Το χρονικό της τραγωδίας στην ανατολική Αττική (pics)

Μάτι, Νέος Βουτζάς, Κόκκινο Λιμανάκι, Κυανή Ακτή, Ραφήνα μαζεύουν τα συντρίμμια τους και μετρούν τις απώλειες. Ακόμα είναι ασύλληπτος ο τρόπος που όλα χάθηκαν ξαφνικά, καθώς σε μερικά λεπτά της ώρας τα πάντα παραδόθηκαν στον πύρινο όλεθρο.

Συγγενείς, φίλοι, γείτονες αναζητούν ακόμα τους οικείους τους μεταξύ των λιστών αγνοουμένων, καθώς λίγα μόνο λεπτά ήταν αρκετά για να προκαλέσουν την μεγαλύτερη τραγωδία των τελευταίων δεκαετιών, καθώς ο απολογισμός φαίνεται πως δυστυχώς θα ξεπεράσει εκείνον των φονικών πυρκαγιών της Ηλείας κι όχι μόνο το 2007.

Το χρονικό της καταστροφής

Η καταστροφική πυρκαγιά ξεκίνησε λίγα λεπτά πριν τις 5 το απόγευμα στην περιοχή του Νταού Πεντέλης, πολύ κοντά στον οικισμό της Καλλιτεχνούπολης.

Οι ριπές των ανέμων έφταναν μέχρι και τα 120 χιλιόμετρα την ώρα, ενώ στην περιοχή της Ραφήνας η ένταση των ανέμων έφτανε τα 11 μποφόρ, με ανατολική κατεύθυνση, οδηγώντας τις πύρινες φλόγες προς τον οικισμό του Νέου Βουτζά και τους υπόλοιπους παραθαλάσσιους οικισμούς (Μάτι, Κυανή Ακτή, Κόκκινο Λιμανάκι) μεταξύ Ραφήνας και Νέας Μάκρης.

Οι παιδικές και στρατιωτικές κατασκηνώσεις που βρίσκονται στην περιοχή του Αγίου Ανδρέα (πολύ κοντά από το πέρασμα της πυρκαγιάς) εκκενώθηκαν άμεσα, με τα εκατοντάδες παιδιά να μεταφέρονται σε ασφαλείς τοποθεσίες και στη συνέχεια στην Τεχνόπολη του δήμου Αθηναίων, όπου και παρελήφθησαν από τους γονείς τους.

Η «αντιπυρική ζώνη» της λεωφόρου Μαραθώνος

Αντίστοιχο σήμα εκκένωσης, όμως, για τους παραθαλάσσιους οικισμούς δεν δόθηκε ποτέ. Έντρομοι οι κάτοικοι του Νέου Βουτζά, που βρίσκεται στην πάνω πλευρά της λεωφόρου Μαραθώνος, άρχιζαν να εγκαταλείπουν τα σπίτια τους με ό,τι μέσω διέθεταν, με κατεύθυνση το Μάτι, την Ραφήνα και τη Νέα Μάκρη.

Το κυκλοφοριακό κομφούζιο που προκλήθηκε δυσχέρανε εξαιρετικά τις προσπάθειές τους, καθώς κάτοικοι κι επισκέπτες από το Μάτι προσπαθούσαν κι εκείνοι να διαφύγουν από την περιοχή.

Εκατοντάδες άνθρωποι εγκλωβίστηκαν στους στενούς δρόμους της περιοχής, καθώς σε περίπτωση που κάποιος δεν είχε καλή γνώση της περιοχής παγιδευόταν σε έναν θανάσιμο λαβύρινθο, ενώ οι φλόγες πέρασαν σε κλάσματα δευτερολέπτου την λεωφόρο Μαραθώνος σε πολλά σημεία.

Η πυκνή βλάστηση σε συνδυασμό με την φύση της (πεύκα) αλλά και τους θυελλώδεις ανέμους «έσπρωχναν» τις φλόγες προς τις αυλές των πρώτων σπιτιών, ενώ στην παραλιακή ζώνη εκτυλίσσονταν σκηνές αλλοφροσύνης με εκατοντάδες ανθρώπους κάθε ηλικίας να ψάχνουν τρόπο σωτηρίας.

Κόκκινο Λιμανάκι - Μάτι: Κρανίου τόπος

Οι περισσότεροι κατάφεραν να κατέβουν στις παραλίες της περιοχής, όπου αναγκάστηκαν να βουτήξουν στη θάλασσα για να γλιτώσουν από τις φλόγες, ενώ αρκετοί ήταν όσοι διέφυγαν με πλοιάρια από τα δύο λιμανάκια (Μάτι, Κόκκινο Λιμανάκι).

Αρκετοί, όμως, δεν τα κατάφεραν. Εγκλωβίστηκαν μεταξύ των δεκάδων καμμένων σπιτιών κι αυτοκινήτων, ενώ οι πυκνοί καπνοί δεν τους επέτρεπαν να βρουν διέξοδο προς την θάλασσα.

Λιγότερη από μία ώρα χρειάστηκε η πύρινη λαίλαπα για να καταστρέψει ζωές χιλιάδων ανθρώπων, που έχασαν συγγενείς, φίλους και περιουσίες. Το Μάτι κάηκε σχεδόν ολοκληρωτικά. Οι φλόγες έκαιγαν μέχρι το βράδυ σπίτια, αυτοκίνητα κι ό,τι είχε απομείνει στο παραθαλάσσιο θέρετρο της Αττικής.

Παράλληλα ξεκινούσε κι μία ακόμη τραγωδία. Ο αγώνας όσων κατάφεραν να φτάσουν στις παραλίες να ανεβούν στα σκάφη διάσωσης, που είχαν αρχίσει να σπεύδουν στην περιοχή.

Δεκάδες πλωτά του Λιμενικού Σώματος, η φρεγάτα Έλλη και το αρματαγωγό Ικαρία αλλά και δεκάδες αλιευτικά και τουριστικά σκάφη μάζευαν επιζώντες από την θαλάσσια περιοχή στο Μάτι για πολλές ώρες μετά το πέρασμα της φωτιάς.

Μερικοί από όσους βούτηξαν στην θάλασσα για να σωθούν από τις φλόγες δεν τα κατάφεραν, ενώ άλλοι διασώθηκαν σε απόσταση μέχρι και τεσσάρων ναυτικών μιλίων από την ακτή.

Σχεδόν 700 άνθρωποι μεταφέρθηκαν με πλωτά μέσα στο λιμάνι της Ραφήνας, ενώ δεκάδες άλλοι διασώθηκαν από την φρεγάτα Έλλη, σύμφωνα με τον αρμόδιο υπουργό.

Στο μεταξύ στο λιμάνι της Ραφήνας εκτυλίσσονταν στιγμές αρχαίου δράματος, με συγγενείς εγκλωβισμένων κι αγνοουμένων να προσμένουν ότι οι δικοί τους άνθρωποι θα κατεβούν από τα πλοιάρια.

Η πρώτη επιβεβαίωση για τα θύματα ήρθε από τον αντιπρόεδρο των εργαζομένων του ΕΚΑΒ, λίγο μετά τις 10 το βράδυ κι από εκείνη τη στιγμή, ο αριθμός αυξανόταν δραματικά.

Τον γύρο του κόσμου κάνουν οι δραματικές ιστορίες ανθρώπων που σώθηκαν την τελευταία στιγμή, ενώ οι μαρτυρίες για όσους έμειναν πίσω είναι γροθιά στο στομάχι.

Μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες τα επίγεια συνεργεία έρευνας και διάσωσης αδυνατούσαν να εισέλθουν στο Μάτι, ενώ δεκάδες ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ μετέφεραν συνεχώς τραυματίες στα τρία νοσοκομείο που έπεσε το βάρος της περίθαλψης των εκατοντάδων ανθρώπων που είχαν τραυματιστεί.

Στην πλειοψηφία τους έφεραν σοβαρά εγκαύματα, ακόμα κι αν επρόκειτο για ανθρώπους που είχαν βουτήξει στη θάλασσα, ενώ πολλοί ήταν όσοι αντιμετώπισαν αναπνευστικά προβλήματα από την εισπνοή των καπνών.