Πρώην διοικητής των Ταλιμπάν ζούσε στην Κρήτη ως κτηνοτρόφος (pic)

Στη μία του ζωή ο Καν ήταν ένας 25χρονος με πτυχίο γυμνασίου, τέσσερα παιδιά που του αρέσει να βγάζει φωτογραφίες με το ροζ σέλφι-στικ του.

Στην άλλη ζωή του ήταν ο διοικητής Ζαρκάουι, βετεράνος Ταλιμπάν στο ανατολικό Αφγανιστάν με 10 χρόνια μάχης σε έναν πόλεμο από τον οποίο δεν μπορούσε να ξεφύγει. Έφτασε μέχρι την Ελλάδα αναζητώντας δουλειά και προσπαθώντας να ξεφύγει αλλά ο πόλεμος τον γύρισε πίσω.

Όπως αναφέρουν οι NYT, η ζωή του Ζάμπετ Καν ξεκίνησε με ένα όπλο, και ο θάνατός του, μετά από έκρηξη σε παντοπωλείο πέρυσι τον Αύγουστο, απέδειξε πόσο πολύπλοκη έχει γίνει η αφγανική ιστορία, την ώρα που οι ΗΠΑ διαπραγματεύονται την έξοδό τους από τον μακρύ πόλεμο στο Αφγανιστάν.

Αυτός ακριβώς ο «εμφύλιος» οδήγησε στη δολοφονία του, σύμφωνα με την οικογένειά του. «Ο γιος μου σκοτώθηκε από τους Ταλιμπάν -από κανέναν άλλο πέρα από τους Ταλιμπάν», λέει ο πατέρας του 25χρονου, Αρέφ Καν. «Τον σκότωσαν γιατί σταμάτησε να εργάζεται μαζί τους», προσθέτει.

Ο διοικητής Ζαρκάουι, όπως αναφέρει η εφημερίδα, είχε προσπαθήσει τουλάχιστον δύο φορές να τερματίσει τη «θητεία» του στους Ταλιμπάν. Όταν αποφοίτησε και παντρεύτηκε άρχισε να σκέφτεσαι πώς θα άλλαζε τη ζωή του. Το 2014 όταν τα αμερικανικά στρατεύματα άρχισαν να εγκαταλείπουν την επαρχία του, σκέφτηκε ότι η δική του «δουλειά» στον πόλεμο τελείωσε. Ήταν απρόθυμος να επιτεθεί στους Αφγανούς στρατιώτες που αντικατέστησαν τους Αμερικανούς, και δεν τα πήγαιναν καλά με τους ηγέτες των Ταλιμπάν, την οικογένεια και τους φίλους του Καν. Έτσι, ενώθηκε με ένα κύμα μεταναστών με προορισμό την Ευρώπη και έφτασε στην Ελλάδα αναζητώντας δουλειά.

Για περισσότερα από τρία χρόνια δούλευε σε μια οικογενειακή φάρμα στην Κρήτη, δουλεύοντας για μια ελληνική οικογένεια, που του έδωσε το όνομα Αλί. Φοβούμενος την απέλαση, ο Καν δεν απομακρυνόταν από το αγρόκτημα συχνά, καμιά φορά πήγαινε στην κοντινή πόλη και ελάχιστες φορές πήγε στην Αθήνα.

Στις φωτογραφίες από εκείνες τις ημέρες, ο μαχητής των Ταλιμπάν μοιάζει σαν κάθε άλλο νεαρό μετανάστη, ευτυχής σε έναν νέο κόσμο, με μια μικρή γενειάδα και μαλλιά «καρφάκια».

Όμως, ο πόλεμος πίσω στην πατρίδα του συνεχιζόταν και αν και οι φίλοι του τον παρότρυναν να μείνει στην Ελλάδα, εκείνος έλεγε ότι του έλειπε το σπίτι του και δεν του άρεσε να κρύβεται από την αστυνομία. Έτσι, πολύ γρήγορα, ξαναπήρε το τουφέκι του και ρίχτηκε πάλι στον πόλεμο.

«Όταν επέστρεψε από την Ελλάδα, του είπαμε να μην ξαναπάρει το όπλο του» λέει ένας ξάδερφός του. «Αλλά μας είπε ότι δεν είχε άλλη επιλογή» εξηγεί.

Πηγή: reader.gr