Η Ιταλία παίρνει EURO!

Στο ελληνικό λεξικό ο ορισμός του «σκανδάλου» δίνεται ως εξής: «Σκάνδαλο είναι οτιδήποτε προκαλεί αγανάκτηση, έντονη αντίδραση». Εικάζουμε πως στο αντίστοιχο ιταλικό λεξικό πλάι στο «σκάνδαλο» υπάρχει από το 2006 διαφορετική εξήγηση: «Σκάνδαλο είναι μία κατάσταση πριν από τις μεγάλες ποδοσφαιρικές διοργανώσεις που οδηγεί τη Σκουάντρα Ατζούρα στο να σηκώνει κούπες!» Συνέβη με το Μουντιάλ του 1982 και του 2006 και πλέον είναι πολύ πιθανό το φαινόμενο να κάνει για τρίτη φορά την εμφάνιση του στα γήπεδα της Πολωνίας και της Ουκρανίας.

Η κατάκτηση του Euro 2012 από την Ιταλία προσφέρεται σε απόδοση 13.00 στην betoto

Θα μπορούσε ακόμα και να υποψιαστεί κανείς πως ίσως οι Ιταλοί να το κάνουν επίτηδες. Την Δευτέρα, λίγες μέρες πριν το ξεκίνημα του EURO, ανακοινώθηκε πως παίκτες της Σέριε Α' εμπλέκονται σε υπόθεση στημένων αγώνων. Μάλιστα το θέμα έφτασε μέχρι και την Εθνική ομάδα και οδήγησε στην αποπομπή του ύποπτου Ντομένικο Κρισίτο, ο οποίος θα ήταν και βασικός ως αριστερός μπακ. Στην γειτονική μας χώρα γίνεται χαμός. Ακόμα ένα θέμα που σπιλώνει το πρωτάθλημα τους και γενικότερο το ποδοσφαιρικό οικοδόμημα τους.


Ελα όμως που οι Ιταλοί έχουν τέτοια ιδιοσυγκρασία που στα δύσκολα δένονται ακόμα περισσότερο. Δεν τους ταιριάζει να είναι όλα καλά. Δείτε για παράδειγμα τι συνέβη στη Νότια Αφρική το 2010. Εκεί βρέθηκαν ενώ όλα ήταν μέλι γάλα, έχοντας όλα τα κομφόρ και δεν κατάφεραν καν να περάσουν από τον όμιλο, κάνοντας ίσως την χειρότερη εμφάνιση τους σε Παγκόσμιο Κύπελλο.

Εκεί λοιπόν έρχεται το απόλυτο κοντράστ σε σχέση με το 2006. Στα γήπεδα της Γερμανίας οι Ιταλοί είχαν ταξιδέψει κάτω από τις χειρότερες συνθήκες. Μάιος ήταν και τότε -όπως και τώρα- όταν έσκασε η βόμβα του Calciopoli. Και δεν μιλάμε για ένα σκανδαλάκι, αλλά για ολόκληρη πυραμίδα που περιλάμβανε Γιουβέντους, Μίλαν, Λάτσιο, Φιορεντίνα, Ρετζίνα. Φανταστείτε πόση δουλειά έπρεπε να κάνει ο Μαρσέλο Λίπι στον τομέα της ψυχολογίας.

Οι παίκτες της Γιούβε που φοβούνταν για τις κυρώσεις, θα μάθαιναν μετά το Μουντιάλ για τον υποβιβασμό της ομάδας τους και την αφαίρεση των πρωταθλημάτων, όπως και εκείνοι της Μίλαν που πρωτοδίκως επίσης θα υποβιβάζονταν. Αυτό ήταν και το τεράστιο κατόρθωμα του επονομαζόμενου και Πολ Νιούμαν, Λίπι. Το ότι όλοι αυτοί οι πληγωμένοι ποδοσφαιριστές που είχαν ακόμα και τον εγχώριο Τύπο απέναντι τους, πήραν το μεγάλο τρόπαιο, παίζοντας μάλιστα και καλή μπαλίτσα στην τελική ευθεία.

Δεν ήταν όμως η πρώτη φορά που τους συνέβαινε κάτι αντίστοιχο. Είχε προηγηθεί το θαύμα του 1982. Δύο χρόνια πριν το Παγκόσμιο Κύπελλο της Ισπανίας, οι Ιταλοί είχαν ταρακουνηθεί συθέμελα με το σκάνδαλο Totonero. Τότε είχε τιμωρηθεί με υποβιβασμό η Μίλαν και η Λάτσιο και είχαν επιβληθεί ποινές σε πέντε ακόμα ομάδες (Αβελίνο, Περούτζια, Μπολόνια, Παλέρμο, Τάραντο).Εκείνο όμως που έμελλε να οδηγήσει στη συγγραφή ενός απίστευτου και ευφάνταστου κεφαλαίου της ιστορίας των Μουντιάλ ήταν αυτό που συνέβη με τον Πάολο Ρόσι.


Ο τότε επιθετικός της Περούτζια τιμωρήθηκε αρχικά με τρία χρόνια. Στην πορεία η ποινή του μειώθηκε σε δύο χρόνια και τρεις μήνες. Εικάζεται πως αυτό συνέβη έπειτα από παρέμβαση του εκλέκτορα, Εντζο Μπεαρτζότ. Τελικά ο Ρόσι που εν τω μεταξύ είχε μεταγραφεί στη Γιουβέντους, αγωνίστηκε μόλις σε τρία ματς και έβαλε ένα γκολ πριν το καλέσει ο Μπεαρτζότ στην αποστολή για το Παγκόσμιο Κύπελλο (τον είχαν κράξει όλοι γι αυτό). Εκεί ως γνωστών πρωταγωνίστησε και με έξι γκολ (κορυφαίο το χατ τρικ στο 3-2 επί της τεράστιας Βραζιλίας των Ζίκο, Σόκρατες, Οσκαρ, Ζούνιορ, Φαλκάο) οδήγησε την Ιταλία στον τίτλο.

Αφού λοιπόν αναπολήσαμε όλα όσα πέτυχε η Σκουάντρα Ατζούρα πριν από διοργανώσεις, όπου έχει προηγηθεί σκάνδαλο στημένων, που καταλήγουμε; Χωρίς να χρειάζεται καμία αγωνιστική ανάλυση, σύγκριση ρόστερ, εμπειρίας, ταχύτητας, τεχνικής, ταλέντου, προσθέτοντας κάμποση δόση χαβαλέ και χωρίς καν να την υποστηρίζουμε, χωρίς δισταγμό δίνουμε ψήφο εμπιστοσύνης στον Τσέζαρε Πραντέλι, πως και αυτός θα πορευτεί στα βήματα των Μπεαρτζότ και Λίπι. Αλλωστε τώρα δεν χωρούν δικαιολογίες. Το σκάνδαλο που χρειαζόταν για να πάρει τα πάνω του το έχει...