Βγάζει κι άλλο... τυρί η στάνη!

Στο παρελθόν, μακρινό και πρόσφατο είχαμε... συνηθίσει όταν μιλάγαμε για τα πετυχημένα ματς της εθνικής Ελλάδος κάπου να προσθέτουμε και την φράση «επαγγελματική νίκη»!

Αυτό όσοι έβλεπαν το... ποτήρι μισογεμάτο, γιατί οι άλλοι (σ.σ οι... λάτρεις του μισοάδειου) συνήθιζαν να γκρινιάζουν και να τονίζουν πως «έτσι δεν πάμε πουθενά» ή «τι να την κάνεις την νίκη αφού αυτή την δεν είναι μπάλα που παίζουμε». Και όλοι κλείναμε με το επιμύθιο... αυτή την στάνη έχουμε, αυτό το τυρί βγάζει!

Τελικά το βράδυ της Παρασκευής αποδείχθηκε ότι και στο... τυρί μπορούμε να έχουμε ποικιλία και να μην έχουμε μόνο ένα είδος! Το ματς της Λετονίας δίνει θάρρος για την συνέχεια όχι μόνο λόγω του αποτελέσματος, αλλά αυτή την φορά και λόγω της σπουδαίας εμφάνισης. Γιατί αυτή την φορά «είδαμε και μπάλα».

Μια εθνική με ποιότητα, με κάθετες πάσες, με νεύρο, με πολλές φάσεις, με αποφασιστικότητα και σε ένα καιρικό σκηνικό που δεν είναι και συνηθισμένο για την εποχή ακόμη και για τους «λεγεωνάριους»!

Μια Ελλάδα που ακόμη και μετά το 1-0 δεν προσπάθησε να παίξει με... γιουρούσια. Δεν το είδε... πατριωτικά το παιχνίδι αλλά βγήκε στο δεύτερο ημίχρονο με πλάνο και το καθάρισε.

Το αν φτάσουμε στην Βραζιλία είναι νωρίς να το πούμε από τώρα καθώς μόλις ένα βήμα έγινε. Σημαντικό αλλά ένα. Όμως σαφώς υπάρχουν όλα εκείνα τα... συστατικά για να βιώσουμε μια ακόμη σημαντική επιτυχία με την παρουσία μας στο παγκόσμιο κύπελλο! Ειδικά στην εμφάνιση του δευτέρου ημιχρόνου, που είναι και η μεγάλη υπόσχεση για την συνέχεια δύσκολα θα βρεις παίκτη που να μην πήγε καλά!

Όμως από την μία αυτό το παλικαράκι ο Φορτούνης κι από την άλλη αυτό το... γεροντάκι ο Κατσουράνης απέδειξαν ότι θα έχουν ουσιαστική συμβολή σε αυτή την πορεία προς το... Ρίο!

Δεν χρειάζεται όμως να λέμε πολλά. Άλλωστε λογικά ήδη το ξέχασαν το ματς και οι διεθνείς καθώς την Τρίτη το βράδυ υπάρχει στο Καραϊσκάκη η Λιθουανία. Με... εξάποντο «με το καλημέρα» σίγουρα το «Brazil ερχόμαστε» θα μπορούμε τουλάχιστον να το λέμε πιο συχνά!