Ρίσκο Τσέλσι με Μεϊρέλες

Ηρθε την τελευταία μέρα της μεταγραφικής από την Λίβερπουλ σαν plan B για τη μη απόκτηση του Λούκα Μόντριτς. Ο Πορτογάλος κέρδισε τον τίτλο του παίκτη της χρονιάς από τους οπαδούς των Reds, όμως όχι και την εμπιστοσύνη του Κένι Νταλγκλίς, ο οποίος προτιμούσε να παίζει δίπλα στον Τζέραρντ κάποιος Τσάρλι Ανταμ. Οταν η Τσέλσι και ο Βίλας Μπόας χτύπησαν την πόρτα του, έτρεξε στο «Στάμφορντ Μπριτζ».

Πολλές φορές κατηγορήθηκε πως δεν βγάζει καρδιά στο γήπεδο και πως πουλάει εύκολα τη μπάλα. Eίχε όμως να δώσει απαντήσεις και να βοηθήσει στη μετατροπή μίας αποτυχημένης σεζόν στην σημαντικότερη της ιστορίας της Τσέλσι με την κατάκτηση του Champions League. Αλλες φορές επιθετικά με γκολ όπως με την Μπενφίκα και άλλες με πολύ τρέξιμο και άμυνα, όπως στον αγώνα-κλειδί με την Μπαρτσελόνα στο «Καμπ Νόου».

Λίγες μέρες πριν, οι Μπλε παραχώρησαν δανεικό στην Ρεάλ Μαδρίτης τον Μίκαελ Εσιέν, ο οποίος ούτως ή άλλως δεν ήταν σε καλή κατάσταση πέρυσι και δεν έπαιξε σχεδόν κανέναν ρόλο στη μεγάλη επιτυχία. Και αυτό είναι που μου προκάλεσε μεγαλύτερη εντύπωση, καθώς μετά το «αντίο» του Γκανέζου και χωρίς να αποκτηθεί άλλος κεντρικός, η διοίκηση έδωσε το okay για τη μεταγραφή του Μεϊρέλες στην Φενερμπαχτσέ.

Η έξοδος του Πορτογάλου δημιουργεί μία τεράστια τρύπα στο κέντρο της Τσέλσι και αφήνει τον Ρομπέρτο Ντι Ματέο με έναν στην καλύτερη αδύναμο άξονα. Πλέον στο Μπλε ρόστερ υπάρχουν μόνο οι Φρανκ Λάμπαρντ, Τζον Ομπι Μίκελ και Οριόλ Ρομέου για να παίξουν τη θέση.

Ο Μεϊρέλες δεν ήταν ποτέ το super όνομα, όμως τα χαρακτηριστικά του, τον κάνουν πολύ δυνατό σε μία τριάδα με ακόμα δύο χαφ. Δεν το απέδειξε μόνο πέρυσι στο Champions League, αλλά και στο Euro όπου με τον ίδιο βασικό και δίπλα του τους Μουτίνιο και Βελόζο, η Πορτογαλία βρέθηκε λίγα... εκατοστά μακριά από τον τελικό αφού αποκλείστηκε στα πέναλτι από την Ισπανία.

Είναι ένας παίκτης που έχει τον τρόπο να κοντρολάρει τον ρυθμό του αγώνα, μπορεί να κάνει με μεγάλη άνεση εκτός από κοντινές πάσες, μεταβιβάσεις σε μεγάλη απόσταση, ενώ και το πόδι του στα σουτ μόνο κακό δεν είναι.

Ακόμα και αν θεωρήσουμε ότι η Τσέλσι έκανε προσπάθεια να κατεβάσει τον μέσο όρο ηλικίας, το μόνο σίγουρο είναι ότι ο 29χρονος Μεϊρέλες θα έπρεπε να έχει σημαντικό ρόλο. Ειδικά από τη στιγμή που δεν υπάρχει πλέον ο Εσιέν.

Τι θα γίνει από εδώ και πέρα όμως; Τι είναι το πιθανότερο να κάνει ο Ντι Ματέο για να τα φέρει βόλτα στον άξονα, αφού ένας από τους τους τρεις που παίζουν τη θέση, ο Ρομέου, δεν είναι στις πρώτες επιλογές; Υπάρχουν τρεις παίκτες που έχουν τα χαρακτηριστικά να παίξουν σαν κεντρικοί μέσοι. Είναι γρήγοροι, διαθέτουν τεχνική και έχουν το DNA του αμυντικού.

Η λογική λέει ότι ο Ραμίρες θα γυρίσει καθαρά σε θέση κεντρικού χαφ φέτος, μετά από μία χρονιά στην οποία έπαιξε περισσότερο πλάγια. Ο Βραζιλιάνος έχει πνευμόνια και άλλωστε αυτή είναι η θέση στην οποία έφτιαξε το όνομά του στην Μπενφίκα πριν αποκτηθεί από τους Μπλε.

Μία άλλη λύση την οποία έχουμε δει ήδη φέτος ακούει στο όνομα Ράιαν Μπετράντ. Ο Αγγλος αριστερός μπακ, έχει χρησιμοποιηθεί σαν εσωτερικός αριστερά σε τριάδα μέσων και έχει δώσει λύσεις ακόμα και στην επίθεση.

Τέλος, αν ο Ιταλός ξεμείνει από παίκτες, υπάρχει και ο Νταβίντ Λουίζ. Δύσκολα θα δούμε τον Βραζιλιάνο σε νέο ρόλο καθόλη τη διάρκεια της σεζόν, όμως από αυτούς που υπάρχουν στο ρόστερ, τα έχει όλα για παίξει εκεί.

Οπως και να 'χει, η φετινή Τσέλσι πρέπει να γίνει ένα θαύμα για να επαναλάβει την περσινή σεζόν. Δαπανήθηκαν 100 εκατ. ευρώ για μεταγραφές, έγινε το «μπαμ» με τον Αζάρ, όμως ακόμα και αν είχαν μείνει στην ομάδα Εσιέν και Μεϊρέλες δεν θα μπορούσε να κρατήσει το στέμμα της στην Ευρώπη, ενώ στην Αγγλία δεν θα έχει τύχη, αφού ο τίτλος θα είναι ξανά μία κόντρα των κλαμπ του Μάντσεστερ.

Follow me: Giorgio_Oddo