«Να εκδοθούν χαρτονομίσματα του ενός και των δύο ευρώ»

Αναλυτικά η ερώτηση του κ. Μιχελάκη:

«Κύριε Υπουργέ,

Πριν λίγες ημέρες παρουσιάστηκε από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα το νέο χαρτονόμισμα των 5 ευρώ. Με αφορμή το γεγονός αυτό, επανέρχεται εύλογα στο προσκήνιο το ζήτημα της έκδοσης των χαρτονομισμάτων του ενός και των δύο ευρώ.

Είναι αλήθεια ότι από την πρώτη στιγμή που υιοθετήθηκε το ευρώ ως κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα, ετέθη στο δημόσιο διάλογο ο δικαιολογημένος προβληματισμός σχετικά με την ανάγκη έκδοσης τραπεζογραμματίων του ενός και των δύο ευρώ.

Αυτό συνέβη, γιατί απεδείχθη εξαρχής ότι τόσο στην Ελλάδα όσο και σε άλλες χώρες - μέλη της Ευρωζώνης, η αντικατάσταση των τραπεζογραμματίων του εθνικού τους νομίσματος από τα κέρματα του ενός και των δύο ευρώ, δημιούργησε σύγχυση στους καταναλωτές, οδηγώντας σε ένταση των πληθωριστικών πιέσεων και κατ’ επέκταση σε ενίσχυση της ακρίβειας.

Το φαινόμενο αυτό αποδίδεται στη διαφορετική αίσθηση της πραγματικής αξίας των χρημάτων, την οποία έχει το ευρύ καταναλωτικό κοινό, ανάλογα με το εάν συναλλάσσεται με κέρματα ή χαρτονομίσματα, ακόμη και της ίδιας ονομαστικής αξίας.

Όταν για παράδειγμα στην Ελλάδα μέχρι την αλλαγή του νομίσματος το 2002 κυκλοφορούσαν χαρτονομίσματα των 50, 100 και 200 δραχμών, τα οποία ισοδυναμούσαν μόλις με 0.15, 0.29 και 0.58 ευρώ αντίστοιχα, γίνεται αντιληπτή η πλασματική αίσθηση που εύκολα μπορεί να έχουν οι καταναλωτές, σχετικά με την πραγματική αξία του χρήματος, όταν συναλλάσσονται με τα κέρματα – υποδιαιρέσεις του ευρώ.

Κάτι ανάλογο συνέβη με την εισαγωγή του κέρματος των δύο ευρώ στην ελληνική αγορά, το οποίο αντιστοιχούσε σε 681,5 δραχμές, προκαλώντας την εύλογη σύγχυση του καταναλωτικού κοινού, που για πρώτη φορά βρέθηκε να συναλλάσσεται για τις καθημερινές του ανάγκες με ένα κέρμα τόσο μεγάλης αξίας.

Γίνεται λοιπόν φανερό ότι τόσο η κυκλοφορία κερμάτων υψηλής ονομαστικής αξίας, όσο και η απουσία τραπεζογραμματίων μικρής κοπής, ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για την πλημμελή συνειδητοποίηση της πραγματικής αξίας του νομίσματος από τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με το σκεπτικό αυτό στις ΗΠΑ κυκλοφορεί ήδη από το 1974 αδιαλείπτως χαρτονόμισμα του ενός δολαρίου, προκειμένου να διευκολύνονται οι καταναλωτές στο να διαθέτουν πραγματική αίσθηση της αξίας των χρημάτων τους.

Επίσης αξίζει να σημειωθεί ότι το 2005 στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εκδόθηκε ψήφισμα με θέμα την ανάγκη προώθησης της έκδοσης τραπεζογραμματίων 1 και 2 ευρώ, το οποίο υπέγραψαν συνολικά 371 Ευρωβουλευτές από ολόκληρο το πολιτικό και γεωγραφικό φάσμα, με πρωτοβουλία της Ιταλίδας Ευρωβουλευτού του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Amalia Sartori.

Όμως το παραπάνω ψήφισμα συνάντησε την αρνητική στάση του τότε Προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Jean-Claude Trichet, ο οποίος επικαλέστηκε ως επιχείρημα το υψηλό κόστος έκδοσης των εν λόγω χαρτονομισμάτων.

Με αφορμή την σοβαρή οικονομική κρίση, που μαστίζει ιδίως τις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου, κρίνεται απολύτως αναγκαία η άμεση επαναφορά αυτού του σοβαρού ζητήματος προς τους αρμόδιους φορείς, κάτι που θα μπορούσατε να πράξετε εσείς κ. Υπουργέ, τόσο προς την Κομισσιόν όσο και προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Επειδή παρά τα ένδεκα χρόνια που πέρασαν από την έλευση του ευρώ, το πρόβλημα παραμένει επίκαιρο,

Επειδή το κόστος έκδοσης των χαρτονομισμάτων θα είναι κατά πολύ υποδεέστερο συγκριτικά με το όφελος που θα προκύψει για την Ευρωπαϊκή οικονομία και τους Ευρωπαίους καταναλωτές,

Επειδή, σε κάθε περίπτωση, το συμφέρον των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι σαφώς υπέρτερο και σημαντικότερο από τα έξοδα λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας,

Επειδή η έκδοση τραπεζογραμματίων του ενός και των δύο ευρώ είναι σε θέση να λειτουργήσει ως μέσο συγκράτησης της ακρίβειας,

Κατόπιν των ανωτέρω, ερωτάσθε κ. Υπουργέ :

Ποια είναι η θέση σας για το παραπάνω ζήτημα ;

Σε ποιες ενέργειες σκοπεύετε να προβείτε προκειμένου αυτό να αναδειχθεί και να προωθηθεί στα αρμόδια όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης;»