Γιατί ψηφίζω Κυριάκο αντί Κατσουράνη

· Φτάσαμε μια ημέρα πριν από την έναρξη του Euro και οι ρεπόρτερ της Εθνικής Ελλάδας έχουν ένα – δύο ερωτήματα αχνά στο μυαλό τους για την ενδεκάδα με την οποία προτίθεται να ξεκινήσει το ταξίδι ο Φερνάντο Σάντος. Καταλάγιασε ο θόρυβος για τους τερματοφύλακες, συνειδητοποίησαν πολλοί ότι δεν είναι το πρόβλημα της Εθνικής ο γκολκίπερ, παρότι το… 100% θα επέλεγε διαφορετική τριάδα.

· Το πρόβλημα της Εθνικής, λοιπόν, σαφέστατα ήταν και παραμένει στη μεσαία γραμμή και δευτερευόντως στη δημιουργία ευκαιριών – δυστοκία. Αυτό όμως, δεν είναι κάτι καινούριο. Ο Σάντος το έχει… αποδεχθεί και θα προσπαθήσει, όπως κάθε καλός προπονητής, να καμουφλάρει και να ελαχιστοποιήσει τις αδυναμίες της ομάδας του, να αναδείξει και να πολλαπλασιάσει τα χαρίσματά της.

· Είναι γεγονός ότι η Ελλάδα ΔΕΝ παράγει μοντέρνους παραγωγικούς μέσους. Μεγαλύτερη απόδειξη από το ότι ΟΛΟΙ μας θεωρούμε σωστά ΥΠΕΡΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ στην ενδεκάδα τον Γιάννη Μανιάτη, επειδή δοκίμασε ένας άνθρωπος να τον δοκιμάσει σε διαφορετική θέση (ίσως κατ’ ανάγκη), ο αθλητής ανταποκρίθηκε με το παραπάνω και αμέσως κλήθηκε στην Εθνική και έγινε βασικός (σωστά επαναλαμβάνω!) καταδεικνύει πόσο φτωχό είναι το ποδόσφαιρό μας σε κεντρικούς μοντέρνους χαφ (και σε εξτρέμ που μπορούν να υποστηρίξουν σωστά το 4-3-3, αλλά αυτό είναι μια άλλη μεγάλη κουβέντα…).

· Πέσαμε όλοι στο μέλι με επιγραφή «Μανιάτης». Γιατί; Διότι όπου κι αν κοιτάξετε, δεν θα βρείτε Ελληνα χαφ που να διαθέτει και ταχύτητα, και κάθετη και σουτ και κουβάλημα της μπάλας και αντοχή στο πρέσινγκ και ΕΠΙΘΕΤΙΚΟ ΠΡΕΣΙΝΓΚ για κλεψίματα (διότι έτσι έμαθε από τον Βαλβέρδε). Δυστυχώς, στο ποδόσφαιρο η σημαντικότερη γραμμή είναι η μεσαία και όχι η αμυντική και δη στις θέσεις των στόπερ.

· Εκεί… έχουμε να φάνε και οι κότες. Όχι τώρα. Τα τελευταία 15 χρόνια! Εξάγουμε! Από τον Νταμπίζα και τον Δέλλα σε σπουδαία πρωταθλήματα, μέχρι τον Σωτήρη Κυργιάκο, τον Παπασταθόπουλο που έφτασε να φορέσει τη φανέλα της Μίλαν και παίζει στην Bundesliga και τον Κυριάκο Παπαδόπουλο που έχει μπροστά του σπουδαία καριέρα γιατί έφυγε νωρίς και δεν θα ζήσει μέσα στην αρρώστια και στη σαπίλα.

· Στόπερ μας περισσεύουν. Κυρίως, μας περισσεύει ένας. Αυτός με τα κόκκινα μάγουλα. Αυτός που στα 20 του έπαιξε εφέτος 46 (!) ματς με την κατά τεκμήριο τρίτη ομάδα της Γερμανίας (μετά από Μπάγερν, Ντόρτμουντ). Αυτός που φαίνεται αδιανόητο πώς και γιατί θα καθίσει στον πάγκο. Όχι, η πρότασή μου προς τον καλό Φερνάντο δεν θα ήταν να «σπάσει» το δίδυμο Αβραάμ – Παπασταθόπουλου, οι οποίοι εκτός από μπόλικα 90λεπτα έχουν αποθηκευμένη και μια πολύ καλή προσωπική σχέση της οποίας την επίδραση κατά τη διάρκεια του αγώνα ουδείς που δεν έχει κλοτσήσει τόπι μπορεί να συλλάβει.

· Τι θα έκανα; Θα άφηνα στον πάγκο τον Κατσουράνη. Όχι τον Κατσουράνη του 2004, τον κατά τη γνώμη μου πολυτιμότερο «αφανή» ήρωα του 2004, όταν τα βλέμματα είχαν πέσει κυρίως στον Ζαγόρ, τον Νικοπολίδη, τον Δέλλα, τον Χαριστέα, τον «Κάρα» και τον Μπασινά. Θα άφηνα στον πάγκο τον Κατσουράνη του 2012 και θα προτιμούσα έναν παίκτη που μπορεί να προσφέρει περισσότερα κατά τη γνώμη μου. Όχι στη δημιουργία φάσεων «από πίσω» (είτε με λόμπες, είτε με ανοίγματα στους Σαμαρά – Νίνη που πρέπει να ξεκινήσουν για να βοηθήσουν και στην κυκλοφορία της μπάλας). Όχι στην «τακτοποίηση» της αμυντικής ζώνης στο 4-1-4-1.

· Αλλά, αλίμονο, μου φαίνεται παράλογο πως αυτά τα πνευμόνια του Κυριάκου Παπαδόπουλου θα μείνουν στον πάγκο, όταν η ομάδα αγκομαχά στη μεσαία γραμμή της, δεν βγάζει επιθετικό πρέσινγκ και στηρίζεται σε αφύσικα μεγάλο βαθμό στην υψηλού βαθμού συνολικά στο Euro αμυντική τετράδα της.

· Από τον Κυριάκο ο Φερνάντο μπορεί να πάρει και γκολ στα στημένα (6 εφέτος με την Σάλκε και καμιά δεκαριά χαμένες ευκαιρίες σε στημένες φάσεις), και ενέργεια στα μαρκαρίσματα, και ταχύτητα στις αντιδράσεις και ύψος μπροστά από τους στόπερ και «απελευθέρωση» των δύο μπακ και του Μανιάτη στην ανάπτυξη της Εθνικής, με τους τρεις «σωματοφύλακες» να μένουν πιο πίσω.

· Θα μπορούσε να είχε χτίσει πάνω του ο Φερνάντο για να αποφεύγει τα κρίσιμα λάθη σε κρίσιμο χώρο μπροστά από την άμυνα (τα οποία ούτως ή άλλως δεν αποφεύγει ο Κατσουράνης). Αντιλαμβάνομαι ότι πρόκειται για μια ομάδα με πολλούς που δεν έχουν παραστάσεις από Euro και Μουντιάλ και τον χρειάζεται τον «Κάτσο» για τον συντονισμό, την πείρα, την εμψύχωση.

· Θα δούμε μέσα στο γήπεδο τι τελικά είναι πιο σημαντικό. Εγώ πάντως, από τον «Κάτσο» του 2012 προτιμώ τον Κάτσο του 2004: δηλαδή τον Κυριάκο.

* Follow me on twitter @Seretinio