Άτιμε Ρεχάγκελ μας κατέστρεψες!

Μια φορά και έναν καιρό, στα νότια και ανατολικά της Ευρώπης υπήρχε μια μικρή χώρα των 10.000.000 κατοίκων που την έλεγαν Ελλάδα. Σε αυτόν τον τόπο, μέχρι το 2001 ουσιαστικά δεν υπήρχε ποδόσφαιρο όσον αφορά την Εθνική ομάδα. Οι διακρίσεις ήταν μια συμμετοχή σε τελικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος και μία σε τελικά Μουντιάλ, όπου ειδικά στα γήπεδα της Αμερικής καλύτερα να μην πήγαινε, κρίνοντας φυσικά από τα αποτελέσματα και την εικόνα.

Στον αντίποδα υπήρχαν πολλές σφαλιάρες, άλλες πιο ηχηρές και άλλες πιο ήπιες. Ωστόσο ο κόσμος είχε συνηθίσει και δεν τον ένοιαζε. Δεν ασχολιόταν καθόλου με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα και κάθε δύο χρόνια, παρακολουθούσε Euro και Μουντιάλ κάνοντας το μπανάκι του στις παραλίες χωρίς το παραμικρό άγχος και πίεση.

Όλα αυτά όμως μέχρι το 2001, μια αποφράδα χρονιά για τον τόπο, καθώς στην Ελλάδα έφτασε ένας κακός Γερμανός που στόχο είχε να μας καταστρέψει. Ο λόγος για τον Ότο Ρεχάγκελ, ο οποίος μαζί με τους παίκτες, έκανε κάτι που για όλους μας φαινόταν αδιανόητο, κάθισαν δούλεψαν και ανέπτυξαν το ταλέντο που είχαν με αποτέλεσμα να έρθουν οι διακρίσεις.

Διακρίσεις που ΚΑΝΕΝΑΣ δεν μπορούσε καν να φανταστεί και αν το έκανε πριν την δεκαετία του 2000, το πιο πιθανό ήταν να ερχόντουσαν σπίτι του κάποιοι κύριοι με λευκά και να του φορούσαν ένα περίεργο πουκάμισο, μεταφέροντάς τον στον Δαφνί.

Τα χρόνια της παρουσίας του κακού Γερμανού, αυτή η χώρα ανέβηκε στην κορυφή της Ευρώπης, κατακτώντας στα γήπεδα της Πορτογαλίας το Euro του 2004. Είχε προκρίσεις σε ακόμα ένα Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, ενώ κατάφερε να δώσει το παρών και στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής στο Μουντιάλ του 2010.

Το... χειρότερο όμως όλων όσων έκανε ο Ρεχάγκελ, είναι πως έβαλε στην πρίζα έναν ολόκληρο λαό που από την στιγμή που δεν είχε ιδέα ακόμα και για τα αποτελέσματα της Εθνικής, άρχισε να αγαπά την ομάδα αυτή και να έχει απαιτήσεις που σε πολλές περιπτώσεις αγγίζουν τα όρια της υπερβολής.

Ρε άτιμε Γερμανέ γιατί δεν μας άφηνες στην ησυχία μας; Γιατί κάθισες και δούλεψες και έκανες θαύματα; Εμάς δεν μας σκέφτηκες καθόλου; Ντροπή σου και πάλι και γι' αυτό καλά έκαναν οι τόσοι προπονητές της εξέδρας που σου τα έψαλλαν και έφτασαν στο σημείο να σε πουν ακόμα και άσχετο. Γιατί να μην το κάνουν άλλωστε; Σιγά τα πράγματα που έκανες, κατέκτησες ένα Euro, προκρίθηκες σε άλλο ένα και σε ένα Μουντιάλ. Σιγά τις διακρίσεις, το κακό που μας έκανες ήταν μεγαλύτερο...

Έτσι έχουν τα πράγματα κύριοι, είτε σας αρέσει, είτε δεν σας αρέσει. Από την απόλυτη ανυποληψία, βρεθήκαμε στον ποδοσφαιρικό χάρτη, όχι μόνο της Ευρώπης, αλλά και του κόσμου, φτάνοντας στο σημείο να κριτικάρουμε τους πάντες και τα πάντα. Νομίσαμε πως είμαστε Βραζιλία και Αργεντινή, για να μην πω ένα κράμα και από τις δύο. Κανείς δεν σκέφτεται το παρελθόν και να πει ένα μπράβο που φτάνουμε ως εδώ, αλλά το μόνο που κάνει είναι να κράζει που δεν νικάμε με 4-0 την Πολωνία και την Τσεχία.

Ξεκαθαρίζω πως φίλος της Εθνικής δεν υπήρξα ποτέ, αλλά είπαμε όλα έχουν ένα όριο. Ακόμα και ο Σάντος που μέχρι τα τελικά ήταν προπονηταράς, γιατί κατάφερε να οδηγήσει την ομάδα στην πρώτη θέση, πάνω από Κροατία και Ισραήλ, τώρα έχει γίνει ο μυρωδιάς, ο άσχετος και αυτός που παίρνει εντολές από παίκτες. Λες και εμείς έχουμε καλύτερο ποδόσφαιρο από την Κροατία που περάσαμε ή ακόμα και από το Ισραήλ (κανείς δεν έχει ξεχάσει τις ήττες των Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού από Μακάμπι).

Λες και εμείς έχουμε μεγαλύτερη ποδοσφαιρική παράδοση από Ρουμανία, Τουρκία, Σερβία, Βουλγαρία, Ελβετία, Αυστρία, Βέλγιο και ακόμα και Ουγγαρία. Και όμως αυτές είναι εκτός Euro, ενώ εμείς είμαστε εδώ και με μια νίκη επί της Ρωσίας, που σίγουρα είναι το φαβορί, προκρινόμαστε στην επόμενη φάση.

Φυσικά και έχουν γίνει λάθη, τόσο σε κλήσεις, όσο και στην ενδεκάδα και καλό θα είναι να λέγονται, αλλά όχι και να ισοπεδώνουμε τα πάντα. Δηλαδή ρε μάγκες τι περιμένατε από την Εθνική στην Πολωνία; Να παίξει μπαλάρα και να κερδίσει τους πάντες με 3-0; Πόσες ομάδες την πρώτη αγωνιστική έπαιξαν καλύτερο ποδόσφαιρο από αυτό της Ελλάδας στο δεύτερο ημίχρονο με την Πολωνία και μάλιστα με δέκα παίκτες; Και στο κάτω-κάτω, όλοι εμείς που υποστηρίζουμε τις ελληνικές ομάδες, έχουμε δει καλύτερη μπάλα εδώ και μια δεκαετία στο πρωτάθλημά μας και περιμένουμε να το δούμε και στην Εθνική; Έχουν παίξει οι Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Άρης καλύτερο ποδόσφαιρο από την ομάδα του Σάντος και δεν το ξέρουμε;

Συγγνώμη αν σας κούρασα, αλλά πραγματικά αυτό το πράγμα με την Εθνική και την προσμονή για κριτική από όλους σε όλους δεν έχει προηγούμενο. Για να γλιτώσουμε μακάρι να έρθουν τα πέτρινα χρόνια, πριν τον Ρεχάγκελ, όπου κανείς δεν ενδιαφερόταν για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα για να ησυχάσουμε όλοι. Άτιμε Γερμανέ μας κατέστρεψες χωρίς να το ξέρεις...

ΥΓ: Και πριν αρχίσετε να σχολιάσετε θα σας ρωτήσω ένα πράγμα. Αν στην ομάδα σας σε έναν όμιλο Τσάμπιονς Λιγκ ή Γιουρόπα Λιγκ, στα δύο πρώτα παιχνίδια, στο ένα δεν σας έδινε πεντακάθαρο πέναλτι και απέβαλε χωρίς λόγο τον κεντρικό αμυντικό πριν το πρώτο μισάωρο. Και στο δεύτερο ακύρωνε κανονικότατο γκολ και δεν άφηνε τους παίκτες να παίξουν ποδόσφαιρο με τα σφυρίγματα, τι θα λέγατε; Πραγματικά τι θα λέγατε; Θα κριτικάρατε την ομάδα σας, τον προπονητή και τους παίκτες και ας είχατε φάει δύο γκολ στα πρώτα 6 λεπτά ή θα φωνάζατε για κάνα μήνα για την διαιτησία;

Χαρείτε ρε μάγκες την συμμετοχή σε τέτοιες διοργανώσεις, που πριν χρόνια ήταν μακρινό όνειρο. Χαρείτε τες μακριά από οπαδικές προτιμήσεις. Άλλωστε και μόνο η συμμετοχή σε ένα Euro είναι επιτυχία και η Εθνική το κάνει για τρίτη συνεχόμενη φορά, ενώ έχει κατακτήσει στο κάτω-κάτω ένα, την στιγμή που η Αγγλία δεν έχει κανένα...