Το συγκλονιστικό χρονικό όσων συνέβησαν πριν και μετά τη σύγκρουση του αστεροειδούς που εξαφάνισε τους δεινόσαυρους (pics)
Η εξαφάνιση των δεινοσαύρων, των συναρπαστικών αυτών πλασμάτων, που κυριάρχησαν στη Γη για 180 εκατομμύρια χρόνια, αποτελούσε ένα μεγάλο μυστήριο δεκαετιών για τους επιστήμονες.
Ήταν, για την ακρίβεια, το απόλυτο μυστήριο... δολοφονίας όλων των εποχών!
Τελικά, τη δεκαετία του 1990, η θεωρία, που ήθελε έναν καταστροφικό αστεροειδή να συγκρούεται με τη Γη και να αφανίζει τη χλωρίδα και την άγρια ζωή του πλανήτη, επιβεβαιώθηκε απόλυτα, μετά την ανακάλυψη ενός γιγαντιαίου κρατήρα, θαμμένου κάτω από τη χερσόνησο του Γιουκατάν, στο Μεξικό. Mέρος του κρατήρα, μάλιστα, βρίσκεται πια -και- κάτω από τη θάλασσα.
Η Νέμεσις των δεινοσαύρων, πράγματι, προήλθε από τα αστέρια. Ο αστεροειδής δημιούργησε τον κρατήρα Τσιξουλούμπ, που σημαίνει «ουρά του διαβόλου». Και όχι άδικα.
Σήμερα, χάρη σε μία επιστημονική έρευνα στο χείλος του κρατήρα από μία ομάδα με επικεφαλής των Sean Gulick, έναν θαλάσσιο γεωφυσικό από το πανεπιστήμιο του Τέξας, έχουμε τη δυνατότητα να κατανοήσουμε βαθύτερα το ακριβές χρονοδιάγραμμα των όσων συγκλονιστικών συνέβησαν πριν και αφότου χτύπησε ο αστεροειδής -με δύναμη, θυμίζουμε, ίση με ένα δισεκατομμύριο βόμβες σαν εκείνη της Χιροσίμα!
Δύο μέρες πριν τη σύγκρουση
Πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια, στον νυχτερινό ουρανό πάνω από τη Γη, εμφανίζεται ένα μικρό φωτεινό αντικείμενο. Δεν μοιάζει να κινείται, αλλά ολοένα και μεγαλώνει. Το αντικείμενο είναι ένας τεράστιος αστεροειδής, μήκους 15 χιλιομέτρων, που ταξιδεύει με ασύλληπτη ταχύτητα.
Στη Γη
Ο πλανήτης μας βρίσκεται στην Κρητιδική περίοδο, στην οποία κυριαρχούν οι τροπικές θερμοκρασίες, σχεδόν παντού. Χάρη, λοιπόν, στις εποχιακές βροχοπτώσεις, υπάρχει άφθονη ζωή. Περίπου το 1/3 της σημερινής στεριάς της Γης βρίσκεται κάτω από το νερό. Ολόκληρη η Μεγάλη Βρετανία, για παράδειγμα, βρίσκεται κάτω από αβαθείς θάλασσες. Παρότι, ωστόσο, μεγάλο μέρος της Ευρώπης καλύπτεται από νερό, οι ήπειροι μοιάζουν αρκετά με το πώς είναι σήμερα. Έχουν απομακρυνθεί μεταξύ τους με την ταχύτητα που αναπτύσσεται ένα νύχι -και όταν χωρίστηκαν, τελικά, οι δεινόσαυροι εξελίχθηκαν ανεξάρτητα σε κάθε, διαφορετική μάζα της γης.
Μία ώρα πριν τη σύγκρουση
Η τελευταία μέρα της Κρητιδικής περιόδου ξεκινάει σαν όλες τις άλλες. Η Γη καλύπτεται από δάση και ανθοφόρα φυτά. Τα έντομα βασιλεύουν, ενώ οι θάλασσες είναι γεμάτες από γρήγορα και τεράστια αρπακτικά ψάρια, όπως ο μήκους 15 μέτρων τυλόσαυρος. Στον αέρα, είδη πτηνών σαν τον ορνιθιοϊό πετούν αμέριμνα. Στο έδαφος, οι δεινόσαυροι έχουν αποικίσει ολόκληρο τον πλανήτη. Αν στρέψουν το βλέμμα τους στον ουρανό, θα δουν τώρα... δύο Ήλιους. Η περίεργη δεύτερη φωτεινή σφαίρα κινείται νοτιοανατολικά του σημερινού Μεξικού και μεγαλώνει όλο και περισσότερο, καθώς η βαρυτική έλξη της Γης τής προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη επιτάχυνση.
Δύο λεπτά πριν τη σύγκρουση
Ο πελώριος αστεροειδής βρίσκεται πια πάνω από τον νότιο Ατλαντικό και καίει στους 20.000 βαθμούς Κελσίου. Είναι, πλέον, πιο φωτεινός από τον Ήλιο. Μοιάζει με πυρκαγιά στον αέρα.
Πέντε δευτερόλεπτα πριν τη σύγκρουση
Ταξιδεύοντας με 73.000 χιλιόμετρα την ώρα, ο αστεροειδής εισέρχεται στην ατμόσφαιρα της Γης, «τρυπώντας» τη. Αυτό δημιουργεί, σε ολόκληρη τη Γη, έναν συγκλονιστικό, υπερηχητικό θόρυβο και δημιουργεί μια λάμψη φωτός τόσο εκτυφλωτική, ώστε οι σκιές των δέντρων, των φυτών και των δεινοσαύρων χαράσσονται σαν σιλουέτα πάνω στο καμένο έδαφος. Περίπου 150 εκατομμύρια χρόνια εξέλιξης πρόκειται να σταματήσουν.
Σύγκρουση
Ο αστεροειδής «χτυπάει» στα ρηχά νερά της σημερινής χερσονήσου του Γιουκατάν, δημιουργώντας έναν κρατήρα μήκους 100 μιλίων και βάθους 20 μιλίων. Μέσα σε μια στιγμή, ο αστεροειδής εξατμίζεται. Είκοσι πέντε δισεκατομμύρια τόνοι από συντρίμμια περιφέρονται στην ατμόσφαιρα -αρκετά για να καλύψουν ολόκληρη την υδρόγειο. Η έκρηξη είναι ίση με 100 τρισεκατομμύρια τόνους TNT και ένα δισεκατομμύριο φορές πιο ισχυρή από τη βόμβα της Χιροσίμα. Στον κρατήρα πρόσκρουσης, δημιουργείται σε δευτερόλεπτα μια κορυφή ψηλότερη από το Έβερεστ, πριν πέσει προς τα πίσω, επίσης σε δευτερόλεπτα.
Ένα λεπτό μετά τη σύγκρουση
Η έκρηξη «στέλνει» λιωμένο υλικό στην ατμόσφαιρα, με ταχύτητες που ξεπερνούν τα 100.000 μίλια την ώρα. Μερικά από αυτά τα υλικά, μάλιστα, θα φτάσουν και θα πέσουν στη Σελήνη. Λόγω της μικρής γωνίας της τροχιάς του, το μεγαλύτερο μέρος της καταστρεπτικής δύναμης του αστεροειδούς βρίσκεται μπροστά. Τα καυστικά υπολείμματα, που εκτοξεύονται από τον κρατήρα Τσιξουλούμπ, είναι θερμότερα ακόμη και από την επιφάνεια του Ήλιου και αναφλέγουν τα πάντα σε ακτίνα χιλιάδων μιλίων. Η θερμοκρασία αυξάνεται σε πάνω από 300 βαθμούς Κελσίου και το δέρμα, οποιουδήποτε δεινοσαύρου κοντά στο σημείο, αρχίζει να βράζει και στη συνέχεια εξαϋλώνεται. Χιλιάδες δεινόσαυροι καίγονται ζωντανοί, στιγμιαία. Ένα πανύψηλο τσουνάμι, δε, ξεκινάει από τον κρατήρα. Αναρίθμητα θαλάσσια πλάσματα πεθαίνουν.
Δύο λεπτά μετά τη σύγκρουση
Μερικά από τα μεγαλύτερα κομμάτια του αστεροειδούς που εκτοξεύτηκαν στην ατμόσφαιρα μετά την πρόσκρουση, αρχίζουν να πέφτουν στο έδαφος, δημιουργώντας και άλλους, τεράστιους κρατήρες και βάζοντας ακόμη περισσότερες πυρκαγιές. Μεγάλοι σεισμοί «χτυπούν» ο ένας πίσω από τον άλλον. Οι πρόγονοι σκύλων και γατών, τα πανέξυπνα cimolestes (το όνομα σημαίνει «κλέφτης εντόμων»), αναζητούν καταφύγιο στο έδαφος και κάτω από βράχους.
Τρία λεπτά μετά τη σύγκρουση
Πάνω από 2.000 μίλια βόρεια της ζώνης πρόσκρουσης, εκεί όπου τώρα βρίσκεται το Hell Creek της Μοντάνα, μια ομάδα Τυραννόσαυρων Ρεξ κατευθύνεται μέσω ενός κωνοφόρου δάσους σε μια όχθη ποταμού. Τα πλάσματα των έξι τόνων έχουν ύψος 12, περίπου, μέτρων. Ξαφνικά, το έδαφος κάτω από τα γιγαντιαία πίσω πόδια τους αρχίζει να ανεβαίνει και να πέφτει. Τα μικρότερα πλάσματα συνθλίβονται πάνω στα δέντρα. Τρομοκρατημένοι Τυραννόσαυροι σκαρφαλώνουν σε δέντρα και πέφτουν, διαλύοντας τα κρανία τους. Τα πτώματα εκατοντάδων ζώων θάβονται, τελικά, στα μετατοπισμένα ιζήματα. 66 εκατομμύρια χρόνια αργότερα, η ανακάλυψη των απολιθωμάτων τους θα μας δώσει εκπληκτικά στοιχεία για τον αστεροειδή.
Πέντε λεπτά μετά τη σύγκρουση
Πάνω από τη Βόρεια Αμερική πετάει ένα κοπάδι τεράστιων Κουετζαλκοάτλους. Το εν λόγω ιπτάμενο ερπετό φτάνει στα 10 μέτρα το άνοιγμα των φτερών του και χρησιμοποιεί τα θερμικά ρεύματα, προκειμένου να μένει στον αέρα για ώρες. Επειδή, παρά το μέγεθός του, είναι ευάλωτος στους θηρευτές, ο Κουετζαλκοάτλους σπάνια προσγειώνεται. Η κυριαρχία του στον ουρανό πρόκειται να τελειώσει. Οι λιωμένοι βράχοι ψύχονται καθώς πέφτουν, δημιουργώντας μικρές γυάλινες σφαίρες. Αυτές, διαπερνούν τα φτερά των Κουετζαλκοάτλους, και ένα προς ένα αρχίζουν να πέφτουν από τον ουρανό. Στη Hell Creek της Μοντάνα, οι ίδιοι βράχοι χτυπούν τους νεκρούς Τυραννόσαυρους, ανοίγοντας τρύπες στο δέρμα τους.
Τριάντα λεπτά μετά τη σύγκρουση
Ταξιδεύοντας με πάνω από 100 μίλια την ώρα, το τσουνάμι «χτυπά» ακτογραμμές, «κόβοντας» τόνους βράχων και εκσφενδονίζοντάς τους στη στεριά, σβήνοντας, παράλληλα, τις δασικές πυρκαγιές, καθώς προχωράει προς τα μέσα. Τα γιγαντιαία δέντρα και τα πτώματα των ψαριών και των θαλάσσιων δεινοσαύρων μεταφέρονται με το κύμα και, καθώς το νερό, τελικά, επιβραδύνει, κατακάθονται στην ενδοχώρα. Εν τω μεταξύ, στο βορειοανατολικό χείλος του κρατήρα Τσιξουλούμπ, το θαλασσινό νερό αρχίζει να μπαίνει από τα απότομα τοιχώματά του και δημιουργούνται πελώριοι καταρράκτες. Το θανατηφόρο χαλάζι βράχων σταματάει.
Τρεις ώρες μετά τη σύγκρουση
Σε ολόκληρη τη Βόρεια Αμερική, οι καταστροφικές πυρκαγιές εξακολουθούν να μαίνονται, αλλά ο αέρας ψύχεται σταθερά. Στη Μοντάνα, ξαφνικά, ακούγεται μια εκκωφαντική έκρηξη. Είναι ο ήχος του αστεροειδούς, που «χτυπά» τη Γη 2.000 μίλια μακριά. Τρεις ώρες χρειάστηκε για να ταξιδέψει ο ήχος της σύγκρουσης εκεί. Ο θόρυβος «τρυπάει» τα αυτιά όσων δεινοσαύρων ζουν ακόμα.
Τέσσερις ώρες μετά τη σύγκρουση
Καθώς όλος ο κόσμος αλλάζει, ένα φλογερό σύννεφο εξαπλώνεται παντού πάνω από τη Γη. Είναι φορτισμένο με εκατομμύρια βολτ στατικού ηλεκτρισμού, δημιουργώντας θεαματικές ηλεκτρικές καταιγίδες. Σε όλο τον πλανήτη, οι κατολισθήσεις και οι σεισμοί που προκαλούνται από την έκρηξη προκαλούν περισσότερα τσουνάμι. Τώρα, τα αποτελέσματα της έκρηξης φτάνουν στα νησιά και τις θάλασσες, που κάποια μέρα θα γίνουν η Δυτική Ευρώπη. Η Γη σείεται και φλέγεται.
Πέντε ώρες μετά τη σύγκρουση
Στον Κόλπο του Μεξικού, το πρώτο από τα πολυάριθμα σούπερ-τσουνάμι, που έχουν ξεπηδήσει από τις ακτές, αρχίζει να χύνεται στο χείλος του κρατήρα. Χιλιάδες τόνοι νερού πέφτουν μέσα στον κρατήρα.
Έξι ώρες μετά τη σύγκρουση
Όλα τα δάση στην ινδική υπο-ήπειρο, 9,000 μίλια από τον κρατήρα, φλέγονται. Στις ερήμους της νότιας Μογγολίας δεν υπάρχουν πυρκαγιές, αλλά η θερμοκρασία αυξάνεται ανησυχητικά.
Δέκα ώρες μετά τη σύγκρουση
Στη Βόρεια Αμερική, ο αέρας είναι πιο δροσερός, αλλά δεν παύει να υπάρχει καπνός από τις πυρκαγιές.
Μια μέρα με τη σύγκρουση
Ο Ήλιος δεν εμφανίζεται. Η αιθάλη και η σκόνη εμποδίζουν το φως του να φτάσει στη Γη. Αυτή είναι η πρώτη μέρα όπου οι παλαιοντολόγοι ονομάζουν Κινεζοϊκή ή «πρόσφατη» εποχή. Τα συντρίμμια από τον κρατήρα συνεχίζουν να κινούνται στο διάστημα με μεγάλη ταχύτητα. Μέσα σε μερικές εβδομάδες, μερικά από αυτά τα συντρίμμια θα φτάσουν και θα καούν στον Ήλιο. Τα θραύσματα θα προσγειωθούν, τελικά, στον Άρη και στα φεγγάρια του Κρόνου και του Δία. Αυτά τα συντρίμμια μπορεί να περιέχουν ζωντανούς μικροοργανισμούς και έτσι μπορεί να έχουν «εξάγει» τη ζωή από τη Γη στο διάστημα.
Μία εβδομάδα μετά τη σύγκρουση
Ο ουρανός είναι ακόμα σκοτεινός. Η φωτοσύνθεση έχει ανασταλεί και τα φυτά πεθαίνουν. Τα μεγάλα φυτοφάγα ζώα, που επιβίωσαν από τις επιπτώσεις της σύγκρουσης, αρχίζουν να λιμοκτονούν. Στους ωκεανούς, το πλαγκτόν έχει πεθάνει, με αποτέλεσμα να πεθαίνουν και τα ψάρια.
Δύο εβδομάδες μετά τη σύγκρουση
Όσοι σαρκοφάγοι δεινόσαυροι επέζησαν, λιμοκτονούν. Ωστόσο, ένα είδος μικρού δεινοσαύρου, τα πουλιά, δείχνουν ότι μπορούν να επιβιώσουν στην Αποκάλυψη. Η ικανότητά τους να πετάξουν σημαίνει ότι μερικά έχουν τη δυνατότητα να ξεφύγουν και να βρουν λιγότερο σκληρές συνθήκες. Τα πουλιά, άλλωστε, δεν χρειάζεται να τρώνε όσο τα μεγαλύτερα ζώα και μπορούν να τραφούν με έντομα και σπόρους, που παραμένουν κρυμμένα στο έδαφος. Αυτοί οι επιζώντες θα εξελιχθούν για εκατομμύρια χρόνια στα πτηνά που γνωρίζουμε σήμερα, όπως πιγκουίνους, κουκουβάγιες και πάπιες. Στη θάλασσα, οι χελώνες και οι κροκόδειλοι έχουν, επίσης, επιβιώσει.
Δύο μήνες μετά τη σύγκρουση
Οι πυρκαγιές έχουν σβήσει 0και η Γη είναι κρύα και σκοτεινή. Η σκόνη εμποδίζει ακόμα το φως του ήλιου να φτάσει στην επιφάνεια του πλανήτη. Το σκοτάδι θα διαρκέσει για άλλους δύο μήνες. Το 70% των δασών της Γης καταστράφηκαν και το 75% όλων των ειδών εξαφανίστηκε. Οποιοδήποτε ζώο μεγαλύτερο από έναν κροκόδειλο έχει αφανιστεί. Η όξινη βροχή πέφτει ασταμάτητα και η ατμόσφαιρα είναι γεμάτη με δισεκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα, μεθανίου και μονοξειδίου του άνθρακα. Αυτά τα αέρια θερμοκηπίου απελευθερώθηκαν όταν εξατμίστηκαν στρώματα ασβεστόλιθου στον κρατήρα πρόσκρουσης. Ο κόσμος είναι πιο ήσυχος χωρίς τους δεινοσαύρους. Δεν θα είναι ποτέ ξανά ίδιος.
