Το... κόμπλεξ του Πεπ και το ραντεβού με την ατυχία!

Την τελευταία φορά που ο προπονητής της Σίτι είχε κερδίσει την διοργάνωση του Champions League ήταν το 2011. Από τότε είτε με εκτός έδρας γκολ, είτε με χαμένα πέναλτι ή με άλλους τρόπους δεν έχει καταφέρει να πάρει ξανά τρόπαιο. Ο Ποκετίνο αναδείχθηκε ο μεγάλος θριαμβευτής στις αναμετρήσεις με την Σίτι και ο Γκουαρδιόλα βίωσε έναν σκληρό αποκλεισμό και μία... έξοδο από τ΄αστέρια. Ο φετινός τελικός του Champions League θα είναι ο έκτος στην σειρά χωρίς τον Καταλανό, που προφανώς δεν νιώθει και τόσο καλά για αυτό. Τι λέει ο βρετανικός Τύπος;

Είναι όμως νοκ άουτ αγώνες και όλα μπορούν να συμβούν. Κανένας δεν αποκτά το δικαίωμα να πάει απευθείας στον τελικό μόνο και μόνο επειδή έχει εξαιρετική ομάδα. Δεν πρέπει να αφήνουμε στην άκρη το γεγονός ότι ο Ισπανός έχει κερδίσει επτά τίτλους πρωταθλήματος σε εννέα σεζόν του ως τεχνικός και αυτόν τον μήνα ίσως τους κάνει οκτώ στις δέκα χρονιές. Έχει επίσης προπονήσει τρεις από τις πιο ισχυρές ομάδες στον κόσμο.

Γιατί λοιπόν αντιμετωπίζεται έτσι; Γιατί οι ομάδες του μετά τα Champions League που πήρε με Μπαρτσελόνα το 2009 και το 2011 συνεχίζουν να αποτυγχάνουν; Δύσκολα θα βρει κανείς έναν προπονητή που να διαβάζει τόσο πολύ όσο ο Γκουαρδιόλα και να δουλεύει με τακτικές και διαγράμματα.

Ωστόσο, όλοι προσπαθούν να κατανοήσουν αυτό το αγωνιστικό... χάος για την Σίτι στο παιχνίδι της στο Έτιχαντ με την Τότεναμ. Ναι, μπορεί να ισχυριστεί κανείς πως ο το σύστημα της Τότεναμ αύξησε για τα καλά την πίεση στη Σίτι, προκαλώντας εύκολα λάθη, που οδήγησαν και στα δύο πρώτα γκολ του Σον στο ματς.
Επίσης όμως μπορεί να παρατηρήσει πως το «διαμάντι» άφησε εκτεθειμένους τους μπακ της Τότεναμ, που ήταν βασικός παράγοντας στα τρία πρώτα γκολ της Σίτι.

Όπως φυσικά ότι έπαιξε τον ρόλο του και ο τραυματισμός του Μούσα Σισοκό στο πρώτο μέρος, αλλάζοντας τις ισορροπίες. Τίποτα από αυτά όμως δεν ήταν όσο καθοριστικά όσο το γκολ του Γιορέντε με τον γοφό του. Ο Ισπανός δεν θα ήταν ποτέ στον αγωνιστικό χώρο για να παίζει εάν δεν είχαν χτυπήσει οι Σισοκό και Κέιν. Ήταν ένας αστάθμητος παράγοντας και ένας παίκτης τον οποίο δεν περίμεναν στην Σίτι. Εκτός από αυτό όμως έπρεπε ο Τούρκος Τσακίρ να δει το VAR για να αποφανθεί εάν το γκολ έπρεπε να μετρήσει ή όχι.

Για τον Τσακίρ ήταν ξεκάθαρο όταν το είδε αλλά ακόμα και εάν στην προσπάθεια του Γιορέντε είχε βρει η μπάλα και στο χέρι του λογικά πάλι θα το κατακύρωνε με τον κανονισμό να αλλάζει τον Ιούνιο. Μετά φτάσαμε στην στιγμή του 93' με τον Στέρλινγκ να σκοράρει αλλά το VAR να έχει δείξει οφσάιντ στο ξεκίνημα της φάσης και το γκολ να ακυρώνεται. Ο Αγουέρο - που στο πρώτο ματς είχε χάσει πέναλτι - ήταν ο εκτεθειμένος παίκτης. Το μυαλό αυτομάτως πηγαίνει στον περσινό προημιτελικό με την λανθασμένη απόφαση για οφσάιντ στον Σανέ.. Αν το VAR υπήρχε και μετρούσε αυτό το γκολ της Σίτι (θα γινόταν το 2-0), τότε ποιος ξέρει το πως θα αντιδρούσε η Λίβερπουλ στο β' μέρος; Φυσικά υπάρχουν και άλλες ιστορίες που έχουν στερήσει τίτλους όπως του Γιάγια Τουρέ σε μία φάση που θα μπορούσε να είχε κρίνει τον τίτλο υπέρ της Μπαρτσελόνα το 2010, όταν είχε αποκλειστεί στα ημιτελικά από τη μετέπειτα τροπαιούχο Ίντερ του Μουρίνιο.

Ο Γκουαρδιόλα έχει οκτώ αποκλεισμούς στο Champions League ως προπονητής. Τρεις φορές λόγω των εκτός έδρας γκολ. Τρεις φορές επειδή οι παίκτες του έχασαν πέναλτι. Δυο φορές η ομάδα του "σφυροκοπούσε" τον αντίπαλο αλλά στο δεύτερο ματς της έλλειπε ένα γκολ για να περάσει. Αυτά είναι χωρίς να βάλουμε στην εξίσωση άλλα γεγονότα. Όπως την έκρηξη ηφαιστείου στην Ισλανδία που ανάγκασε την Μπαρτσελόνα να ταξιδέψει με λεωφορείο στο Μιλάνο το 2010, το πως σκόραρε με την Τσέλσι ο Ραμίρες το 2012, το αμυντικό λάθος που επέτρεψε στον Μπακαγιόκο να σκοράρει καθοριστικό γκολ με την Μονακό με κεφαλιά το 2017 και άλλα...

Αν ο Καταλανός αποκτήσει ένα κόμπλεξ κατωτερότητας όταν συμμετέχει στο Champions League δεν θα είναι έκπληξη.... Μεγάλωσε άλλωστε σε μία γενιά οπαδών της Μπαρτσελόνα που διαπίστωναν ότι η διοργάνωση αυτή δεν είναι για εκείνους, αλλά για τη Ρεάλ. Ήταν ένας 15χρονος ballboy στο τρομερό come back της αγαπημένης του ομάδας στον ημιτελικό του 1986 αλλά μετά την είδε να χάνει στον τελικό στα πέναλτι από την Στεάουα σε παιχνίδι στη Σεβίλλη και ενώ είχε επιτραπεί σε μόλις 200 οπαδούς να ταξιδέψουν από τη Ρουμανία.

Υπάρχει η "κατηγορία" στον Γκουαρδιόλα ότι ασχολείται περισσότερο με την επίθεση παρά την άμυνα. Ήταν κάτι που το έκανε και ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον και σε πολύ υψηλό επίπεδο αλλά με άλλη τακτική προσέγγιση. Η σχετική άποψη αναφέρει πως είναι πιο σωστό να έχεις πέντε φάσεις και ο αντίπαλός σου καμία, παρά είκοσι και ο αντίπαλός σου να κάνει έστω τρεις. Ένα άλλο στοιχείο είναι πως όποτε προσπαθεί να πάρει συγκεκριμένο αποτέλεσμα ή να συμβιβαστεί αυτό του πάει λάθος. Ήθελε για παράδειγμα στο πρώτο ματς με την Τότεναμ να πάρει τουλάχιστον το 0-0 αλλά απέτυχε. Ωστόσο, ο έμπειρος τεχνικός από τον ημιτελικό του 2009 με την Τσέλσι και μετά είναι και άτυχος. Δεν ήταν καν στην θέση άλλων προπονητών να βρουν μπροστά τους κάκιστους γκολκίπερ... Το πιο δύσκολο για εκείνον είναι ότι έχει φτιάξει μία ιστορία αποτυχίας στο Champions League όσο και να προσπαθεί και να παλεύει.