Ο βρυχηθμός των λιονταριών!

Μετά το χαμένο πέναλτι στον τελικό του 2002 ο Σισέ έχει την ευκαιρία να δώσει στην χώρα του το πρώτο Κόπα Άφρικα στην ιστορία της. Ο Σισέ ως προπονητής των Σενεγαλέζων είχε να δώσει το στίγμα για αυτήν την ομάδα λέγοντας πως «αυτή η γενιά είναι καλύτερη από την δική μου του 2002. Οι παίκτες μου, μου είχαν πει ότι θα πάνε καλύτερα από εμάς και τα κατάφεραν». Στην πραγματικότητα η Σενεγάλη εφόσον κερδίσει την Αλγερία στον τελικό του θεσμού την Παρασκευή η νέα "έκδοση" της Εθνικής θα αποδειχθεί καλύτερη από κάθε άλλη.

Ο Σισέ, που είχε χάσει καθοριστικό πέναλτι 17 χρόνια πριν, όταν η ομάδα του είχε πάει στη ρώσικη ρουλέτα με το Καμερούν, θα είναι σα να πάρει την δική του... ρεβάνς. Οι Μανέ, Γκουέγ και Σαρ μπορούν να πετύχουν εκεί όπου οι Ελ Χατζί Ντιούφ, Καμαρά και Φαντιγκά δεν έφτασαν ποτέ ως το τέλος. Ο ίδιος ο Αλιού Σισέ είναι σίγουρος από την αρχή πως τα πράγματα είναι διαφορετικά για την Εθνική Σενεγάλης.

Η Σενεγάλη έχει έναν πληθυσμό περίπου 15 εκατομμυρίων κατοίκων και σύμφωνα με τα τελευταία νούμερα διαθέτει 203 παίκτες στο εξωτερικό, σε 147 πρωταθλήματα που καλύπτουν τις σχετικές στατιστικές. Είναι η 16η πιο μεγάλη χώρα σε εξαγωγή παικτών, ένας τρομερός αριθμός με δεδομένο το μέγεθος της χώρας και της έλλειψης πόρων και πλούτου.

Υπάρχουν σίγουρα πιο "πλούσιες" ποδοσφαιρικές κουλτούρες ανά τον κόσμο και πιο καλές Σχολές - Ακαδημίες από τις Diambars και Generation Foot, που έχουν αναδείξει μεγάλα ταλέντα. Από εκεί βγήκαν οι Μανέ και Σαρ. Ο Γκουέγ επίσης, που είναι ίσως ο πιο σημαντικός παίκτης της Εθνικής στο τουρνουά. Η γενιά του 2019 της Σενεγάλης έχει παίκτες παγκόσμιας κλάσης που βγήκαν από μία σημαντική ποδοσφαιρική παραγωγική διαδικασία. Ένας πρώτος διεθνής τίτλος θα είναι η καρπός αυτής της δουλειάς, της προσπάθειας, αλλά και η ψυχική ικανοποίηση αυτής της γενιάς.

Ο Σισέ παραδέχθηκε πως η Τυνησία παραμένει μες στις παραδοσιακές δυνάμεις της Αφρικής και ίσως και το πνεύμα του παιχνιδιού και η σκληρότητά του να βοήθησε ειδικά προς το τέλος την ομάδα του. Ένα πολύ δυνατό χαρακτηριστικό των Σενεγαλέζων είναι η αντοχή τους και η εξαιρετική φυσική κατάστασή και ειδικά απέναντι σε πιο αδύναμους αντιπάλους. Ομάδες όπως η Ουγκάντα δεν άντεξαν πολύ στην πίεση και στη δυναμική των «Λιονταριών». Αντίθετα η επίσης δυναμική Τυνησία ανάγκασε την Σενεγάλη να λειτουργεί πιο τολμηρά και φυσικά με μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό ρίσκο.

Με την Τυνησία είχε το πιο δύσκολο παιχνίδι της στην διοργάνωση μετά την ήττα από την Αλγερία. Η απουσία του Καλιντού Κουλιμπαλί λόγω τιμωρίας θα προκαλέσει πρόβλημα στην αμυντική οργάνωση του Αλιού Σισέ και θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον το πως θα το χειριστεί. «Η φιλοσοφία μας ήταν πάντα ένα παιχνίδι την φορά. Θέλουμε να παίξουμε το καλύτερο δυνατό ποδόσφαιρο και να σβήσουμε μιά για πάντα την απογοήτευση του 2002», συμπλήρωσε.

Ποιος είναι όμως ο Σισέ; Ο Σενεγαλέζος ανέλαβε τον πάγκο της Σενεγάλης τον Μάρτη του 2015 αντικαθιστώντας τον Αλέν Ζιρές. Ηταν ο πιο χαμηλόμισθος του Μουντιάλ της Ρωσίας, αφού παίρνει 200.000 δολάρια τη χρονιά, όταν ο Γιόακιμ Λεβ βάζει στο λογαριασμό του 4.5 εκατ. Ο Σισέ θυμίζει τον Μπρούνο Μετσού, τον απίθανο κόουτς, που οδήγησε τη Σενεγάλη το 2002 στα προημιτελικά του Μουντιάλ. Ο Μετσού πέθανε από καρκίνο το 2013, όμως ζει για πάντα στο μυαλό και την καρδιά του 42χρονου τεχνικού. «Είναι σημαντικό να σκεφτόμαστε τον Μπρούνο. Ξέρω ότι μας κοιτάζει και μπορούμε να νιώσουμε την ενέργειά του. Η ομάδα του 2002 έδωσε πολλή χαρά και νομίζω ότι η σημερινή ομάδα θα κάνει το ίδιο» τονίζει.