«Ερωτεύτηκα την προπονητική!»

Στις 21 του περασμένου Δεκεμβρίου, λίγους μήνες πριν συμπληρώσει τα 36 του χρόνια, “λαβωμένος” από έναν ύπουλο τραυματισμό στην μέση που δεν τον άφησε να “τελειώσει” όπως ενδεχομένως ο ίδιος θα ήθελε, ο Δημήτρης Ελευθερόπουλος, πήρε την απόφαση να κλείσει το “κεφάλαιο” του ποδοσφαιριστή και να... ανοίξει εκείνο του προπονητή. Μετά από σχεδόν 10 χρόνια στον Ολυμπιακό και μία 5ετία στο Campionato, ο έμπειρος “portiero” αποφάσισε να κάτσει στην άκρη του πάγκου και το ξεκίνημά του στην θέση του “allenatore”, κρίνεται άκρως εντυπωσιακό.

Μετά το 3x3 και τους 9 βαθμούς στα τρία πρώτα παιχνίδια της Superleague, η “προσγείωση” από τον Λεβαδειακό δεν πτόησε τον Πανιώνιο και το γκολ του Καμπάνταη στο 16ο λεπτό της αναμέτρησης με την ΑΕΚ, χάρισε στον “αιώνιο” την 4η εφετινή του νίκη και τον τοποθέτησε στην 2η θέση της βαθμολογίας, 3 βαθμούς πίσω από τον πρωταθλητή και αήττητο Ολυμπιακό και 11 μπροστά από την “Ένωση”, που πλέον βρίσκεται μόνη της στην “ουρά” της κατάταξης! Λίγες ώρες μετά τον αγώνα της Νέας Σμύρνης, το gazzetta.gr επικοινώνησε με τον 36χρονο “rookie” προπονητή των “κυανέρυθρων” κι έριξε “φως” σε - αδιαμφισβήτητα - ένα από τα πιο πολυσυζητημένα πρόσωπα του εφετινού πρωταθλήματος, που αισίως έφτασε στο 1/6 της διαδρομής.

- Πόσο δύσκολο ήταν για σένα Δημήτρη, να “σκοτώσεις” μέσα σου τον ποδοσφαιριστή, να “κρεμάσεις” τα γάντια και χωρίς να έχεις θητεύσει σαν βοηθός προπονητή, να μπεις αμέσως στα βαθιά και να αναλάβεις μία ομάδα σαν τον Πανιώνιο, που ξεκίνησε τη σεζόν με στόχο την αποφυγή του υποβιβασμού; Εκτός κι αν τώρα, που βρισκόσαστε στην 2η θέση της βαθμολογίας, έχουν αλλάξει οι στόχοι σας...

«Να αρχίσω από το τέλος... Ο στόχος είναι η παραμονή του Πανιωνίου στην Superleague για να μπορέσει να διατηρήσει η ομάδα την βιωσιμότητά της... Τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι τεράστια και δεν ντρέπομαι να το πω, πολλοί από τους παίκτες μου έχουν πρόβλημα επιβίωσης, κάτι που άλλωστε αποτελεί και για την πλειοψηφία των μελών της κοινωνίας μας! Απλά, ο σύλλογος της Νέας Σμύρνης είναι μία από τις ομάδες που αυτό το βιώνει πολύ έντονα... Όσο για τον ποδοσφαιριστή, μάλλον επειδή αισθάνθηκα αρκετά “γεμάτος” στην καριέρα μου, φτάνοντας προς το τέλος και ειδικότερα μετά που πήγα στην Ιταλία, άρχισα να “ερωτεύομαι” τον ρόλο του προπονητή και επειδή είχα την πολυτέλεια να δουλέψω με πολλούς και καλούς προπονητές, δεν δυσκολεύτηκα να πάρω αυτή την απόφαση. Εξ‘ αρχής, η προπονητική μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα και με συνεπήρε...»

- Να υποθέσουμε ότι το “κοντέρ” σου έχει “γράψει” αμέτρητες ώρες συζητήσεων με τους προπονητές που είχες κατά καιρούς;

«Από την πρώτη χρονιά που πήγα στο Campionato, συζητούσα πολύ με τους προπονητές μου για θέματα τακτικής και ανεξαρτήτως αν έπαιζα ή καθόμουν στον πάγκο, μετά κρατούσα σημειώσεις. Με όλους είχα εξαιρετική σχέση, όχι μόνο σαν παίκτης προς προπονητή, αλλά σαν άνθρωποι! Ήταν μεγάλη πολυτέλεια για μένα να “συνυπάρξω” με αυτά τα “ιερά τέρατα” της προπονητικής...»

- Σε ποιους αναφέρεσαι κατά κύριο λόγο;

«Πέρα από τον Κάρλο Αντσελότι (σ.σ.: Μίλαν) που σήμερα είναι στην Παρί Σεν Ζερμέϊν και τον Λουτσιάνο Σπαλέτι (σ.σ.: Ρόμα) δουλεύει στη Ζενίτ, ο Τζιαμπάολο, ο Μαντορλίνι και ο Μπερέτα επίσης...»

- Πριν από περίπου 10 μήνες, κλείνοντας την ποδοσφαιρική καριέρα σου στον Πανιώνιο, φανταζόσουν ότι η εφετινή χρονιά θα σε έβρισκε στον πάγκο των “κυανέρυθρων”;

«Γενικά, δεν ζω κοιτώντας προς το μέλλον! Προσπαθώ να ασχολούμαι μόνο με το σήμερα! Από τη στιγμή που πήρα την απόφαση να σταματήσω, αφοσιώθηκα στην επιμόρφωσή μου στο κομμάτι της προπονητικής. Πήγα και παρακολούθησα τα απαραίτητα μαθήματα στις σχολές του κ. Μπατάκη, που οφείλω να ομολογήσω ότι κάνει εξαιρετική δουλειά, πήρα το πτυχίο “UEFA B‘” και “UEFA A‘” και στο μεσοδιάστημα, έκανα ένα ταξίδι στην Αμερική...»

- Τι σε έκανε να αποδεχθείς την πρόταση του Πανιωνίου σε μία χρονιά πολύ δύσκολη και με την πίεση του αποτελέσματος, ίσως μεγαλύτερη από ποτέ τα τελευταία χρόνια;

«Γενικά, η λέξη “πίεση” είναι συνώνυμη με το ελληνικό ποδόσφαιρο και ειδικότερα όταν αναλαμβάνεις τις τύχες ενός τόσο ιστορικού σωματείου, είσαι υπόλογος για οτιδήποτε άσχημο συμβεί... Δηλαδή, αν συνδέσεις το όνομά σου με ένα έναν ενδεχόμενο υποβιβασμό, αυτό θα είναι κάτι που θα σε ακολουθεί μία ζωή... Η ευθύνη ήταν πραγματικά μεγάλη, απλά οι άνθρωποι του Πανιωνίου, όσο καιρό βρισκόμουν στην ομάδα σαν ποδοσφαιριστής, διέκριναν σε μένα κάποια στοιχεία τα οποία εκτίμησαν και γι‘ αυτό με εμπιστεύτηκαν...»

- Ουσιαστικά, κλήθηκες να φτιάξεις μία ομάδα από την αρχή...

«Νομίζω ότι ίσως έχουμε τα περισσότερα νέα πρόσωπα που υπάρχουν σε ρόστερ ομάδας στην εφετινή Superleague! Αν πάρουμε την 11άδα και την 18άδα που έχουμε “κατεβάσει” φέτος, περισσότερα από τα νεοφερμένα παιδιά, έχουν ελάχιστες παραστάσεις από την κατηγορία, όμως, διακατέχονται από μεγάλη διάθεση για μάθηση, έχουν πολύ καλή νοοτροπία και η σκληρή δουλειά “έβγαλαν” μέσα στο γήπεδο, δείχνει να αποδίδει...»

- Από το ξεκίνημα της προετοιμασίας έως και το σημερινό (σ.σ.: χθεσινό) παιχνίδι, νιώθεις ότι μαθαίνεις καθημερινά;

«Θεωρώ ότι αν κάποιος θεωρεί ότι έφτασε στο σημείο, που δεν χρειάζεται πλέον να μάθει κάτι άλλο, τότε δεν έχει καμία προοπτική και έχει τελειώσει για οτιδήποτε είναι αυτό με το οποίο καταπιάνεται! Στη ζωή την ίδια...»

- Στο καθαρά ποδοσφαιρικό κομμάτι, ποια διαδικασία σε συναρπάζει περισσότερο; Η προετοιμασία της ομάδας στην προπόνηση, ο σχεδιασμός της τακτικής ή το “coaching” στη διάρκεια του 90λεπτου;

«Ο ρόλος του προπονητή είναι πολυσύνθετος και πολύπλευρος και έχει πολλές ιδιαιτερότητες και πολύ μεγάλη πίεση... Καλείσαι καθημερινά να διαχειριστείς πολλές και διαφορετικές προσωπικότητες, ανθρώπους με όνειρα και φιλοδοξίες που κάποιοι απ’ αυτούς δεν παίζουν, παράγοντες που θέλουν να κερδίζει η ομάδα τους και είναι λογικό, αλλά παρά την δυσκολία και την πολυπλοκότητά του, είναι ένας ρόλος που από την αρχή κατάλαβα ότι με ελκύει... Με συναρπάζει αφάνταστα η καθημερινή τριβή με τα παιδιά και η συνολική προσπάθεια που κάνουμε από Δευτέρα έως και Σάββατο να γίνουμε καλύτεροι...»

- Πως είδες την ΑΕΚ;

«Προτιμώ να μιλάω για την δική μου ομάδα! Όταν δεν ζει κάποιος καθημερινά μία ομάδα, βιώνοντας πράγματα και καταστάσεις, θεωρώ άδικο να προβαίνει σε κρίσεις γι‘ αυτό και δεν το κάνω...»

- Που εκτιμάς ότι κρίθηκε η αναμέτρηση με την “Ένωση”;

«Στο γεγονός ότι μπήκαμε στο γήπεδο χωρίς να αγχωθούμε και να βγάλουμε ένα αγωνιστικό εαυτό πιεσμένο, λόγω της ήττας που κάναμε την προηγούμενη εβδομάδα στην Λιβαδειά! Διαχειριστήκαμε σωστά το παιχνίδι και δείξαμε χαρακτήρα απέναντι σε μία ομάδα που θεωρητικά ήταν σαν να παίζει έναν “τελικό”!»

- Το μέχρι στιγμής “ταμείο”... λέει 4 νίκες σε 5 αγώνες! Ήταν μία συγκομιδή την οποία περίμενες για τις πρώτες 5 αγωνιστικές του πρωταθλήματος;

«Σε καμία περίπτωση, απλά αυτά αποτελέσματα μας δίνουν την πολυτέλεια του χρόνου για να δουλέψουμε λίγο πιο απρόσκοπτα... Επαναλαμβάνω ότι κοιτάμε μόνο την παραμονή για να υπάρχουμε και του χρόνου και να αποκτήσουν εμπειρίες τα νέα παιδιά!»

- Αγωνιστικά, ποιο είναι το κλειδί γι’ αυτό το εξαιρετικό ξεκίνημα της ομάδας;

«Η προπόνηση που γίνεται κάθε μέρα στο Απήλιον... Είμαι λάτρης του δόγματος, ότι ο συνδυασμός της ποιοτικής και ποσοτικής δουλειάς που θα γίνει όλη την εβδομάδα, θα φανεί την Κυριακή στο γήπεδο...»

- Θαμών της περιβόητης “πλατείας” έχεις προλάβει να γίνεις ή όχι ακόμη;

«Μα... εδώ είναι το σπίτι μου! Εδώ και πολλά χρόνια, μένω στα σύνορα της Νέας Σμύρνης με το Παλαιό Φάληρο, οπότε νιώθω οικείος...»