Προσοχή, περνάει αεροπλάνο!

Προσοχή, περνάει αεροπλάνο!
Ο Νίκος Παπαδογιάννης σας προσκαλεί σε ταξίδι μακρυνό και ονειρεμένο, στην Καραϊβική.


Θα είδατε, ίσως, τη φωτογραφία με το γιγάντιο αεροπλάνο που περνάει πάνω από τα κεφάλια των λουομένων και προσγειώνεται μερικά μέτρα από την αμμουδιά. Ισως να είδατε και το σχετικό βίντεο, εάν ακόμη αντέχετε να παρακολουθείτε τα δελτία ειδήσεων.

Τι θα λέγατε να σας παρασύρω σε ένα κυριακάτικο νοερό ταξίδι με τροπική αύρα;

Οι φωτογραφίες που συνοδεύουν το κείμενο δεν είναι τραβηγμένες από κάποιον Ολλανδό τουρίστα, αλλά δικές μου. Πριν σπεύσετε να στηλιτεύσετε τον έκλυτο βίο της αφεντιάς μου, σημειώστε ότι μία εβδομάδα διακοπών στην Καραϊβική ή στην Ταϊλάνδη ή σε κάποιον άλλο εξωτικό προορισμό ισοδυναμεί οικονομικά με δεκαήμερο στη Σαντορίνη ή στη Μύκονο.

 

Ή και λιγότερο, αν κάποιος κάνει κουμπαρά και προγραμματίζει έγκαιρα. Δεν χρειάζεται να γράψω αν αξίζει ή όχι.

Το St Maarten είναι ένα ευρωπαϊκό νησί φυτεμένο στις παρυφές του τριγώνου των Βερμούδων. Το βόρειο τμήμα είναι γαλλική κτήση, ακούει στο όνομα Σεν Μαρτέν και έχει αύρα τρικολόρ. Το νότιο ανήκει στο βασίλειο της Ολλανδίας και καλείται Σιντ Μάαρτεν. Εχει καζίνα και θυμίζει περισσότερο αμερικανικό θέρετρο.

Δεν υπάρχει πολύς χώρος για αεροδρόμιο στο μικρό ημιορεινό νησί. Η ευθεία που επελέγη για τον διάδρομο προσγειώσεων και απογειώσεων ξεκινάει -όπως και σε πολλά άλλα νησάκια της Καραϊβικής- από την ακροθαλασσιά. Αλλιώς θα έστελνε τα αεροπλάνα κατ'ευθείαν στο βουνό. Ή θα περιοριζόταν σε μικρά αεροσκάφη για τις ανάγκες της γειτονιάς.

Αλλά πώς να χωρέσουν οι ορδές των Ευρωπαίων και Αμερικανών τουριστών σε 30θέσια και 40θέσια; Οι επιβάτες τους δεν γεμίζουν όχι καζίνο, αλλά ούτε καφενείο.

Οι προσγειώσεις των κολοσσιαίων τζετ είναι καθημερινό αξιοθέατο στην παραλία Μάχο. Ιδίως κατά τις 4 το απόγευμα, που καταφτάνουν οι γεμάτες πτήσεις από Παρίσι, Αμστερνταμ και Αμερική.

Εχει ένα μπαράκι ονόματι Sunset Beach, με ωραίες ροκ μουσικές, ακριβώς πάνω στο κύμα. Ο μαυροπίνακας, σε σχήμα σανίδας του σερφ, δεν γράφει τις τιμές των πολύχρωμων κοκτέιλ, αλλά τις ώρες άφιξης των πολύχρωμων αεροπλάνων: Air France 16:05, Delta 16:38, KLM 17:11.

To βλέπεις από μακριά να έρχεται, το γυαλιστερό σιδερένιο πουλί. Μετά από λίγο, ακούς και τον βρηχυθμό του.

Παρατάς τη μπύρα και τα νάτσος, αρπάζεις τη φωτογραφική μηχανή και ορμάς για το σπάνιο κλικ. Ή ετοιμάζεσαι να χαιρετήσεις τους τουρίστες που κοιτάζουν αποσβολωμένοι από τα φινιστρίνια. Ή ξαπλώνεις στην άμμο και βλεπεις το αεροπλάνο να περνάει 15 μέτρα πάνω από το κεφάλι σου, με την κοιλιά του έτοιμη να σε καταπιεί.

Εκεί που τελειώνει η αμμουδιά, έχει δρομάκι. Και ακριβώς στο απέναντι "πεζοδρόμιο", πίσω από το απαραίτητο συρματόπλεγμα, αρχίζει ο διάδρομος προσγείωσης.

Πολλοί προτιμούν την ώρα της απογείωσης, όταν τα τζετ πιάνουν θέση δίπλα ακριβώς στην παραλία για να ξεκινήσουν την κούρσα τους. Η απόκοσμη δύναμη της τουρμπίνας μπορεί να εκτοξεύσει άνθρωπο, ζώο και αδέσποτα αντικείμενα απ'ευθείας στη γαλαζοπράσινη θάλασσα.

Οταν καταφτάνει το θηρίο, ανάβει κόκκινο φανάρι για τα αυτοκίνητα και κόκκινο ανθρωπάκι για τους πεζούς. Ταυτόχρονα, το φωτεινό αεροπλανάκι στον σηματοδότη γίνεται πράσινο. Και ο σώζων εαυτόν σωθήτω.

Για να περνάνε την ώρα ανάμεσα στις προσγειώσεις, οι τουρίστες και οι ντόπιοι κάνουν ηλιοθεραπεία, τσαλαβουτάνε στα ρηχά, πίνουν μπύρες (President ή Red Stripe), γεμίζουν τις μπαταρίες για τον χειμώνα και τζογάρουν στα καβουράκια.

Ναι, στα καβουράκια, κάτι μικροσκοπικά που μοιάζουν με σαλιγκάρια, με αριθμό στο καβούκι τους. Επιλέγεις τυχαία ένα νούμερο και περιμένεις. Επειτα εμφανίζεται ο τύπος με τον κουβά, αδειάζει τα άμοιρα καβούρια σε έναν κύκλο και περιμένει να δει ποιο θα φτάσει πρώτο στην περίμετρο. Οποιος έχει ποντάρει πάνω του, πίνει και τρώει δωρεάν.

Οχι το καβούρι, βέβαια. Οι αθλητές δεν είναι για την κατσαρόλα.

Οι αμμουδιές στο (χάριν συντομίας) SXM είναι μαγευτικές, καλύτερες από ο,τιδήποτε έχετε δει στα μέρη μας. Μη το πολυπιστεύετε το κλισέ, ότι "η Ελλάδα έχει τις καλύτερες παραλίες του κόσμου". Οχι ότι υστερούμε αισθητά, αλλά Τσάμπιονς Ληγκ δεν βγαίνουμε.

Δυστυχώς, το αγαπημένο St Maarten -ταλαιπωρημένο και από τους τυφώνες- είναι ένα από τα νησιά που υπέκυψαν στην αμερικανοποίηση, οπότε έχει και ΜακΝτόναλντς και αχανή σούπερ μάρκετ που έχουν και του πουλιού το γάλα. Εισαγωγής από τη μαμά Αμερική, βεβαίως βεβαίως. Μη τυχόν και δοκιμάσουν τοπικό φαγητό, και τους χαλάσει το στομάχι..

Οποιος λοιπόν θέλει να ζήσει την πολυθρύλητη "ρέκλα" της Καραϊβικής, καλό θα είναι να ξεκινήσει από αλλού: Τομπάγκο, Αντίγκουα, Ντομινίκα, Κουρασάο. Η στήλη προσφέρει δωρεάν ταξιδιωτικές συμβουλές!

Πήγαμε για βραδυνό ποτό και συζητούσαμε αν έχει περάσει άλλος Ελληνας από το νησί τα τελευταία χρόνια. Στην Bodeguita del Medio, η μουσική ήταν σάλσα και οι τοίχοι γεμάτοι γκραφίτι.

Αφηρημένος, άρχισα να τα διαβάζω ένα ένα. "Aris - Gate 3", διάβασα σε μια γωνιά. Σε ένα γειτονικό νησάκι, είδα να κυκλοφορεί τύπος, ντόπιος, με φανέλα του Ολυμπιακού. Η Ελλαδάρα ποτέ δεν πεθαίνει και δεν τη σκιάζει φοβέρα καμιά!

Νίκος Παπαδογιάννης
Νίκος Παπαδογιάννης

Ανέμων, υδάτων και ακραίων καιρικών φαινομένων το ανάγνωσμα. Μπήκατε στο λημέρι του μπάσκετ, αλλά κινδυνεύετε να διαβάσετε ό,τι άλλο βρέξει ο ουρανός. Το πορτοκαλί ένδυμα υποχρεωτικό, το χαμόγελο προαιρετικό. Εδώ δεν χαϊδεύουμε αυτιά, ούτε κρύβουμε λόγια. Αυτές είναι οι αρχές μας. Αν σας αρέσουν, αφήστε τα έγχρωμα γυαλιά στην είσοδο και κοπιάστε. Αν δεν σας αρέσουν, έχουμε κι άλλες.

Μοναδικός απαράβατος κανόνας είναι ότι όλα επιτρέπονται.