O «αναγεννημένος» Ντιαμπί και o ρόλος του

Τελευταία φορά που ο Ντιαμπί είχε φορέσει την τρικολόρ φανέλα ήταν τον περασμένο Ιούνιο, σε ένα φιλικό απέναντι στην Πολωνία. Στη συνέχεια, έχασε το Euro 2012 χτυπημένος από έναν ακόμα τραυματισμό. Ένα χρόνο και κάτι μήνες μετά, επέστρεψε στους Bleus για την πρεμιέρα των προκριματικών του Μουντιάλ με τη Φινλανδία. Ο 26χρονος μέσος δικαίωσε τον προπονητή του, πετυχαίνοντας το μοναδικό γκολ της αναμέτρησης και δείχνοντας με τη συνολική του παρουσία ότι φέτος... κάτι έχει αλλάξει! Γεγονός που έγινε απόλυτα αντιληπτό και στην τελευταία αναμέτρηση της ομάδας του και τη νίκη επί της Λίβερπουλ μέσα στο Άνφιλντ.

Παρότι εξέφρασε τον προβληματισμό του για τους συχνούς τραυματισμούς του, ο Ντιντέ Ντεσάμπ δήλωσε: «Τον είδα να παίζει στην Άρσεναλ. Προφανώς έχει μεγάλη ποιότητα. Είναι ένας ανταγωνιστικός μέσος, ικανός να κάνει τα πάντα, συμπεριλαμβανομένου και του σκοραρίσματος. Οι δυνατότητές του είναι τεράστιες. Είναι ένας πολύ ενδιαφέρων παίκτης. Είναι, επίσης, 26 ετών, περισσότερο ώριμος, κάτι που είναι καθοριστικό για έναν μέσο». Λίγες μέρες νωρίτερα, μετά την επιβλητική παρουσία του στο ματς με τη Λίβερπουλ, ο ο Αρσέν Βενγκέρ είχε δηλώσει: «Έχει απολύτως ό,τι χρειάζεσαι από έναν μέσο. Δεν έχει παίξει για ένα χρόνο, αλλά είχε καλή προετοιμασία και τώρα δείχνει σε εξαιρετική κατάσταση». Όταν έλεγε ότι ο υγιής Ντιαμπί είναι πρώτο όνομα στην Εθνική Γαλλίας, αρκετοί γελούσαν εις βάρος του!

Για περίπου δύο χρόνια, ο Ντιαμπί δεν έχει καταφέρει να σταθεροποιήσει την απόδοσή του. Έπαιξε μόλις πέντε φορές την περσινή χρονιά, όλες ως αλλαγή, κυρίως λόγω των πολλών προβλημάτων του, κυρίως μυϊκών. Ο σοβαρός τραυματισμός του στον αστράγαλο το 2006, μετά το μαρκάρισμα του Νταν Σμιθ της Σάντερλαντ, το οποίο του στέρησε τη χρονιά, έδειχνε να τον έχει αλλάξει. Παράλληλα, είχε κάποια μειονεκτήματα τα οποία... εκνεύριζαν τους πάντες. Ξεχνούσε τα αμυντικά του καθήκοντα και δεν έδειχνε την απαραίτητη ωριμότητα για την καθιέρωσή σε τέτοιο επίπεδο. Με την αποχώρηση του Αλεξ Σονγκ για την Μπαρτσελόνα, αρκετοί περίμεναν από τον Βενγκέρ να αποκτήσει έναν «ενδεκαδάτο» μέσο, με περισσότερο ανασταλτικά καθήκοντα. Ο ίδιος πίστεψε στον Ντιαμπί, προς μεγάλη απογοήτευση σημαντικής μερίδας του κόσμου.

Τι άλλαξε όμως στον Γάλλο; Όπως εξηγεί ο ίδιος: «Είπα στο εαυτό μου ότι κάποιοι άνθρωποι είναι σε πολύ χειρότερη μοίρα από εμένα. Είμαι 26 ετών και γνωρίζω ότι βρίσκομαι σε ένα κομβικό σημείο της καριέρας μου και για αυτό είναι πολύ σημαντικό το ότι επέστρεψα αυτή τη σεζόν. Τώρα, είμαι προσεκτικός για την κάθε λεπτομέρεια, δεν αφήνω τίποτα στην τύχη. Είμαι πολύ πιο ώριμος. Επίσης έκανα πλήρη προετοιμασία για πρώτη φορά μετά από χρόνια. Φτάνω σε μια ηλικία και σε μια στιγμή στην καριέρα μου ότι πρέπει να δείξω τι μπορώ κάνω μακροπρόθεσμα μέσα στον αγωνιστικό χώρο». Παραδέχθηκε δε ότι την περσινή σεζόν είχε αποκτήσει φοβία, λόγω των τραυματισμών του! Αυτή η αλλαγή ψυχολογίας και νοοτροπίας είναι εμφανής μέσα στον αγωνιστικό χώρο και σε συνδυασμό με τη βελτίωση της φυσικής του κατάστασης και των ικανοτήτων που πάντα ήταν εκεί, δείχνει ότι μπορεί να αποτελέσει έναν από τους κινητήριους μοχλούς στη μεσαία γραμμή της Άρσεναλ.

Όπως έχει φανεί από τα μέχρι στιγμής παιχνίδια -παρότι δεν είναι ικανοποιητικό το δείγμα- όταν η Άρσεναλ είναι στην επίθεση, ο Αρτέτα είναι αυτός που παίζει πιο πίσω, με σκοπό να ξεκινά τις επιθέσεις. Οι ρόλοι πλέον είναι περισσότερο διακριτοί από την προηγούμενη χρονιά, όπου υπήρχε μεγαλύτερη ελευθερία. Ο Ντιαμπί έχει αμυντικά καθήκοντα και η συμβολή του στην καταστροφή του παιχνιδιού της Λίβερπουλ ήταν κομβική. Ωστόσο, έχει επωμιστεί και το δημιουργικό κομμάτι. Τόσο με τις μεταβιβάσεις του, όσο και με τις προωθήσεις του, οι οποίες δημιουργούν χώρους και βοηθούν το γρήγορο τρανσίσιον. Παράλληλα, η ωριμότητά του βοηθάει και την αμυντική λειτουργία. Πλέον η Άρσεναλ δεν πρεσάρει τόσο ψηλά όσο πέρυσι. Παίζει περισσότερο τακτικά, κλείνει χώρους και πιέζει ανά διαστήματα. Ο υγιής και συγκεντρωμένος Ντιαμπί, έχει σημαντικό μερίδιο σε αυτό το κομμάτι.

«Δεν είμαι σαν τον Άλεξ Σονγκ. Έχουμε πολλούς παίκτες που μπορούν να παίξουν τη θέση του, όπως ο Κοκλέν ή ο Μικέλ Αρτέτα, που του αρέσει να παίζει σε βάθος. Εγώ θέλω να προωθούμαι. Έχω αμυντικά καθήκοντα επίσης και για αυτό το λόγο χρειάζομαι να είμαι σε καλή φόρμα αμυντικά και όταν παίρνουμε την μπάλα, να φεύγω μπροστά», τονίζει σε όσους τον συγκρίνουν με τον Σονγκ, υποστηρίζοντας ότι ο ρόλος του ταιριάζει περισσότερο σε αυτόν του Γιάγια Τουρέ. Δεν έχει και άδικο. Ελάχιστοι παίκτες μπορούν να συνδυάσουν τη συγκεκριμένη σωματοδομή, την αμυντική συμβολή και παράλληλα της προωθήσεις και τις σωστές μεταβιβάσεις. Ο Βενγκέρ περιμένει και τον Τζακ Γουίλσιρ, ο οποίος είναι επίσης πολύτιμος και με το συνδυασμό των δύο, ή το ροτέισιον που μπορεί να προκύψει, είναι σίγουρο ότι η μεσαία γραμμή των Gunners θα θωρακιστεί ακόμα περισσότερο.

Φυσικά, όπως προείπαμε, είναι ακόμα νωρίς και η χρονιά έχει πολλά επεισόδια. Το βεβαρυμένο παρελθόν του είναι ακόμα νωπό, αν και φέτος για πρώτη φορά, όπως παραδέχθηκε και ο ίδιος, έκανε προετοιμασία τόσο υψηλού επιπέδου. Το στοίχημα του ίδιου και του Βενγκέρ είναι να μείνει μακριά από τους τραυματισμούς και να «χτίσει» σε αυτά τα πρώτα του παιχνίδια, προκειμένου να δείξει ότι στην έβδομη σεζόν του στο σύλλογο μπορεί να αποκτήσει διάρκεια και να δικαιώσει τον Αλσατό για την εμπιστοσύνη του.