμπντόρια, η οποία όμως για ακόμη μία χρονιά θα χρειαστεί αρκετά γκολ από τον Κουαλιαρέλα για να είναι το ίδιο καλή ή επικίνδυνη με πέρυσι. Ο Φάμπιο, το ξέρουμε όλοι, μέσα στη σεζόν θα βάλει 2-3 γκολάρες που θα προκαλέσουν θόρυβο, αλλά δεν είναι και αιώνιος. Ειδικά αν δεν έχει βοήθειες...

ΜΠΟΛΟΝΙΑ

Η φετινή σεζόν άρχισε με τον χειρότερο τρόπο για τους Ροσομπλού, αφού ο άνθρωπος που τους έσωσε πέρυσι και μάλιστα με εντυπωσιακή πορεία, ο Σίνισα Μιχαΐλοβιτς, δίνει μάχη με τη λευχαιμία. Η είδηση της ασθένειας του Σέρβου προπονητή προκάλεσε σοκ στη Μπολόνια και συγκίνηση σε όλη την Ιταλία, με τον ίδιο να ξεκαθαρίζει ότι θα κάνει κανονικά τη δουλειά του, είτε από τον πάγκο ορισμένες φορές, είτε από το σπίτι του. Αντιλαμβανόμενη, προφανώς, ότι η σεζόν θα είναι πιο δύσκολη από την περσινή, η διοίκηση αποφάσισε να ξοδέψει περισσότερα λεφτά από ό,τι θα περίμενε κανείς, με τους Ροσομπλού να κάνουν 100% δικό τους πλέον τον νεαρό εξτρέμ Ορσολίνι που έβγαλε μάτια την περασμένη χρονιά, ενώ παράλληλα αποκτήθηκαν με κανονική μεταγραφή και οι Σοριάνο - Σανσόνε. Η απώλεια του μέσου Πούλγκαρ, από την άλλη, είναι σημαντική αλλά όχι τόσο ώστε να... καταρρεύσει η ομάδα, η οποία θεωρητικά θα καταφέρει να σωθεί χωρίς να αγχωθεί ιδιαίτερα. Οχι και να εντυπωσιάσει ξανά όμως.

ΣΑΣΟΥΟΛΟ

Ο προπονητής Ρομπέρτο Ντε Τζέρμπι παρέμεινε, ο Ντομένικο Μπεράρντι παρέμεινε, ο Σένσι που έφυγε αντικαταστάθηκε από τον Ομπιάνγκ, ο Καπούτο που αποκτήθηκε θα δώσει βοήθεια στο γκολ και αν η Σασουόλο καταφέρει να καλύψει το κενό και του Ντεμιράλ στην άμυνα, θα είναι ουσιαστικά ίδια με πέρυσι. Τι σημαίνει αυτό; Οτι θα μπαίνει σε κάθε ματς για να παίξει ποδόσφαιρο και όχι κλεφτοπόλεμο, άρα θα πρέπει να θεωρούνται δύο πράγματα: Θα κάνει ζημιές σε μεγάλους, αλλά θα δεχθεί και πολλά γκολ σε κάποια ματς με αυτούς τους μεγάλους. Είτε έτσι, είτε αλλιώς, στο MAPEI Stadium η ζωή θα συνεχιστεί με ηρεμία...

ΟΥΝΤΙΝΕΖΕ

Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από όταν οι Φριουλάνι παρουσιάζονταν από τον Τύπο και γενικά τον κόσμο ως παράδειγμα προς μίμηση. Με τον συγκεκριμένο τίτλο να ανήκει πλέον στην Αταλάντα, η Ουντινέζε έχει αυτόν της ομάδας που πρέπει να παλεύει για να εξασφαλίσει την παραμονή της. Το έκανε πέρυσι και τα κατάφερε, με τον Ιγκορ Τούντορ -παραδόξως ίσως- να δίνει αυτό το κάτι παραπάνω που χρειαζόταν από τον πάγκο, θα πρέπει να το κάνει και φέτος με την αισιοδοξία να απουσιάζει. Η Ουντινέζε δεν άλλαξε πολύ κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και αυτό δεν είναι καλό, αλλά τουλάχιστον κράτησε τον Ντε Πάουλ. Αν τον χάσει στις τελευταίες μέρες της μεταγραφικής περιόδου, η σεζόν στη Dacia Arena θα είναι πολύ δύσκολη.

ΣΠΑΛ

Ηταν μία από τις ευχάριστες εκπλήξεις πέρυσι, αφού έπαιξε ανοιχτό ποδόσφαιρο, όμορφο σε πολλές περιπτώσεις και τελικά εξασφάλισε την παραμονή της. Κάτι σαν... scudetto για τον προπονητή Λεονάρντο Σέμπλιτσι, ο οποίος πήρε την Σπαλ στη Serie C και την ανέβασε στη Serie A, διατηρώντας τη εκεί. Αυτό καλείται να κάνει και φέτος, έχοντας χάσει τον Λατσάρι και έχοντας αποκτήσει τους Μούρτζια και Ντι Φραντσέσκο. Σε θεωρητικό επίπεδο, από την Σπαλ θα πρέπει να περιμένουμε ό,τι και πέρυσι: Ανοιχτό ποδόσφαιρο, πάθος και δυνατή έδρα. Αν αυτά αποδειχθούν ξανά αρκετά, θα φανεί στην πράξη.

ΦΙΟΡΕΝΤΙΝΑ

Ο κόσμος αγαπάει ξανά τον (νέο) ιδιοκτήτη του κλαμπ και τη διοίκηση, ο Βιτσέντσο Μοντέλα επέστρεψε σε μια ομάδα που αγαπάει, ο Κέβιν Πρινς Μπόατενγκ επέστρεψε στην Ιταλία επειδή αγαπάει τη Μελίσα Σάτα και ο Φρανκ Ριμπερί υπέγραψε επειδή η σύζυγος του αγαπάει τη Φλωρεντία. Γενικά, όπως καταλαβαίνει κανείς, η αγάπη είναι το κυρίαρχο συναίσθημα στο Artemio Franchi αυτό το καλοκαίρι, με το νέο αφεντικό, ο Ρόκο Κομίσο, να κάνει επιτέλους το όνειρο του πραγματικότητα και να κάνει την είσοδο του στο Calcio που αγαπάει. Αν ο Ιταλός επιχειρηματίας αγαπάει όντως το ποδόσφαιρο (είχε προσπαθήσει στο παρελθόν να πάρει μικρό ποσοστό μετοχών της Γιουβέντους και εν συνεχεία την πλειοψηφία των μετοχών της Μίλαν), τότε η Φιορεντίνα -ακόμη κι αν έχει σκαμπανεβάσματα φέτος- θα δει ωραία πράγματα τα επόμενα χρόνια. Αν αγαπάει την προβολή που θα του δώσει το ποδόσφαιρο ώστε να γίνει πιο γνωστός στη χώρα του ως ο ξενιτεμένος που τα κατάφερε στις ΗΠΑ, στη Φλωρεντία θα πρέπει να είναι προετοιμασμένοι και για περίεργα πράγματα. Οπως και να έχει, προς το παρόν, ο Λιρόλα μοιάζει καλός για δεξί μπακ, οι Μπαντέλι και Πούλγκαρ θα βοηθήσουν στο κέντρο, ο Μπόατενγκ μοιάζει αξιοπρεπής για την επίθεση και ο Ριμπερί είναι το κερασάκι στην τούρτα. Η οποία μπορεί να είναι νόστιμη τελικά, αν ο Κιέζα παρέμεινε στη Φλωρεντία με τη διάθεση που πρέπει και όχι ξενερωμένος επειδή δεν έφυγε για βορρά...

ΚΑΛΙΑΡΙ

Θα πρέπει να ανατρέξει κανείς πολλά χρόνια πίσω, στη δεκαετία του '90 κατά πάσα πιθανότητα, για να θυμηθεί το τελευταίο καλοκαίρι που στη Σαρδηνία υπήρχε τέτοιος ενθουσιασμός ενόψει της νέας σεζόν. Ενθουσιασμός που φάνηκε στην αποθεωτική υποδοχή του Ναϊνγκολάν που επέστρεψε στο πρώτο του ιταλικό "σπίτι", στα σχόλια που προκάλεσε η απόκτηση του Ουρουγουανού Ναχιτάν Νάντες από την Μπόκα Τζούνιορς, στα χαμόγελα που προήλθαν λόγω της παραμονής του Ρολάντο Μαράν στον πάγκο. Η Κάλιαρι που θέλει να έχει σύντομα το νέο σύγχρονο γήπεδο της, έχει προς το παρόν -θεωρητικά- ένα πολύ δυνατό δίδυμο στα χαφ και τον Ρογκ από τη Νάπολι για αντικαταστάτη του Μπαρέλα. Δεν έχουν άδικο, επομένως, στη Σαρδηνία που πιστεύουν ότι φέτος η παραμονή έχει εξασφαλιστεί πριν καν αρχίσει το πρωτάθλημα.

ΠΑΡΜΑ

Με τον ίδιο προπονητή από το 2016, τον Ρομπέρτο Ντ'Αβέρσα, οι Παρμέντσι είναι μια ομάδα που ξέρει τι θέλει στο γήπεδο και πώς θα το πάρει. Η απόκτηση του Ινγκλέζε την ενισχύει επιθετικά και το γεγονός ότι δεν έχασε κανέναν παίκτη σημαίνει ότι το ρόστερ μόνο καλύτερο μπορεί να είναι, οπότε στο Ennio Tardini ελπίζουν ότι αυτό θα φανεί στο γήπεδο. Οι Καραμό (από Ιντερ) και Ερνάνι (από Ζενίτ) θα δώσουν λύσεις, αλλά το σημαντικότερο για την Πάρμα μάλλον είναι ο Ζερβίνιο και το πώς θα παρουσιαστεί αυτός. Αν είναι όπως πέρυσι, η Πάρμα θα σωθεί γρήγορα. Σαν τις κούρσες του Ιβοριανού όταν βρίσκει χώρο δηλαδή, όποιος κι αν είναι απέναντι του.

ΤΖΕΝΟΑ

Σώθηκε την τελευταία στιγμή πέρυσι και γι' αυτό κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού ο Ενρίκο Πρετσιόζι αποφάσισε να προχωρήσει σε αλλαγές. Τόσο στον πάγκο, όπου ο Αουρέλιο Αντρεατσόλι "εξαργύρωσε" το καλό ποδόσφαιρο που έπαιξε η Εμπολι παρά τον υποβιβασμό της τελικά, όσο και στο ρόστερ, αφού έγινε μια σειρά από μεταγραφές. Με τον πρόεδρο να έχει οικονομικά προβλήματα τα τελευταία χρόνια, η Τζένοα δεν μπορεί να ρίξει... βόμβες στυλ Μιλίτο ή Τιάγκο, όπως κάποτε, αλλά και ο Πιναμόντι από την Ιντερ ή ο Σένε από τον Αγιαξ, μια χαρά ξεσήκωσαν τους τιφόζι. Το θέμα είναι να μην τους ξεσηκώσει και αρνητικά η ομάδα μέσα στη σεζόν, γιατί όταν στραβώνουν στο Marassi, βλέπουμε περίεργα σκηνικά...

ΜΠΡΕΣΙΑ

Σίγουρα δε θα είναι όπως στα 90's, όταν ο Κάρλο Ματσόνε στον πάγκο και ο Ντάριο Χούμπνερ στην επίθεση, τρέλαιναν το Mario Rigamonti. Ακόμη πιο σίγουρα, δεν υπάρχει στο ρόστερ της κάποιος... Ρομπέρτο Μπάτζιο ή Αντρέα Πίρλο, όπως στις αρχές των 00's. Παρ' όλα αυτά, η επιστροφή της Μπρέσια στη Serie A φέρνει ευχάριστες αναμνήσεις από το παρελθόν και στη Λομβαρδία ελπίζουν ότι θα δουν και την ευχάριστη πλευρά του Μάριο Μπαλοτέλι. Ο SuperMario επέστρεψε στην Ιταλία για να φορέσει τη φανέλα της ομάδας της πόλης του και δηλώνει έτοιμος να παλέψει για την επιστροφή του και στη Σκουάντρα Ατζούρα. Αν τα καταφέρει, θα έχει γράψει μια όμορφη ιστορία και θα έχει χαρίσει, για τα επόμενα χρόνια, ακόμη περισσότερες ευχάριστες αναμνήσεις όταν ακούς το όνομα "Μπρέσια".

ΛΕΤΣΕ

Τον Σεπτέμβριο του 2017 ο Φάμπιο Λιβεράνι ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Λέτσε και κατάφερε έπειτα από δύο σερί ανόδους να την επαναφέρει στη Serie Α. Η ομάδα από την Πούλια ενισχύθηκε με τον Λαπαντούλα για την επίθεση, βλέπει τα περισσότερα στοιχήματα στην Ιταλία (σύμφωνα με τις εταιρείες) να είναι υπέρ της παραμονής της, αλλά το αν θα τα καταφέρει ή όχι θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό από το πώς θα είναι, βαθμολογικά ή ψυχολογικά, μετά τις πρώτες 10 αγωνιστικές. Γιατί μέσα σε αυτές καλείται να αντιμετωπίσει τις Ιντερ, Τορίνο, Νάπολι, Ρόμα, Αταλάντα, Μίλαν, Γιουβέντους, Σαμπντόρια. Οχι και ό,τι καλύτερο για bentornato...

ΒΕΡΟΝΑ

Εξασφάλισε την άνοδο της μέσω των αγώνων μπαράζ και με τον Ιβάν Τζούριτς στον πάγκο θα επιδιώξει να είναι δυσκολοκατάβλητη. Λάτρης του 3-5-2, ο Κροάτης προπονητής δίνει πάντα προτεραιότητα στην άμυνα και δεν πρόκειται να αλλάξει τώρα, όντας σίγουρος ότι μόνο έτσι η πρωταθλήτρια του 1985 θα έχει ελπίδες παραμονής. Με τις μεταγραφικές κινήσεις της διοίκησης να μην είναι κάτι το ιδιαίτερο, η Ελλάς θα δώσει τη μάχη της, αλλά οι προβλέψεις δεν είναι με το μέρος της.