Άλλο ποδόσφαιρο, άλλο πολιτική, αλλά…
O Hρακλής Αντύπας γράφει στο blog του στο gazzetta.gr για την... μάχη της Παρασκευής με την Γερμανία και το πως «παντρεύεται» η πολιτική με το ποδόσφαιρο σε τέτοιες περιπτώσεις...
Το blog ήθελα να το γράψω από την Τρίτη το πρωί, όταν άνοιξα τα μάτια μου, μπήκα στο gazzetta και διάβασα το εξοργιστικό κείμενο «Φτωχοί Έλληνες δεν σώζεστε»! Ωστόσο, περίμενα, μήπως και οι Γερμανοί… χτυπήσουν ξανά. Φυσικά και το έκαναν. Το βράδυ, οι Γερμανοί φίλαθλοι φορούσαν φανέλες που έμοιαζαν με αυτές της εθνικής, μόνο που αντί για το σήμα μας, φορούσαν ένα «Χ», ενώ σήμερα άφησαν το χρέος μας και το γύρισαν στον Φερνάντο Σάντος.
Δεν ήμουν από αυτούς που έβλεπαν το ματς με τα πάντσερ, ως ευκαιρία για να ταπεινώσουμε την Μέρκελ και την παρέα της. Δεν θέλω να συνδέω τον αθλητισμό με την πολιτική. Ακόμα και να κερδίσουμε – που το εύχομαι – δεν πρόκειται να μειωθεί το χρέος και πολύ περισσότερο, δεν πρόκειται να σβηστούν ή έστω να μειωθούν τα πολλά προβλήματά μας.
Ωστόσο, επειδή η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο – κάτι που δεν χρειάζεται να αναλύσουμε φυσικά – και προσπαθούν με κάθε τρόπο να μας μειώσουν, να μας προσβάλλουν, να μας ειρωνευτούν, πρέπει να φάνε μια αθλητική σφαλιάρα, για να αρχίσουν να στρώνουν επιδερμίδα. Πολιτική και οικονομική σφαλιάρα, δεν ξέρουμε αν θα φάνε ποτέ. Αν ηχήσει και τέτοια στα αυτιά τους, θα το δούμε, αν και πιστεύω ότι δεν πρόκειται να το ζήσουμε…
Στην μπάλα όμως; Ποιος μπορεί στο αγαπημένο μας άθλημα, να απαγορεύσει στον αδύναμο να ονειρεύεται; Δεν τίθεται θέμα ότι η Γερμανία είναι το αδιαφιλονίκητο φαβορί. Είναι μια καλοδουλεμένη μηχανή με στόχο την κατάκτηση του τροπαίου. Ωστόσο, για να φτάσουν στη κούπα, πρέπει να μας ρίξουν στο καναβάτσο. Και εμείς δεν πέφτουμε εύκολα. Θα το παλέψουμε μέχρι τέλους και σίγουρα στην άκρη του μυαλού των Γερμανών, υπάρχει και ο φόβος της ταπείνωσης. Κρατήστε αυτό.
Όσον αφορά το προηγούμενο κομμάτι μας (http://www.gazzetta.gr/podosfairo/article/298942-euro-apories), που είχε να κάνει με απορίες και διαπιστώσεις από τις δύο πρώτες αγωνιστικές του Euro, κάπου πέσαμε μέσα, κάπου οι… παίκτες μας γλέντησαν.
Έχουμε και λέμε. Μας… γλέντησε ο Σαμαράς, που πραγματοποίησε εξαιρετική εμφάνιση κόντρα στους Ρώσους. Για γούρι λοιπόν, θα αναρωτηθούμε πάλι; «Ποια είναι η θέση του στο σύγχρονο ποδόσφαιρο;».
Επίσης, εξαιρετική εμφάνιση πραγματοποίησε και ο Καραγκούνης, που είχε μετά το γκολ, την σκέψη να τιμήσει τον μεγάλο άτυχο, Αβραάμ Παπαδόπουλο. Κίνηση με… καρύδια και όχι… καρύδια κίνηση. Επιμένω πάντως, ότι μαζί στον άξονα δεν μπορεί να παίζει με τον Κατσουράνη.
Από εκεί και πέρα, δεν περιμέναμε τους Γάλλους να προκριθούν, οι οποίοι βέβαια το άσχημο πρόσωπό τους, το έδειξαν κόντρα στους Σουηδούς, αλλά ακόμα δεν τους στοίχησε. Ίσως το… πληρώσουν στην επόμενη φάση.
Οι Ουκρανοί δεν μπόρεσαν να δώσουν συνέχεια στη νίκη επί των Σουηδών και δεν προκρίθηκαν, όπως το ίδιο συνέβη και με τους Πολωνούς. Για μένα, ήταν τεράστις έκπληξη η ήττα τους από την Τσεχία. Φυσικά στο κείμενο υπήρχαν και δικαιώσεις…
«Οι Ρώσοι έχουν καλή ομάδα, αλλά δεν είναι και αχτύπητοι. Εάν μας υποτιμήσουν (που προσωπικά το εύχομαι) θα την πατήσουν. Αρκεί και οι δικοί μας, να ξεκινήσουν να παίζουν από το πρώτο ημίχρονο και όχι από το δεύτερο. Ειλικρινά, πιστεύω ότι θα περάσουμε δεύτεροι…», γράφαμε πριν το παιχνίδι.
Δικαίωση υπήρχε και για τους Άγγλους, που πέρασαν πρώτοι και μπορούν να φτάσουν ψηλά… Για τους Ολλανδούς, τι άλλο να γράψει κανείς. Πρέπει να είσαι… Φαν Μάαρβικ για να κάνεις τρεις ήττες, με αυτό το υλικό.
Όσον αφορά τέλος τους Ισπανούς, τους Ιταλούς και τους Κροάτες, για τους οποίους δεν είχαμε γράψει κάτι, προκρίθηκαν τα φαβορί, αλλά τα μπράβο αξίζουν στην ομάδα του Μπίλιτς. Αποκλείστηκε στις λεπτομέρειες.
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
