Και τώρα... κλαίμε!

Είμαι από αυτούς που θεωρούσαν ότι η Ρεάλ Μαδρίτης θα καταφέρει να διατηρήσει το στέμμα της. Τρίτος χρόνος με τον Μουρίνιο στον πάγκο, ίδιος κορμός με παίκτες που έχουν μπροστά τους αρκετά χρόνια μπάλα και από την άλλη, Βιλανόβα. Το είχα σίγουρο, πίστευα ότι οι πρωταθλητές θα συνεχίσουν στον αυτόματο παρά τη γκέλα στην πρεμιέρα με την Βαλένθια, ειδικά από τη στιγμή που πήραν τον αέρα της Μπαρτσελόνα στα ντέρμπι με το διπλό τίτλου πέρυσι αλλά και την κατάκτηση του Supercopa φέτος.

Ενα πρωτάθλημα στο οποίο έβαλε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του ο Κριστιάνο Ρονάλντο. Με γκολ κόντρα σε όλους τους αντιπάλους και κορυφαίο αυτό στο «Καμπ Νόου» που έβαλε την Ρεάλ από πάνω μόλις η Μπάρτσα είχε ισοφαρίσει και οι εφιάλτες είχαν ξεκινήσει να επιστρέφουν. Ο Πορτογάλος απ-έδειξε ότι είναι εκεί στα μεγάλα παιχνίδια χαρίζοντας νίκη και τίτλο στους Μερένγκες.

«Calma, calma que aqui estoy yo» (ηρεμήστε, εγώ είμαι εδώ) ήταν η ατάκα του CR7 μετά το γκολ κάνοντας την χαρακτηριστική κίνηση με το χέρι. Και όντως ήταν εκεί. Στα δύσκολα. Στον αγώνα με την Χιχόν που είχε φτάσει στο 76' και το σκορ ήταν στο 1-1, στο clasico με την Μπαρτσελόνα αλλά και στο Champions League με την Μπάγερν που μόνος του πήγε να πάρει την πρόκριση με δύο γκολ στο πρώτο τέταρτο.

Μεσολάβησε το Euro 2012, στο οποίο τα πήγε επίσης καταπληκτικά με την φανέλα της Εθνικής. Εκανε τεράστια ματς, κάρφωσε μεγάλους αντιπάλους και βρέθηκε μερικά... εκατοστά μακριά από τον τελικό.

Παρά τα γκολ στο Supercopa, το ξεκίνημα της φετινής σεζόν δεν ήταν το ίδιο. Στην αρχή παραπονέθηκε ότι θέλει ακόμα κάποιες μέρες για να μπορέσει να είναι στο 100% μετά από ένα σκληρό καλοκαίρι και στη συνέχεια έκανε «σκηνή» μην πανηγυρίζοντας τα γκολ με την Γρανάδα και δηλώνοντας ότι είναι «στενοχωρημένος».

Ολος ο κόσμος βρήκε κάτι να ασχολείται. Είναι καλά ο Κριστιάνο; Γέλασε ο Κριστιάνο; Με την Πορτογαλία γελάει ο Κριστιάνο. Τα βλέμματα έπεσαν ακόμα περισσότερο πάνω του στον αγώνα με την Σεβίλλη στο «Πιθχουάν», όπου δεν μπόρεσε να κάνει τη διαφορά και να βγάλει την Ρεάλ από μία δύσκολη κατάσταση.

Φταίει όμως μόνο ο Ρονάλντο, που από ηγέτης έγινε ένας τύπος που βάζει πάνω από το σύνολο τον εαυτό του; Σίγουρα όχι. Οπως μεγάλο ρόλο στην μεταμόρφωση της Ρεάλ δεν παίζουν οι κλίκες Ισπανών και Πορτογάλων που υπάρχουν στα αποδυτήρια. Υπάρχουν πιο απλοί και χειροπιαστοί λόγοι που οι Μερένγκες βρίσκονται καλοκαιριάτικα στο κρύο του -8.

Οζίλ. Ας ξεκινήσουμε από τους παίκτες και αυτόν που πέρυσι έκανε την ασίστ στον Ρονάλντο για το 1-2 στην Βαρκελώνη. Είναι ηλίου ηλίου φαεινότερο ότι έχει «καεί», ο Γερμανός είναι σκιά του περσινού εαυτού του. Δεν μπορεί να δώσει ρυθμό στο παιχνίδι των Μαδριλένων, κάνει πολλά λάθη, δεν είναι η μηχανή των ασίστ, έχει εικόνα ταλαιπωρημένου παίκτη και όλα αυτά αποδεικνύονται απλά και μόνο με την παρουσία του Μόντριτς, που όταν παίζει κάνει τη διαφορά και είναι σαφώς ανώτερος.

Στημένα. Την είχαν πληγώσει και πέρυσι. Η αμυντική λειτουργία στις ψηλές μπάλες έχει προδώσει την Ρεάλ και στους τρεις αγώνες που έχει αποτύχει να νικήσει, ενώ στους δύο από αυτούς είχε βρεθεί μπροστά στο σκορ. Στην πρεμιέρα με την Βαλένθια Ικερ-Πέπε είχαν τρακάρισμα στον αέρα και έγινε το 1-1 από τον Ζόνας σε κενό τέρμα, ενώ με την Χετάφε με το σκορ στο 0-1, ο Βαρέλα πήδηξε χαλαρός για κεφαλιά και ισοφάρισε.

Το αποκορύφωμα όμως ήταν με την Σεβίλλη. Μόλις στο 2' του αγώνα που έγινε το Σάββατο (15/09) η Ρεάλ έπεσε θύμα κομπίνας από κόρνερ και ο Τροχόφσκι άνοιξε το σκορ από την μικρή περιοχή μην έχοντας κανέναν δίπλα του. Μετά το τέλος του αγώνα (1-0) ρώτησαν τον Γερμανό άσο για το αν η φάση αυτή είχε δουλευτεί πολλές μέρες στην προπόνηση. «Οχι, την Παρασκευή το δοκιμάσαμε» είπε ο άσος των Ανδαλουσιάνων, τονίζοντας με αυτόν τον τρόπο το πρόβλημα στην άμυνα της Ρεάλ.

Μπαρτσελόνα. Οι μεγάλες ομάδες δεν κοιτούν ποτέ τα αποτελέσματα των αντιπάλων, όμως επηρεάζονται και συχνά κρίνονται βάσει αυτών. Αυτό συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό φέτος στην Ρεάλ. Πέρυσι, σε μία χρονιά που οι Blancos έκαναν θρύψαλα τα κοντέρ με 121 γκολ και 100 βαθμούς στην Primera Division, στο πρώτο κομμάτι είχαν κάνει ανάλογες γκέλες, με ήττα 1-0 από την Λεβάντε και καπάκι ισοπαλία 0-0 με την Ράθινγκ Σανταντέρ. Αυτό που κάνει την κατάσταση να δείχνει ακόμα χειρότερη για την ομάδα του Μουρίνιο είναι ότι οι Μπλαουγκράνα έχουν 4x4 και έστειλαν τη διαφορά στους 8 βαθμούς, ενώ πέρυσι στο αντίστοιχο διάστημα είχαν ήδη δύο ισοπαλίες και η διαφορά ήταν μόλις στο -1 για την Ρεάλ.

Αστοχία. Σε τέσσερις αγώνες (Βαλένθια, Χετάφε, Γρανάδα, Σεβίλλη) οι παίκτες της Ρεάλ έχουν στείλει τη μπάλα ανάμεσα στα αντίπαλα δοκάρια 30 φορές. Από αυτές μόλις σε πέντε περιπτώσεις πήγε στα δίχτυα και μάλιστα από δύο μόλις παίκτες, αφού ο Ιγουαΐν έχει σκοράρει τρεις φορές και ο Ρονάλντο δύο. Τα μεγάλα σκορ και τα γκολ από Ντι Μαρία, Μπενζεμά, Οζίλ, Αλόνσο αλλά και Μόντριτς έχουν ήδη λείψει από την Ρεάλ.

Κασίγιας. Ο «Αγιος Ικερ» δεν έχει κάνει το θαύμα του φέτος. Μπορεί να μην είναι μόνο δικά του λάθη, όμως με την Σεβίλλη στο γκολ του Τροχόφσκι κάνει λάθος έξοδο και με την Χετάφε σε τρία σουτ που πήγαν στο κάδρο της εστίας, δέχθηκε δύο τέρματα.

Δικαιολογίες υπάρχουν πάντα. Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι λείπει η φιλοδοξία από τους παίκτες της Ρεάλ, η οποία παρουσιάζει εικόνα αποκομμένου συνόλου. Οπως είπε ο Μουρίνιο, εκτός από 2-3, οι υπόλοιποι «δεν έχουν το ποδόσφαιρο σαν πρώτη προτεραιότητά τους», όμως αντίθετα με άλλες περιπτώσεις έκανε σαφές ότι «η ευθύνη είναι δικιά μου».

Στην Ρεάλ φέτος ο πρώτος στόχος δεν είναι το πρωτάθλημα. Είναι κοινό μυστικό ότι η Μαδρίτη διψά για το «δέκατο». Παρότι όμως κοιτάζουν περισσότερο στα αστέρια, δεν είναι δυνατόν να έχει πει «αντίο» στον τίτλο από τον Σεπτέμβριο...

Follow me: Giorgio_Oddo