Σχέδια ανοικοδόμησης σε υποθηκευμένο οικόπεδο

Το Βερολίνο παρέμεινε άτεγκτο και οχυρωμένο στις αξιώσεις του, το Παρίσι και η Ρώμη προσυπέγραψαν –επί της ουσίας και στο ακέραιο– τις γερμανικές απόψεις, το εκτός ευρωζώνης Λονδίνο κάλεσε την Ελλάδα να ενεργήσει με υπευθυνότητα και η ΕΚΤ έλαβε μία ακραία απόφαση- λαιμητόμο για τη χώρα.

Κορωνίδα των προτροπών ήταν η θέση της Ουάσιγκτον, μόλις λίγα 24ωρα μετά την παρέμβαση Ομπάμα, ότι η Αθήνα οφείλει να συνεργαστεί με τους ευρωπαίους εταίρους της και το ΔΝΤ.

Η νέα κυβέρνηση δεν βρέθηκε προ απρόβλεπτων εξελίξεων, καθώς ουδείς ανέμενε ότι το αποτέλεσμα της 25ης Ιανουαρίου θα επηρέαζε καθοριστικά τους πανευρωπαϊκά διαμορφωμένους συσχετισμούς.

Υπό το πρίσμα του ρεαλισμού, η θέση της χώρας –ώρα με την ώρα– καθίσταται εξαιρετικά δύσκολη στα όρια της δραματικής. Η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα τραπέζι συνομιλιών, όπου η αντίπερα πλευρά κρατάει στα χέρια της όλα τα πλεονεκτήματα: χρήματα, χρόνο, πολιτική ισχύ, αλλά και δεσμεύσεις, που ανέλαβαν οι προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις.

Αντιφατικό, πλην καθόλου παράδοξο, είναι το γεγονός ότι όσο θα αυξάνεται η εξωτερική πίεση τόσο θα προστίθενται δυνάμεις στο πολιτικό κεφάλαιο του κ. Αλ. Τσίπρα: κοινωνικές ομάδες, που δεν ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε διατηρούν κάποια πολιτικοιδεολογική συγγένεια με την Κουμουνδούρου, αντιμετωπίζουν θετικά το δεκαήμερο «δείγμα γραφής» της κυβέρνησης.

Και τούτο είναι ευεξήγητο. Το σώμα της ελληνικής κοινωνίας, στο συντριπτικό μέρος του, καταβλήθηκε από την ανέχεια και τα αλλεπάλληλα αδιέξοδα της τελευταίας πενταετίας, αλλά κυρίως κουράστηκε να απειλείται διαρκώς ότι σε περίπτωση «απείθειας» της χώρας θα προκύψουν πολύ χειρότερες καταστάσεις.

Με άλλα λόγια, το τιμωρό χέρι του Βερολίνου περιτυλιγμένο με ύφασμα Βρυξελλών έπαψε να προκαλεί τρόμο σε μεγάλα τμήματα του ελληνικού πληθυσμού, διότι αυτά έχουν ήδη απολέσει τα πάντα: ικανοποιητικό βιοτικό επίπεδο, προοπτική για το μέλλον, προσωπική και συλλογική αξιοπρέπεια.

Βάσει αυτών, και με δεδομένη την απουσία αντιπολιτευτικών δυνάμεων στιβαρού χαρακτήρα, η κυβέρνηση μπορεί να υπολογίζει βάσιμα ότι το αμέσως επόμενο διάστημα θα διατηρήσει το σαφές πλεονέκτημα συσχετισμών στο εσωτερικό επίπεδο.

Ο κ. Τσίπρας και το επιτελείο του δεν φέρουν καμμία ευθύνη για την κατάσταση της χώρας. Έως τις 25 Ιανουαρίου 2015. Ωστόσο φέρουν ευθύνη, βαριά και ιστορική, ώστε εφεξής η χώρα να βαδίσει στο λιγότερο επικίνδυνο –για την ίδια– δρόμο.

Στη χθεσινή ομιλία του στην ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ ο πρωθυπουργός κάλεσε άπαντες να δώσουν «κάθε ικμάδα δυνάμεων», προκειμένου «να ξαναχτίσουμε την πατρίδα μας σε θεμέλια δικαιοσύνης, δημοκρατίας, ισότητας και προκοπής».

Αυτονόητη προϋπόθεση, όμως, για να ανοικοδομήσει κάποιος, είναι να έχει ιδιοκτησία οικοπέδου. Αλλά η καταθλιπτική πραγματικότητα παραμένει ότι -εδώ και καιρό- το ελληνικό οικόπεδο έχει υποθηκευθεί στους άρχοντες του ευρωιερατείου.

Πηγή: news4all.gr