Ζήτω η τρέλα και τα Tripάκια! (pics)

Ta Tripakia!

Ο Πάνος, ο Κώστας και ο Βαγγέλης είναι τρεις... ανατρεπτικοί τύποι που αποφάσισαν να κάνουν ένα... απονεννοημένο διάβημα. Να φύγουν με αυτοκίνητο την Παρασκευή από την Ελλάδα για να φτάσουν την Τρίτη στο Βρότσλαβ και να παρακολουθήσουν τον δεύτερο αγώνα της Εθνικής μας με την Τσεχία. Το gazzetta, από την άλλη, είναι ένα site, στο οποίο τέτοιες τρέλες και ανατρεπτικές ιδέες βρίσκουν πρόσφορο έδαφος. Τις επόμενες ώρες και ημέρες θα διαπιστώνετε τι συμβαίνει όταν οι τρελοί του χωριού ενώνουν τις δυνάμεις τους!

Τα παλικάρια μας, που λέτε, έφυγαν ήδη και σε όλη τη διάρκειας της διαδρομής τους θα μας στέλνουν εικόνες και video από κάθε χώρα στην οποία θα περνάνε. Και δεν θα είναι ούτε μία, ούτε δύο! Θα περάσουν από τη μισή Ευρώπη γιατί αυτός ακριβώς είναι και ο στόχος τους. Να... τρελάνουν και τους υπόλοιπους Ευρωπαίους. Πώς; Ε, κρατήστε και κάτι για έκπληξη... Μέχρι τότε απολαύστε απλά την εισαγωγή τους και τις πρώτες φωτογραφίες τους... Και μείνετε συντονισμένοι γιατί μέσα στην ημέρα επιστρέφουν δριμύτεροι!

ΠΓΔΜ – Βελιγράδι

Με το στομάχι γεμάτο από το χθεσινοβραδινό τσιμπούσι ξυπνήσαμε πουρνό πουρνό πίνοντας σόδα αντί για καφέ.

Σε μια ώρα ήμασταν στα σύνορα με την ΠΓΔΜ.

Ο Ελληνας τελωνιακός , φανατικός αναγνώστης του gazzetta.gr δεν μας ζήτησε καν τα διαβατήρια!!!

Ο Σκοπιανός συνάδελφός του έριξε μια γρήγορη ματιά σε μας και έμεινε να χαζεύει την Giulietta.

Ο δρόμος στην ΠΓΔΜ ήταν σχετικά καλός και τα τοπία θύμιζαν τον κάμπο της Λάρισας.

Το πρώτο σοκ το πάθαμε όταν σταματήσαμε να βάλουμε πετρέλαιο στην Alfa Romeo Giuletta 1.6 diesel.

H τιμή του λίτρου ήταν 1,14 ευρώ! Αν είχαμε μπετόνια θα τα γεμίζαμε...

Η Giuletta έδειξε αυτονομία 1000 χλμ και μεις αναφωνήσαμε «αποτάσσω την βενζίνη» «Απεταξάμην»!

Το δεύτερο σοκ ήταν τεχνολογικό. Σε κάθε σταθμό διοδίων στην ΠΓΔΜ υπήρχε wi-fi !!!

Στα σύνορα ΠΓΔΜ-Σερβίας κάναμε ένα πολύ ωραίο ατμόλουτρο αφού το θερμόμετρο έδειχνε 30 βαθμούς και περιμέναμε στο αυτοκίνητο μια ώρα για να μας ελέγξουν τα διαβατήρια.

Μέχρι το Λέσκοβατς της Σερβίας ο δρόμος είναι χειρότερος και από αυτόν στα Τέμπη. Στενός , με στροφές και τους Σέρβους να οδηγούν λες και έχουν καταπιεί τον Νίκι Λάουντα.

Περίπου 100 χλμ πριν από το Βελιγράδι αρχίσαμε να τσακωνόμαστε για το που έπρεπε να στρίψουμε και αν καλό θα ήταν να βγούμε από την εθνική Ε 75 για να βρούμε λέει κανένα γραφικό χωριό λέει και κανένα ταβερνάκι λέει.....

Μετά από 30 χιλιόμετρα πέρα δώθε καταλήξαμε να τρώμε κάτι σαν φουντούνια στο αυτοκίνητο.

Η αναχώρηση

Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Πολωνία να εύχεσαι να είναι μακρύς ο δρόμος! Χαιρετήσαμε γνωστούς, φίλους, αγαπητικές, παιδιά και κατοικίδια, και βγήκαμε απόγευμα στον Κηφισό. Στην αρχή όλα κυλούσαν ομαλά με τις ατελείωτες ουρές στην έξοδο της Αθηνών Λαμίας να χουν κάνει τα νεύρα μας τσατάλια.

Ευτυχώς η Alfa Romeo Giulietta 1.6 diesel έχει σύστημα start stop και στο μποτιλιάρισμα ξεκουράσαμε τα πόδια μας και την τσέπη μας. Με το πόδι ελαφρώς πατημένο στο γκάζι φτάσαμε λίγο μετά τις 7 στα Καμμένα Βούρλα , παραγγείλαμε κάτι ελαφρύ (3 πίτσες , 2 πεινιρλί , 4 μπύρες και 3 εκμέκ ) και αράξαμε να παρακολουθήσουμε την αρμάδα του Σάντος.

Στο πρώτο ημίχρονο οι κουβέντες μας αφορούσαν την ζύμη της πίτσας , και τον ήλιο που μας είχε κάνει το πρόσωπο σαν τον ποπό (πω πω!!!) της μαϊμούς. Μετά το γκολ των Πολωνών δε αρχίσαμε να ασχολούμαστε και με κάτι παιδάκια που μας είχαν πάρει τα αυτιά....

Σαν γνήσιοι προληπτικοί Ελληνες σηκωθήκαμε , πληρώσαμε και μπήκαμε στην Giulietta για να ακούσουμε το δεύτερο ημίχρονο στο αυτοκίνητο. Ως εκ θαύματος ισοφαρίσαμε την ώρα που Ο Κώστας αποφάσισε να γυρίσει το ραδιόφωνο στον αγώνα αφήνοντας στα κρύα του λουτρού την Samantha Fox και το Touch me!

Κάπου μεταξύ Λάρισας και Κατερίνης κερδίσαμε το πέναλτι. Ακόμα βραχνιασμένοι είμαστε! Ο λαιμός μας έκλεισε όχι επειδή κερδίσαμε το πέναλτι αλλά επειδή το χάσαμε!

Με κατάρες για τον Ισπανό διαιτητή και φουσκωμένοι από την πίτσα διανυκτερεύσαμε σε ένα ψαροχώρι πριν την Θεσσαλονίκη. Το ξυπνητήρι ρυθμίστηκε για τις έξι το πρωί.

Βάλε λάδι κι έλα Βελιγράδι.

Με το θερμόμετρο να αγγίζει τους 37 βαθμούς μπήκαμε πανηγυρικά στο Βελιγράδι. Τα μπλουζάκια είχαν κολλήσει πάνω μας από την υγρασία που έφτανε στο 75% .(περιμέναμε ότι το ίδιο θα είχε συμβεί και στις Σέρβες αλλά ατυχήσαμε...)

Μετά από κανένα μισάωρο από άσκοπους γύρους στα περίχωρα βρήκαμε το ξενοδοχείο , αφήσαμε τα μπαγκάζια και ξεκινήσαμε για την περιήγηση της πόλης με μισθωμένο ταξί και έμπειρο οδηγό όλα κλεισμένα από την dream on events που εξειδικεύεται σε εκδηλώσεις κάθε είδους.

Αρχίσαμε τον περίπατο δίπλα στον Σάβα (όχι αυτόν με τον καφέ) τον παραπόταμο του Δούναβη χαζεύοντας τα πλωτά εστιατόρια. Κάτι η ζέστη κάτι η πείνα περπατήσαμε μετά βίας ένα χιλιόμετρο και ξαναπήραμε τον Ζάρκο (τον ταξιτζή) τηλέφωνο να μας μαζέψει. Μας πέταξε μέχρι το κέντρο και εκεί χαζέψαμε.

Αποψη για τις Σερβες δεν είχαμε από κοντά. Στα πρώτα λεπτά της περατζάδας στην Ερμού του Βελιγραδίου καταλάβαμε ότι είναι πιο ξεκ..... εεε....... sexy από τις Ελληνίδες. Η πιο ντυμένη φορούσε το μίνι στον αφαλό.

Ντάξει οι δικές μας είναι πιο όμορφες αλλά και οι Σέρβες έχουν το κάτιτίς τους....

Την ώρα που σουλατσάραμε στο κέντρο της πόλης πετύχαμε και καμιά τριανταριά Ολλανδούς να παρακολουθούν το Δανία-Ολλανδία.
Θέλαμε μετά το ματς να τους πιάσουμε κουβέντα αλλά εκτός από ότι ήπιαν το πικρό ποτήρι από τους Δανούς , είχαν πιει και καμιά δεκαριά μπύρες ο καθένας τους και καταλαβαίνετε........

Επόμενος σταθμός Σκόπια!

Ta Tripakia