Οι τρεις λόγοι που ενεργοποίησαν τη βόμβα της European Super League

Αλέξανδρος Λοθάνο 19 Απριλίου 2021 - 23:00

Ο Αλέξανδρος Λοθάνο εξηγεί γιατί οι δώδεκα σύλλογοι προχώρησαν στη δημιουργία της European Super League και κήρυξαν τον πόλεμο στη UEFA και τις Λίγκες.

Τα χρέη – μαμούθ του κορονοϊού
Διπλάσια έσοδα από το Champions League
Το «φτάνει» της UEFA και ο ρόλος της FIFA
Διαβάστε επίσης:

Η βόμβα στα θεμέλια του ευρωπαϊκού (και κατ’ επέκταση του παγκοσμίου) ποδοσφαίρου μπήκε και επίσημα με την ανακοίνωση της δημιουργίας της European Super League.

Και η τραγική ειρωνεία είναι ότι μπροστάρης σε αυτή την πρωτοβουλία που απειλεί ξεκάθαρα το Champions League είναι ο πρόεδρος της ομάδας που έχει (ορθά) κάνει σημαία την κατάκτηση των 13 τίτλων πρωταθλήτριας Ευρώπης.

Γιατί όμως ο Φλορεντίνο Πέρεθ και η Ρεάλ Μαδρίτης, καθώς και άλλοι έντεκα ισχυρότατοι σύλλογοι, προχώρησαν στην κήρυξη ανοιχτού πολέμου στη UEFA και τις Λίγκες, απειλώντας την σταθερότητα του ποδοσφαίρου, σε εγχώριο και ευρωπαϊκό επίπεδο;\

Τρεις είναι οι λόγοι (ζημίες από τον κορονοϊό, τα μεγαλύτερα έσοδα σε σχέση με το Champions League και η αρνητική στάση της UEFA), με κοινό στοιχείο, βεβαίως, το χρήμα.

Τα χρέη – μαμούθ του κορονοϊού

Ο κοινός θνητός αναρωτιέται εύλογα πως σύλλογοι – κολοσσοί όπως για παράδειγμα η Μπαρτσελόνα έχουν χρέη που πλέον φτάνουν το 1,5 δισεκατομμύριο ευρώ και, παρ’ όλα αυτά, είναι βιώσιμοι και δεν βάζουν λουκέτο, όπως θα έκανε μια οποιαδήποτε άλλη επιχείρηση με τέτοιο άνοιγμα.

Απλό: Γιατί γεννούν συνεχώς έσοδα. Η Μπάρτσα, αν δεν προέκυπτε η πανδημία του κορονοϊού, θα γίνονταν ο πρώτος ποδοσφαιρικός σύλλογος στην ιστορία με ετήσια έσοδα που θα ξεπερνούσαν το ένα δισεκατομμύριο ευρώ. Ταυτόχρονα, βεβαίως, τα έξοδα αγγίζουν αυτό το ποσό, αλλά το ισοζύγιο θα ήταν θετικό, ούτως ή άλλως.

Ο ιός Covid-19, όμως, δεν έπληξε ανεπανόρθωτα μόνο την ανθρώπινη ζωή, αλλά και την οικονομία του πλανήτη και, βεβαίως, αυτή του (μεγάλου) μικρόκοσμου του ποδοσφαίρου.

Οι δώδεκα ιδρυτικοί σύλλογοι της European Super League (Άρσεναλ, Ατλέτικο Μαδρίτης, Γιουβέντους, Ίντερ, Λίβερπουλ, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Μάντσεστερ Σίτι, Μίλαν, Μπαρτσελόνα, Ρεάλ Μαδρίτης, Τοτεναμ και Τσέλσι), μόνο για το πρώτο τρίμηνο της πανδημίας, είχαν απώλειες της τάξεως του 1,5 δισεκατομμυρίου ευρώ, χωρίς μάλιστα να υπολογίζονται σε αυτά οι ζημίες της Λίβερπουλ, αφού ο αγγλικός σύλλογος δεν τις έχει ανακοινώσει.

Προσοχή, μιλάμε ΜΟΝΟ για το ένα τρίμηνο και όχι για μια ολόκληρη σεζόν, όπως είναι η φετινή. Χωρίς φιλάθλους στα γήπεδα, χωρίς όλα τα παρελκόμενα της παρουσίας τους, με «μοναδικά» έσοδα τα τηλεοπτικά δικαιώματα και τις χορηγίες, με το ύψος των τελευταίων να έχουν πέσει και αυτές λόγω της απουσίας του κόσμου.

Here's a clue as to why 12 clubs have signed up for a European Super League:

They lost a combined £1.2 billion in 2019/20 before player sales*

And that was for a season where only the last 3 months were impacted by COVID...

*Liverpool have not yet published their accounts pic.twitter.com/7o1ubiDX6z
— Swiss Ramble (@SwissRamble) April 18, 2021

Διπλάσια έσοδα από το Champions League

Οι σύλλογοι ψάχνουν εναγωνίως τρόπο να ρεφάρουν (σταδιακά) αυτή την τεράστια χασούρα και, βάσει του πλάνου της European Super League, τα ετήσια έσοδά τους από την συμμετοχή τους σε αυτή την κλειστή Λίγκα μπορεί να είναι μέχρι και διπλάσια, σε σχέση με το Champions League.

Η διοργανώτρια αρχή της ESL υποστηρίζει ότι έχει εξασφαλίσει, με την στήριξη του αμερικανικού χρηματοπιστωτικού ιδρύματος JP Morgan, χρηματοδότηση ύψους τεσσάρων δισεκατομμυρίων ευρώ για να το μοιράσει μεταξύ των συμμετεχόντων, με την μερίδα του λέοντος να αναλογεί στους δώδεκα ιδρυτικούς συλλόγους και τους τρεις που θα προστεθούν στην ιδρυτική ομάδα.

Υπολογίζεται ότι κάθε σύλλογος θα βγάζει τον χρόνο, απλώς με την συμμετοχή του στη φάση ομίλων, ένα ποσό που θα αγγίζει τα 180 εκατομμύρια ευρώ και θα ξεπερνάει τα 200, σε περίπτωση κατάκτησης του τροπαίου.

Την ίδια ώρα, οι τελευταίες νικήτριες του Champions League έφτασαν σε συνολικά έσοδα που αγγίζουν τα 110 εκατομμύρια ευρώ. Με λίγα λόγια, δηλαδή, η συμμετοχή και μόνο στη ESL θα αποφέρει περισσότερα χρήματα σε μια ομάδα, σε σχέση με μια πρωταθλήτρια του CL.

Πέραν αυτών των εσόδων, όμως, τα 12+3 ιδρυτικά μέλη θα μοιραστούν, με την υπογραφή της συμφωνίας, άλλα 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ (μάξιμουμ περί τα 350 εκατομμύρια ανά σύλλογο), τα οποία υποχρεούται να χρησιμοποιήσει σε υποδομές, αναπτυξιακά προγράμματα, ακαδημίες και, βεβαίως, για να περιορίσει την ζημία από τον αντίκτυπο της πανδημίας.

Η νέα, κλειστή διοργάνωση, βεβαίως, έχει ως βασικούς ευνοούμενους τους 15 ιδρυτικούς συλλόγους και όχι τους πέντε που θα προστίθενται κάθε χρόνο, ώστε να διαμορφώνεται η φάση των δύο ομίλων, με δέκα ομάδες έκαστη.

Βάσει του πλάνου, λοιπόν, οι πέντε συμπληρωματικές» ομάδες δεν θα έχουν λόγο στις αποφάσεις που θα λαμβάνονται, θα εξαιρούνται από ένα 15% των εμπορικών εισόδων της νέας διοργάνωσης, αλλά και από το 50% του συνολικού κεφαλαίου, το οποίο ετησίως υπολογίζεται στο 1,8 δισ. ευρώ!

Με λίγα λόγια, τα δικά μας δικά μας και τα δικά σας, δικά μας, αφού και μεταξύ των 12+3 ιδρυτικών μελών, μόνο οι έξι (δεν έχουν διαρρεύσει ποιοι) θα εισπράξουν το μάξιμουμ των 350 εκατομμυρίων ευρώ τον χρόνο.

Το «φτάνει» της UEFA και ο ρόλος της FIFA

Στην ανακοίνωσή της για την European Super League, η συνήθως τυπική UEFA χρησιμοποιεί την έκφραση «enough is enough». Φτάνει, δηλαδή. Και αυτό έχει να κάνει με τις συνεχείς υποχωρήσεις που κάνει η ευρωπαϊκή συνομοσπονδία στα «θέλω» των ισχυρότερων ομάδων από τα τέλη της δεκαετίας του ’80.

Αρχικά, αυτές οι υποχωρήσεις οδήγησαν στη δημιουργία του (άκρως πετυχημένου) Champions League, το οποίο με το πέρασμα των ετών διαμορφώθηκε με τέτοιο τρόπο που ικανοποιούσε όλο και περισσότερες απαιτήσεις των μεγάλων, διευρύνοντας παράλληλα το χάσμα μεταξύ των πιο ισχυρών και των υπολοίπων.

Η UEFA δέχθηκε και την αύξηση των αγώνων, ώστε να αποκομίσουν οι ομάδες και άλλα έσοδα, αλλά προφανώς αυτά δεν κρίθηκαν αρκετά, αφού η πανδημία του κορονοϊού έφερε πολύ μεγάλες απώλειες, τις οποίες βεβαίως η ευρωπαϊκή συνομοσπονδία δεν έχει την διάθεση (και προφανώς την δυνατότητα) να καλύψει.

Την ίδια ώρα, η FIFA έβγαλε ανακοίνωση light και ζήτησε «συνεργασία και διάλογο για το καλό και την αλληλεγγύη του ποδοσφαίρου». Ο λόγος αυτής της στάσης; Η συναίνεση των συλλόγων για την δημιουργία του διευρυμένου, πολύ φιλόδοξου Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων, το μεγάλο όνειρο του προέδρου Τζιάνι Ινφαντίνο.

Που θα καταλήξει αυτή η… μάχη χαρακωμάτων στο σώμα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου; Ουδείς δεν μπορεί να προβλέψει, αλλά για όλους ισχύει ότι «μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε».

Το Champions League και το Europa League, δηλαδή, χάνουν πολλή από την λάμψη (και τα έσοδα) χωρίς τις δώδεκα ιδρυτικές ομάδες του European Super League. Αυτές οι ομάδες, από την άλλη, δεν μπορούν να επιβιώσουν χωρίς να συμμετέχουν στα εγχώρια πρωταθλήματα, με βάση την απειλή των Λιγκών.

Η FIFA, τέλος, δεν μπορεί να διανοηθεί Παγκόσμιο Κύπελλο χωρίς την συμμετοχή παικτών από τις μεγάλες ομάδες, αφού αυτοί είναι οι «κράχτες» σε αυτές τις διοργανώσεις, κάτι που ισχύει και για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα.